Mehmet Emin Uluç

Kadıköy yol geçen hanı olmuş, Fenerbahçe desen derbider, olsun Jose Mourinho bize bir teselli ver! Kazanacak bir şeyi kalmamış sarı lacivertliler, 7 yıllık hüsranın mimarı Ali Koç’u devirmeye odaklanmış, Fenerbahçe’nin onuru kırılmışken kendi onurunu ön plana çıkaran başkan koltuğunu korumaya motive olmuş, takım desen ‘Özel Biri’nin elinde oyuncak... Bir defa daha kimsenin anlam veremediği bir rotasyonla sahaya çıktı Fenerbahçe. Mourinho’nun olmayan penaltıyı istemesini de gördük ilk yarıda Burak Pakkan’ın Carlos ve Talisca’ya ikinci sarıyı çıkarmamasını da.

“Korkarak kazanılan bir savaş yoktur, korkakların diktiği bir zafer anıtı da…”

Ligin en çok gol atan takımı Fenerbahçe’nin, evinde en az gol yiyen takımı Gaziantep’e konuk olduğu maçın önüne sonuna Jose Mourinho’nun neşteri damga vurdu.

Sözü geçen, birisinin ki, bu durumda akla gelen ilk isim Başkan Ali Koç oluyor, Jose Mourinho’yu karşısına alıp “Kral Çıplak” demesi gerekiyor. Zira bu iş böyle gitmez. Trabzon galibiyetini, taraftar kafasıyla “İyi oynadık” şeklinde yorumlayan Portekizli hoca, bu duruma oyuncularını da ikna etmiş; sarı lacivertliler sergiledikleri performanstan memnun. Olabilir, körler sağırlar birbirini ağırlar da, Fenerbahçe bu futbolla şampiyon falan olamaz. Zaten şampiyonluk için Fenerbahçe’nin tüm maçlarını kazanması yeterli değil, Galatasaray’ın da en az 4 puan kaybetmesi gerekiyor ya… Bu kafayla, bu fark kapanmaz.

Kupa derbisinde berbat tercihler yaparak Fenerbahçe’nin bir hayalini daha yok eden Jose Mourinho, Trabzon karşısında daha beterini denedi! Hataları tek tek tespit etmiş, müthiş hamleler yapmıştı Portekizli. Mağlubiyetin suçluları İrfan Can, Çağlar, Yusuf, Oğuz, Talisca, En-Nesyri kulübeye çekilmiş, Kostic tribüne gönderilmişti. Yeter mi, hayır! Savunmada da üçlüden dörtlüye döndü Mourinho. Peki, ne oldu? Koskoca bir ilk yarı hayal kırıklığıyla geçti, bütün maçlarda olduğu gibi… Hem de Fatih Tekke’yle yeni umutlara yelken açmış Trabzonspor karşısında.

Golleri saymazsan sıfır sıfırlık bir maç! Evet, tam olarak bu giriş cümlesi kadar saçma bir performans sergiledi Fenerbahçe, farklı kazandığı Bodrum karşılaşmasında. Hem skor hem istatistikler yalan söylüyor, sakın kanmayın, aldanmayın. Yapıymış, yerli hakemler kötüymüş falan, alayı masal, hepsi halüsinasyon. Fenerbahçe şampiyon olamıyor, Fenerbahçe’yi şampiyon yapmıyorlar, Fenerbahçe’yi engelliyorlar. Geç kardeşim, Fenerbahçe şampiyon olmak istemiyor. Bizzat kendisi, kendisini engelliyor.

Belki Rangers Kadıköy’den zaferle çıkacağını düşünmüyordu ama Fenerbahçe Ibrox Park’tan turla döneceğine inanarak uçmuştu İskoçya’ya.

F.Bahçe, Rangers karşısında tarihî hezimetten VAR’dan gelen ofsayt kararlarıyla kurtuldu.

Avrupa’daki tek temsilcimiz Fenerbahçe, dün gece Anderlecht’ten turu söktü aldı.

Kaptansız gemi karaya oturacaktı az daha. Dün akşam bir kez daha görüldü ki, 38 yaşındaki Edin Dzeko, Fenerbahçe için bir oyuncudan çok daha fazlası. Sakatı, cezalısı derken bir de Anderlecht yorgunluğuyla rotasyon yapmıştı Jose Mourinho. Edin Dzeko olmasa da En-Neysri sahadaydı ve tabii Talisca da. Ama öyle isimlerle olmuyormuş bu işler! Sürpriz planlayan Kasımpaşa’nın ilk 20 dakikadaki temposu Kadıköy’de havadan da soğuk rüzgârlar estirirken, Fenerbahçe rakibine zor bela ayak uydurabildi.

Zorlukların üstesinden gelen, adaptasyon gücünü simgeleyen bir F.Bahçe izledik dün gece…

Yoklukların içinde beraberlikle de olsa gelen tur belki de büyük başarıların kapısını araladı.

Maçın ilk yarısında sarı lacivertli bir takım, ikinci yarıda ise koca F.Bahçe vardı.

F.Bahçe, ligde el sallayan Adana Demirspor'u ancak 10 kişi kaldığında yenebildi.

Fenerbahçe yine attığından fazlasını kaçırsa da Konya'dan üç puanla çıkmayı bildi.

Türkiye Kupası’nı çok da ciddiye almayan iki takımın buluşması antrenman temposunda geçti.

Şampiyonluk umudunu suya yazan Fenerbahçe’nin Eyüp beraberliğiyle girdiği ara sonrası nasıl bir geri dönüş yapacağı merak konusuydu. Yönetim ve teknik heyet sürekli “8 puanlık fark kapanır” vurgusu yapsa da camia oynanan futbolun bu söylemle örtüşmediğini görebiliyordu. Ne hoca ne takım beklenen seviyedeydi. Nitekim, Jose Mourinho kendisinden beklenen dokunuşu yaptı, oyuncular da doğru şekilde reaksiyon verdi. Her ne kadar rakip Hatay da olsa uzun bir ara sonrası oyuna güçlü bir dönüş yaptı Fenerbahçe.

Şampiyonluk hasreti tavan yapmış Fenerbahçe camiasının beklentileriyle, Fenerbahçe’yi yönetenler arasında uçurum var.

Takımların son durumlarına bakarsak, maçın sonu başlamadan belliydi; sürpriz de olmadı. Perişan hâldeki Beşiktaş’ı hayata döndüren Fenerbahçe, Avrupa Ligi’nde şov yapan, La Liga’da zirve kovalayan Athletic Bilbao’ya diş geçirecek hâlde değildi.

Hocası gönderilmiş, başkanı gitmiş, gardı düşmüş Beşiktaş, ligde, Avrupa’da seri yakalamış, ‘deplasman fatihi’ moralli, keyifli Fenerbahçe’yi ağırlıyor.