Osman Ünlü

​Tâhâ sûresinin 124. âyet-i kerimesinde mealen buyuruldu ki: "Beni unutursanız rızıklarınızı kısarım!"

​Farzlara ehemmiyet verip, tembellikle yapmayan kimsenin imanı gitmez.

​Gıybet ve iftira söylemek, büyük günah olduğu gibi, bunları dinlemek de haramdır.

Küfre sebep olan sözü, hata ederek, yanılarak veya tevilli olarak söyleyenin imanı ve nikâhı bozulmaz.

Resulullah efendimizi seven bir kimsenin, Onun Eshabının hepsini de sevmesi lazımdır.

​Haramdan kaçmayı vazife bildiği hâlde, nefsine uyarak yapan ve sonra üzülenler kâfir olmaz.

​Eshâb-ı kiramın her biri müctehid, derin âlim, mezhep imamı idi. Her biri kendi mezhebinde idi.

​Allahtan korkarak günahı terk etmenin alameti, o günahı gizli olarak da işlememektir!

Başkalarının sevgisine ve övmelerine kavuşmak için, dünyâ işleri ile, onlara iyilik yapmak, riya olur.

​Kendinin ve çoluk çocuğunun nafakasını temin için çalışmak farzdır.

Altmış gün keffaret orucunu tutamayacak olan, altmış fakiri bir gün doyurur...

​Zekâtı seve seve ve İslamiyetin emrettiği kimselere vermelidir.

Aç veya hasta olanın, oturacak evi olsa da, yiyecek istemesi caizdir.

Zalimin, bidat sahibinin ve kötü kimselerin, öğünmek için çok para harcamış olanın davetine de gidilmez.

Keffaret orucu, hastalık, yolculuk gibi bir özür ile bozulursa yeniden altmış gün tutmak lazım olur.

Ramazanın takvimlere uyarak başlatıldığı yerlerde, bayramdan sonra, iki gün kaza orucu tutmak lazımdır.

İnsanların yaptığı her bir ibadetine bire on, bire yediyüz, bire sonsuz ecir vardır...

​Anayı, babayı ve zi-rahm-i mahrem olan akrabayı ziyaret etmek vaciptir.

​Bayram günü aile, çoluk çocuk ve yakın akrabaya güzel ve güler yüzle muamele eylemelidir.

​Ticaret için yani satılık olmayan evlerin, apartmanların zekâtı verilmez.