Rahim Er

Bugün hoş olmayan bir söyleyişle "Suriyeli" denen insanları, 15 Mart 2011’de çıkan Suriye iç savaşı üzerine aramıza kabul etmiştik. Sadece Türkiye değil, Ürdün, Lübnan, Irak, daha uzak ülkelerle Almanya ve bazı Avrupa devletleri de kabul ettiler.

Daha farklısı ne olabilirdi ki?!..

Biz Türkler, Müslüman olduğumuz 9. Asırdan 19. Asrın ortalarına kadar 10 asır boyunca İslâm Hukuku ve Örfî Hukukla adalet hayatımızı tanzim ve inşa ettik. Sadece Türkler değil, birlikte hayat sürdüğümüz Arap, Kürt, Çerkez, Arnavut… gibi çok sayıda Müslüman kavim de bizimle birlikte aynı hukuka tâbi idiler.

Ülkelerin siyasi hayatında tabiî olan, işbaşındaki iktidarın yıllar içinde yorulması, yıpranması ve seçimi kaybetmesidir.

Son ve ebedî din olan İslâmiyet, Mekke’de nâzil oldu. Yüce Allah’tan gelen vahiyler, en son ve en üstün nebi Sevgili Peygamberimiz -aleyhisselâm- vasıtasıyla insanlığa tebliğ edildi.

Sosyal medyada dolaşan iki videodan söz edeceğiz. Önce ilki: Bir câminin içten görüntüsü; bir câmi içinde faaliyet olarak ne gibi görüntüler olur? Namaz vaktiyse, imam efendi ve cemaat, namaz kılmaktadırlar. Sair zamansa münferiden namaz kılan, Kelâmullah’ı kıraat eden müminler… Görüntüde sergilenenlerse bunlar veya bunlara benzer hâller değil. Câminin içi palyaçolar, çalgı sesi, oyun, şaklabanlık ve maskaralıklarla dolu. Tam bir hafiflik. Eksiksiz rezalet. Bunlar yapılarak, güya, çocuklara câmi ve İslâmiyet sevdirilecek!

Kıbrıs’ta Müslim, gayrimüslim, Türk, Rum… hiçbir insan yaşamasa bile bu ada, Türkiye için yine vazgeçilmez ehemmiyettedir.

Sevgili Peygamberimizin- aleyhi’s salâtü ve’s selâm- Konstantiniyye’nin muhakkak fethedileceğini ve onu fetheden liderin ne güzel lider ve emrindeki askerlerin de ne güzel askerler olduğuna dair buyurdukları hadîs-i şerîfleri herkesçe malumdur ve çok meşhurdur.

Adalet ve Kalkınma Partisi, çoklu vesayetin hâkim olduğu günlerde kuruldu. Ordu-sermaye-üniversite-adliye gasbedilmişti.

Orta ve yüksek tahsil kurumlarımızın diploma basan fabrikalar ve vasıfsız eleman çıkan kapılar olma hâline düşmemesi için ders kitabından hocaya, öğretmene, binaya kadar iğneden ipliğe her cephesiyle ele alınması, tahlil edilmesi, üzerinde düşünülmesi, aksayan, faydalı olmayan, gelecek vadetmeyen, yanlış olan…

Evvela son 30-40 senedir kendinden çokça söz edilen şu “gündem” kelimesi üzerinde durmalı…

1969’da İstanbul Hukuk Fakültesinin birinci sınıfındaydık.

Bir milletin, başına gelebilecek en büyük sıkıntıların başında toplumun en zenginler ve en fakirler, zirvede safa sürenler ve tabanda sürünenler diye ikiye ayrılmasıdır.

Mukaddes kitabımız, rehberimiz, mutlak ilâhi kelâm Kur’ân-ı Kerîm’le mescîd ve câmilerimize ve zaman zaman da Müslümanlara saldırı, yakma-yıkma, hakaret, darp ve aşağılamalar devam etmekte.

CHP 14 Mayıs 1950’de DP karşısında seçimleri kaybetmesinden bu yana bir defa bile kazanıp iktidar olamadı.

Gündemi, vatandaşın gündemi, hükûmetin gündemi ve devletin gündemi diye üçe ayırmak mümkündür. Bu sıralama daha başka türlü değerlendirmelerle farklı tarzda da olabilir. Netice itibarıyla özü budur…

İktidarın tersine göçe dair hazırlığını Türkiye gazetesinde okuyunca memnun olduk.

Fikrî iktidar olmadan ilmî iktidar, ilmî iktidar olmadan siyâsî iktidar olamaz.

Tanzimat’ın ilân edildiği 1839’dan 1999’a kadar geçen zaman zarfında toplumun birçok kesimi yer yer bozgun psikolojisi yaşamıştır. İdari çarpıtmalar, sosyal bozulmalar, darbeler, moda esareti, yabancı hayranlığı… gibi çelişkiler bunun eseridir.

Uzunca bir süredir "Türkçe, melez bir dil oldu!" diye bir söz, zihnimde yankılanıp durmakta. Bunu yazmalı mıydım?