Rahim Er

Anayasa, sivilleşme sürecinde. 13'ünün özünü teşkil ettiği 26 Madde ile 1982 Anayasası köklü şekilde değişiyor. Bir darbe anayasasından daha sivil, daha demokrat ve daha çağdaş bir anayasaya geçiş herkesi kahir ekseriyeti memnun ederken bazıları farklı yerde.

Genelkurmay başkanımız sayın İlker Başbuğ'un işinin kolay olmadığını biliyoruz. Sıkıntılarını anlamamak mümkün değil. Bir taraftan kurumuna leke getirmeyecek, öte taraftan kurum içinde yanlış yapanları ayıklayacak, emekli olanlarla bile ilgilenecek. Karine aksi sabit oluncaya kadar herkesin suçsuzluğu olduğuna göre bir komutanın kışlasında vazife yapmış mesai arkadaşlarıyla en azından suçları sabit oluncaya kadar meşgul olması yadırganmamalı. Bunlar tamam. Fakat bir şey var ki o tamam değil.

Anayasa değişiklik paketi hayat bulduğunda bundan Türkiye kârlı çıkacaktır. O düzenlemeler, AK Parti tüzüğünde değil Türkiye Cumhuriyeti anayasasında yapılmakta. Muhalefet partilerinin olayı iktidar partisine mal ederek buna göre yorumlamaları yanlıştır.

Toplum, uzun süre Anayasa değişikliğini bekledi. Bu iktidardan önce de bu iktidar zamanında da değişikliğe dair çok şey konuşuldu. Böylece ilk defa bir sivil Anayasaya kavuşacaktık.

Tarih sadece hamaset değildir. II. Mahmud'dan bu yana geçen zamanın güçlü tahlillere ihtiyacı var.

Çok yakın tarihe kadar asker konusunda iki zıt görüş vardı. Bugün de terk edilmiş değil. Birinci taraf orduyu tepeden tırnağı hasım sayıyordu. Hastalıklı bir ordu düşmanlığıydı.

Devlet hayatında kuvvetler ayrılığı elbette. Fakat bu ayrılığın iktidarları milletin iradesine vekâlet edemez duruma düşürmesi yanlışların en büyüdür.

İsveç'in işgüzârlığı malum. Parlamentoları Ermeni ihtilafına "soykırım" dedi. Ne olacak şimdi Türkiye'nin hali? Ne olacak? Hiçbir şey.

Harbi Umumiden/I. Dünya savaşından sonra memleketin selameti için arayış içinde olanlardan bir zümre münevver de Amerikan mandası istemişti. Buradaki manda sığırgillerden o uzun boynuzlu, çamurlu suları seven mahzun hayvan değil.

Avrupa Birliği, kendi IMF'sini kurma arayışında. Genişlemeden sorumlu komisyonun etkin ismi Olli Rhen, AB'nin kendi IMF'si denebilecek bir para mekanizması kurma fikrinde olduğu haberini teyit etti.

Harput'ta 50 sene evvel o kerpiç damlardan çıkmıştık. 50 sene sonra o kerpiç damlar bir yer kıpraşmasıyla toprağa karışıyor. Çöken tavanların, yıkılan duvarların altında düzinelerce ölü, onlarca yaralı. Harput/Elazığ bugün bile o kerpiç damlara mecbur kalmamış olmalıydı.

Bir asırdır güya kadın hakları savunuldu. Gerçekte ise kadın üzerinden İslamiyet'e saldırıldı. Bu bir asırlık taktiktir. Daha uzun süre ise garp dünyasında yaşanmıştır. Şarklı münevver oradan alarak aynı taktiği kendi halkına karşı uygulamıştır. Bugün de sürüp gitmektedir.

Yunanistan zorda. Zora mı düşürüldü, yönetim beceriksizliği mi, devasa suistimaller mi var? Bilemiyoruz. AB de ABD de Yunanistan'a karşı oldukça soğuklar. AB belki bundan sonra ortaklıktan ihraç müessesesini de işletecektir. İleride bir kısım eski Demirperde üyelerinin AB'yi zora sokmaları sürpriz olmaz. Türkiye'nin telaş etmesine gerek yok. Şu gün nasıl ki Avrupa'daki Türk nüfus, kıtanın gençleşme sebebiyse yarın da Türk ekonomisi, tez elden üyeliğe kabul edilen devletçikler yüzünden zora girecek AB ekonomisine zindelik kazandıracaktır.

Ülke hiperaktif bir çocuk gibi. Kabına sığmıyor. Gündem dolu dolu. Ekonomi, iç politika, dış politika, temaslar, açılışlar, davalar, iddialar. Türkiye, büyüyor. Osmanlı Coğrafyası dirilişte.

Her sene nisan ayında Ermeni dayatması Amerikan meclisine gelir.

Herhalde dünyada en küçük tarlalar bizim köylerimizdedir. Mirastan mirasa bölünerek neredeyse bir mendil ebadına düşecekti bir kanun çıkartılarak ekber evlat faktörü mevzuata girdi. Neden?

Bizim tahsil yıllarımızda bir genç ancak liseye başlayınca başındaki saçla tanışabilirdi. İlk mektep ve orta mektep erkek talebesinin saçı 3 numara makineye vurulurdu. Lisede ise müdürün veya işgüzar muavin hanımın elinden makas yahut saç makinesi eksik olmazdı. Bir gencin doluğu/favorisi veya perçemi birazcık uzun olsa müdür veya yardımcısı o genci arkadaşlarının içinde mahcup durumlara düşürürdü. Hatta bazen saçından bir yol açılarak o vaziyette eve gönderilirdi. Şu ân 40 üstü yaşlardaki yetişkinler, bunlara dair onlarca hatıraya sahiptir. Bunların derlenmesi, sinemalaştırılması gerekir.

İstanbul, I. Cihan Harbinden sonra işgal de gördü. Daha başka vilayetler de. İşgalciler, Şehzadebaşı'nda karakol basıp uykudaki bir manga erimizi şehit etmek dahil bir çok kötülük işlediler.

Olaylar karmakarışık. İddialar dehşet verici. Vesikalar çuvallar dolusu. Bu kadar gizli-açık şahit. Bu kadar avukat. Bu kadar yayın ve mahkemeler. Başka ülkelerin topraklarından petrol çıkar, elmas çıkar, altın çıkar. Bizim topraklarda suikast silahları çıkıyor. O silahları gömen ve gömdürenlerin ses kayıtları ise bir bir ortaya çıkıyor. Hâlâ nasıl kanımız donmuyor şaşmak lazım.

THY'nin Boeing 737 Tekirdağ uçağının 25 Şubat 2009 günü Schiphol Havaalanına çakılmasının üzerinden tam bir yıl geçti. 365 gün önce bugün öğleden evvel kaptanlar dahil 9 kişi ölmüştü. En ağırı oğlumuz, ciğerpâremiz, Cüneydimiz olmak üzere birçok yolcu da yaralanmıştı.