Sadık Söztutan

Bu hafta Amasya’dayız. Yalnız rica edeceğim, “Amasya” deyip geçme hemen.

Bu maçı yorumlamak, çatalla çorba içmek gibi... Kazananın ve kaybedenin baştan belli olduğu bir tuhaf lig randevusu... Nitekim ilk çeyrek dolarken Kâmil Ahmet’in “çörek” ikramını Dzeko ustaca En-Nesyri’ye aktarıyor, o da perdeyi açıyor. 

Genç Yücel öğretmen, Çankırı’nın Kurşunlu ilçesinin Bayramören beldesindeki okulun beşinci sınıflarını okutuyordu.

- Kırk beşe bas. Televizyonun uzaktan kumandasıyla kanalları dolasan kızından, kırk beş numaralı tuştaki kanalı isteyen baba, aradığını bulmuş olmanın keyfiyle alelacele sigarasını kül tablasına bastırıp ayağa kalktı, oynamaya başladı.

Sol beki Jakobs, sağ beki Kaan ve 4-2-3-1 düzeniyle maça hızlı girdi lider. Organize ilk Cimbom atağı Attamah’ın elinde kesilince, hakem Mehmet Türkmen, Mourinho’nun gözünden düşme pahasına penaltıyı verdi. Osimhen en çok yaptığı şeyi yaptı ve Galatasaray’ı öne geçirdi.

Bir dergiye “dışarıdan” çizimler yaparak hayatını kazanan genç ressam, asık suratla evden çıktı. Hâlâ uykusunu bölen rüyayı düşünüyordu.

Süper Ligde rakibi kim olursa olsun, saha neresi olursa olsun, “önce savunma” parolasıyla sahaya çıkan Mourinho, dün de dörtlü defansı, çift ön liberosu ile sahadaki yerini aldı. 

Depremin neredeyse haritadan sildiği ilçede, konfeksiyoncu Mustafa, panelvan aracını “irtibat merkezi” yapmış, hesaplarını kapatmaya çalışıyordu.

Berkan’ı sol beke, Sallai’yi sağ beke koyarak dörtlü savunma ve tek forvet Osimhen ile sahaya yayılan Galatasaray, sezonun en iyi başlangıçlarından birini yaptı. Özellikle Gabriel Sara’nın savunma arkasına attığı toplarla pozisyona giren Barış ve Osimhen, kâh Sonko kâh Radakoviç’e takıldı.

Öyle bir söz vardı sanki: Bir kadın “hayır” diyorsa bu “belki” demektir; “belki” diyorsa “evet” demektir; “evet” diyorsa o kadın değildir. Neyse, konumuz başka.

Nasıl? Sağ elimi anlıma götürüp, vuran ışıktan korunarak tekrar tekrar bakıyorum; o hakem gerçekten Oğuzhan Çakır mı? Çok değil, daha üç hafta önce Trabzonspor - Fenerbahçe maçından sonra lime lime doğranan adam? Valla sağlam torpili olmalı.

Bir tarihte, Amerikalı bilim adamları, anne sevgisinin derecesini ölçmek için bir deney yaptılar.

Çok enteresan… Okan Buruk, kendi sahasındaki sıradan bir lig maçında Osimhen ile İcardi’yi (sonraki maçlarda Batshuayi’yi) dönüşümlü kullanırken, AZ deplasmanına üçlü savunma ve çift forvetle çıkıyor.

Dünkü sonuç Beşiktaş’ı kapkaranlık bir tünele soktu.

1994 yılıydı. İlkokul öğretmenimi ziyaret etmek için İstanbul’dan Safranbolu’ya gidecektim. Arkadaşım “Ben de bir mektup yazayım, öğretmenimize ver” dedi.

Doğrusu sana nasıl hitap edeceğimi ve bu kısıtlı zaman içinde sevgimi nasıl anlatacağımı bilmiyorum. Ama bu riski almak, bu sürprizi yapmak istiyorum.

İki maç arasında en az 72 saat dinlenmek mi, -Tottenham maçındaki gibi- form tutmuşken bir an önce oynamak mı? Maç öncesi, boş konuşmanın sınırsız, sorumsuz ve hesapsız alanı olan futbol âleminin tepesine şemsiye gibi açılan bu sorunun cevabı için bendeniz, formda iken oynamak şıkkını işaretliyorum.

Ankara Dikmen’deki bir iş hanında çaycı baba… Evde-en büyüğü 16 yasında- beş çocuğun iyi okuması, iyi yemesi ve iyi giymesi için bütün enerjisini harcayan ev hanımı bir anne.

İngiliz futbolu ile aramızda ironik bir istatistik var. İngiltere Millî Takımı’na tek golümüz bile yok ama Manchester’ları, Liverpool’ları, Aston Villa’ları şamar oğlanına çeviriyoruz. G.Saray, Fener, Beşiktaş, Trabzon… Hatta Bursa’nın İngiltere’de Wimbledon’u 4-0 yenmişliği var.

l Bu maçtaki pozisyon, aksiyon, tansiyon bir daha yaşanır mı, sanmam. Papara Park’ta net şutlar, sayılan sayılmayan goller, VAR kararları, kartlar, tartışmalar.