Salim Köklü

Müslüman iken dinden çıkan mürted olduğu için ve Hindûlarca, dinlerinden dönen dinsiz kabul edildiği için, Hristiyanlaştırılan yerli gençler, ailelerinin mirasından bir hak alamıyorlardı.

Hindistan’da zulüm ve vahşet yapan İngiliz ordusunun üçte ikisini, beyinleri yıkanmış, kendi milletine düşman edilmiş, Hristiyanlaştırılmış veya para ile satın alınmış yerli ahali teşkil ediyordu.

İngilizler, kendi yetiştirdikleri adamları Osmanlı Devleti’nde kıymetli mevkilere getirmişlerdi. Bu devlet adamlarının, ismi Osmanlı, fikri ve zikri ise İngiliz idiler.

İngiliz askerleri Delhi şehrine girince, evleri, dükkânları basıp, malları, paraları yağmaladılar. Genç, ihtiyâr, kadın erkek demeden bütün Müslümanları, hattâ çocukları bile kılıçtan geçirdiler.

İngilizler için, Hindistan’ın çok önemli olmasının iki sebebi vardı: Dünyayı sömürmelerine en büyük mâni olarak gördükleri İslamiyet’in yayılması ve Hindistan’ın tabii zenginlikleri.

Doğru yolda olmanın ölçüsü; itikadımızın, ibadetlerimizin ve ahlakımızın Ehl-i sünnet âlimlerinin kitaplarına uygun olmasıdır. Ehl-i sünnet olmayan kimselerin kitaplarından din bilgisi öğrenmemelidir.

İnsanlar iyi bir rehberin eline düşerse, saraya gider. Fakat bir de ehliyetsiz birinin eline düşerseee.. Yandı. Doğru rehber insanı doğru yere, yanlış rehber yanlış yere götürür.

Ruhu Müslümanlıkla temizlenmiş olan ve haramlardan sakınan bir kimse, hiçbir kötü propagandanın esiri olmaz. Ehl-i sünnet âlimlerin kitaplarında yazılı olan doğru yolda yürür...

İslamiyet’in en korkunç, en zararlı düşmanı, Müslüman görünüp, din adamı şekline girip, İslamiyet’i içten sinsice yıkmaya çalışanlardır!..

Dün yabancıların emellerine Reşit Paşa alet olmuştu. Bugün başkası. Yarın başka biri olabilir. Müslüman uyanık olmalı. Dostunu düşmanını iyi tanımalı. Yabancıların tuzağına düşmemeli.

Reşîd Paşa, "Gülhâne Hatt-ı Hümâyûnu"nu îlân ettirmekle; Osmanlı Devletinin temeline dinamit koydu, boynuna “Hasta Adam” yaftasının takılmasına ve "Adam Kıtlığı" devrinin açılmasına sebep oldu.

İstanbul'daki İngiliz sefîri şunlar yazıyordu: "Buldum, buldum, Osmânlıların zaferden zafere ulaşmalarının sebebini ve bunları durdurma çâresini buldum.’’

"Branşı ne olursa olsun şu üç alanda (dinimiz, edebiyatımız ve tarihimiz) lazım olduğu kadar doğru bilgi sahibi olan kimse her yerde çevresine faydalı olur ve güzel hizmetler yapar.’’

Resûlullah Efendimiz secde edip, dua edecek ve şefaati kabul olacaktır. Önce, Onun ümmetinin hesabı görülecek, önce sırattan geçecekler ve önce Cennete gireceklerdir.

Diri iken olduğu gibi, vefatından sonra da, her zaman Muhammed aleyhisselamı tevessül edenlerin, yani Onun hatırı ve hürmeti için isteyenlerin duasını Allahü teâlâ kabul eder.

Muhammed aleyhisselâmı sevmek herkese farzdır. (Allahü teâlâyı seven, beni sever) buyurdu. Onu sevmenin alâmeti, dinine, yoluna, sünnetine ve ahlâkına uymaktır.

Başka Peygamberler belli bir zamanda, belli bir memlekette Peygamberlik yaptı. Muhammed aleyhisselâm ise, yeryüzündeki bütün insanlara ve cinne Peygamber olarak gönderilmiştir.

Gece, uyanık iken, uykuda iken, yalnız iken, çoklukta iken, yolculukta iken, evde iken, harbde iken, gülerken, ağlarken, mübarek kalbi hep Allahü teâlâ ile idi.

Büyük şâir Ömer bin Fârıda, "Resûlullahı niçin medh etmedin?" dediklerinde, Onu medh etmeye gücümün yetmeyeceğini anladım. Onu medh edecek kelime bulamadım demiştir.

Muhammed aleyhisselâmın üstünlüklerinin en üstünü, "Habibullah" olmasıdır. Allahü teâlâ, Onu kendisine sevgili, dost yapmıştır. Onu herkesten, her melekten daha çok sevmiştir.