Salim Köklü

Gece erken yatıp sabah erken kalkmalıyız. Gecesini zayi eden sabahını zayi eder. Sabahını zayi eden gününü, gününü zayi eden ömrünü zayi eder.

Edille-i şeriyye (din bilgilerinin kaynağı) dörttür. Bunlar: Kitap, Sünnet, İcma-ı ümmet ve Kıyas-ı fukahadır. Bu dört delil müctehid âlimler içindir.

Allah’tan başkasına her ne maksatla olursa olsun yarattı, yaratıcı dememelidir. Yaratmak, yoktan var etmektir. Yoktan var etmek Allahü teâlâya mahsustur.

Hicri birinci ve ikinci asırda gelen Sahabe, Tabiîn, Tebe-i tabiîne "Selef-i salihin’’ onlardan sonra üçüncü ve dördüncü asırda gelen İslam âlimlerine ‘‘Halef-i sadıkin’’ denir.

Cenâb-ı Hakkın razı olduğu kul, ilim, amel ve ihlas sahibidir. Ehl-i sünnet âlimlerinin kitaplarını okur. Anasına, babasına, hocasına, âmirine ve büyüklerine saygılıdır.

Yumuşaklık, kızmamak, öfkesine hâkim olmak, kimseyi incitmemek, kalp kırmamak, affedici olmak, tatlı dilli ve güler yüzlü olmak; güzel ahlaklı olmanın alametlerindendir...

Resulullah efendimiz bir hadis-i şerifte buyurdu ki: "Allahü teâlâ, dünyalığı, dostlarına da düşmanlarına da vermiştir. Güzel ahlakı ise yalnız sevdiklerine vermiştir."

İtikâdı düzelttikten ve fıkhın emirlerini yaptıktan sonra, gücü yettiği kadar Allahü teâlâyı çok anmalıdır. Kâmil, iyi bir Müslümân böyle olur.

Din bilgilerini öğrenmeden, başka şeyler öğrenenler ve çocuklarına lazım olan din bilgilerini öğretmeyip, başka işlerle meşgul olanlar ne kadar aldanıyor.

Akıllı olan ve bülûğ çağına giren her erkeğin ve kadının birinci vazîfesi, Ehl-i sünnet âlimlerinin kitaplarında yazdıkları îmân bilgilerini öğrenmek ve bunlara uygun olarak inanmaktır.

Muhammed aleyhisselâm, Allahü teâlânın bildirdiklerini Eshâbına bildirdi. Onlar da talebelerine bildirdi. Bunlar da kitaplarına yazdılar. Bu kitapları yazan âlimlere ‘‘Ehl-i sünnet âlimi’’ denir.

Kur’an-ı kerîmin hakîkî manasını öğrenmek isteyen bir kimse, din âlimlerinin kelâm, fıkıh ve ahlâk kitaplarını veya bunlardan hazırlanmış olan ilmihâl kitaplarını okuması gerekir.

"Allahü teâlâ, bazı kullarını başkalarının ihtiyaçlarını karşılamak, onlara yardımcı olmak için yaratmıştır. İhtiyacı olanlar bunlara başvurur. Bunlar için ahirette azap korkusu olmayacaktır."

Hadîs-i şerîfte "Kişi, sevdiği ile berâberdir" buyuruldu. Ehl-i sünnet büyüklerini seven, onlarla berâber olur. Onlarla berâber olan da küfürden korunur...

Şakîk-i Belhî hazretleri, talebelerinden Hâtim-i Esam’a sordu: Ne kadar zamandır beni dinliyorsun? Otuz üç senedir. Bu kadar zaman içinde benden neler istifade ettin? Sekiz şey istifade ettim dedi.

İslâmiyyete uygun ticâret yaparken, din bilgilerini öğrenmekte, öğretmekte ve yaymakta iken ölenler, beş vakit namaza devam edenler, Ehl-i sünnet itikadını meydana çıkaranlar şehit olarak ölürler.

Ölümün yaklaştığına alâmet, ayakların gevşeyip uzaması, burnun kıvrılması, şakakların çukurlaşmasıdır. Böyle bir hasta, sağ yanı üzere yatırılıp, yüzü kıbleye çevrilir. Böyle yatırmak sünnettir.

"Yanında Yasîn-i şerîf okunan hasta, suya doymuş olarak vefât eder ve doymuş olarak kabre girer." Yani, cân vermenin hâsıl edeceği susuzluğu duymaz.

Hasta yanında, velîlerin, âlimlerin ve sâlihlerin “rahmetullahi teâlâ aleyhim ecma’în” hikâyeleri ve sözleri konuşulmalı, bunlara sevgisi artırılmalıdır.

Ölümü çok hâtırlamak, haram işlemeye cesâreti azaltır. Peygamber efendimiz “sallallahü aleyhi ve sellem” buyurdu ki: "Lezzetleri yıkan, eğlencelere son veren ölümü çok hâtırlayınız."