Filden farkı, hortumu yoktu!..

“Kırda birlikte yola devam ederken karşıdan bize doğru gelmekte olan bir adamı gördük...”

 

Bizi daha sessiz, daha uyanık, daha bilinçli daha huzurlu hâle getiren ve yakinimizi artıran, inancımızı güçlendiren her neyse iyidir. Nefsimizi azdıran, felakete hazırlayan her neyse o da kötüdür.

Yakinin farklı anlamları varmış. Bir anlamı da inancı güçlendirmek, görmüş gibi inanmaya sebep olmakmış. Mesela ben Amerika kıtasını görmedim ama böyle bir kıta olduğuna görmüş gibi inanıyorum...

Bir de yaşananlar var ki, göz ardı edilmemesi gerekiyor. Âlimlerimizden bir zat mezarlığı göstererek, “şurada yatanların çoğu nazardan ölmüştür, diye yemin etse kefaret dağıtması gerekmez” buyurmuş. Nereden geldi bu aklıma…

Bazen kırsalda sessiz ortamda yürüyüş yaparım. Bu temiz havada yürüyüş bana, hayatımın dününü ve bugününü tefekkür etmek için hem de sağlığım açısından iyi geliyor. Yine bir gün kırsalda yürürken tanıdık birine rastladım. Yanında çiftçilikte gücünden yararlandığı mandaları vardı. Hayvanlar besili ve gösterişliydi. Filden farkı sadece hortumları yoktu. Kırda birlikte yola devam ederken karşıdan bize doğru gelmekte olan bir adamı gördük. Arkadaş adamı gördüğü anda aşırı telaş gösterip “Eyvaaaah! Mahvoldum…” dedi.

Ben de kendisine ''seni telaşlandıran nedir, ben herhangi bir tehlike görmüyorum” dedim.

Cevap verdi:

“Efendi bu gelen adam bizim köylü ve nazarı çok değen biridir. Hayvanlarım için endişeliyim” dedi.

Doğrusunu söylemek gerekirse arkadaşın endişesini çok abartılı buldum. Ama ondaki o inanılmaz telaşlı hâl beni de meraklandırdı doğrusu. Adam yaklaşırken ben bir gelen adama bir yanımdaki tanıdığa bakıyordum…

Nihayet söz konusu adam bize doğru yaklaştı, yaklaştı ve birbirimizi ve mandaları net bir şekilde görecek mesafeye geldik…

Hayret edilecek bir şey ki ortada hiçbir neden, hiçbir sebep hiçbir bahane yokken o koca koca mandalardan bir tanesinin durduk yerde yere yıkıldığını âdeta kapaklandığını dehşet içinde gördüm…

Ben şoke oldum!.. Tanıdığım eyvah çekerken, o kimse yanımızdan hiçbir şey olmamış gibi çekti gitti… Dedim ki kendi kendime “bazı şeyleri görmeyişimiz, onların olmadığı anlamına gelmiyor'' dedim. Derler ki: ''Kişinin aczini bilmesi kadar irfan olmaz...” Genel olarak zaten “maşallah” kelimesini kullanırdım ama o günden sonra bu kelimeyi her baktığım yönde, her karşılaştığım kimsede ve nesnede kullanmaya dikkat ettim… Allah nazardan korusun…