Vehbi Tülek

"Allahü teâlâ, her memlekette yetişen kulları için, adâleti fazlası ile yapmıştır. Ya'nî âkıl ve bâlig olmadan ölen kâfir çocuklarını Cehenneme sokmayacaktır!.."

"Îmân, Resûlullahın, Allahü teâlâ tarafından, Peygamber olarak, bütün insanlara getirdiği ve bildirdiği emirlerin hepsine i'timâd ve i'tikâd etmektir..."

Buyurdu ki: "Akıl, bir (Kuvve-i derrâke)dir. Yanî anlayıcı bir kuvvettir. Hakkı bâtıldan, iyiyi kötüden, fâideliyi zararlıdan ayırt etmek için yaratılmıştır..."

"Kıyâmet günü, makbûl olanlardan, kurtulanlardan olmak istiyorsanız, Allahü teâlânın râzı olduğu, beğendiği iyi işleri yapınız! Sünnet-i seniyyeye sarılınız!"

"Duâ ibâdet demektir. Bunun için namâza duâ denilir. İslâmiyyette duâ, Allaha yalvararak murâdını istemektir. Allahü teâlâ, duâ eden Müslümânı çok sever."

"Fitne, Müslümânlar arasında bölücülük yapmak, onları sıkıntıya, zarara, günâha sokmak, insanları hükûmete karşı isyâna kışkırtmak demektir..."

Buyurdu ki: "İstigfâr etmek, günâhların örtülmesini istemektir. Tenzîh kelimesini okumak ise, günâhların yok olmasını istemektir. O nerede, bu nerede?.."

Mustafa Hâki Efendi, Tokat velîlerinden olup, Şeyhülislâm Mustafa Sabri Efendinin yeğenidir. Doğum târihi belli değildir. 1920 (H.1338) senesinde İstanbul'da vefât etti.

"Dünyada olan terakkîler, yükselmeler, mahlûkların hakîkatlerinin sonuna kadardır. İlâhî hakîkatlerden nasip almak, ancak âhırette olacaktır."

(Yedi kat göklerin ve bunlarda bulunanların ve yedi kat yerin hepsi, Lâ ilâhe illallah kelimesi ile ölçülse, bu kelimenin sevâbı dahâ çok olur.)

"Peygamberlerin bildirdikleri şeylere, akla danışmaksızın inanmaktan başka çâre yoktur... Peygamberlerin sözlerini, akla danışmaya kalkışmak, akla aykırı bir iş olur."

"Namazın hakîkatini anlamış olan bir kâmil, namaza durunca, sanki bu dünyadan çıkıp âhıret hayatına girer ve âhırete mahsûs olan nîmetlerden bir şeylere kavuşur."

Buyurdu ki: "Güzel huyların hepsi Resûlullahta toplanmıştı. Güzel huyları, Allahü teâlâ tarafından verilmiş olup, çalışarak, sonradan kazanmış değil idi..."

"Resûlullah efendimiz, ümmetinin günâhlarını düşünüp ağlardı ve Allahü teâlânın korkusundan ve Kur'ân-ı kerîmi işitince ve ba'zan da namâz kılarken ağlardı..."

"Sünnet ile bid'at, birbirlerinin zıddıdır. Birinin bulunduğu yerde, ikincisi bulunamaz. Birini diriltmek, ötekini yok etmektir. Sünneti diriltmek, bid'ati yok eder..."

Buyurdu ki: "İnsanı Allahü teâlâdan uzaklaştıran perdelerin en zararlısı, kalbin kararması, hasta olması, yanî dünyâ sevgisinin kalbe yerleşmesidir..."

"Düğün, ziyâfet, sünnet, bayram, sefer dönüşü gibi sevinmesi lâzım olan yerlerde helâl olan ses ile neş'elenmek mubâhtır. Bu sesler, nefse değil, kalbe kuvvet verir."

"Bozuk dinler, kalbleri ve rûhları besleyemediği için, müziğin, her nevi çalgı sesinin nefislere hoş gelmesi, nefisleri beslemesi rûhânî tesîr sanıldı..."

Buyurdu ki: "Güzel ses, insanın elinde olmayarak, kalbine tesîr eder. Çünkü, kalbin ve rûhun, Arş'ın üstündeki (Âlem-i ervâh) ile bağlılığı vardır..."

"İnsan kalbi, Allahü teâlânın sevgisinin tecelli etdiği bir yerdir. Oraya dokunmak, çok tehlikelidir. Hele o kalbde, Allahü teâlânın korkusu ve Allahü teâlânın sevgisi varsa!.."