Menderes başlattı Erdoğan bitirdi

Türkiye, yarım asır süren IMF ile birlikteliğine son noktayı koyuyor. 14 Mayıs'ta IMF'ye 426 milyon dolar ödeyecek olan Türkiye, taksitlerin bitmesinin ardından fona 5 milyar dolar da borç verecek. Ayrıca, Türkiye'nin kotası önümüzdeki dönemde 4 milyar 658 milyon SDR'ye (Özel Çekme Hakkı, 1SDR= 1.5 $) yükselecek. Böylece Türkiye'nin ülke kotasının IMF kotaları içerisindeki payı yüzde 0.61'den, yüzde 0.98'e ulaşacak ve Türkiye, IMF'de en yüksek kota payına sahip üye ülke sıralamasında 32'nci sıradan 20'nci sıraya yükselerek, 2014-2016 döneminde IMF İcra Direktörlüğünü üstlenecek.
Uluslararası Para Fonu (IMF) ile şimdiye kadar 19 defa stand-by anlaşması yapan Türkiye, bunlardan sadece son ikisini başarıyla tamamladı. Türkiye'nin IMF ile ilişkilere başlaması ile birlikte ilk stand-by anlaşmasının yapıldığı tarih 1961 yılına denk geliyor. Dönemin Başbakanı Adnan Mende-res'in 1958 yılında aldığı kararla devalüasyona gidilirken, bu dönemde Türkiye borç arayışını hızlandırdı. IMF ile ilk stand-by anlaşması da bu gelişmeler ışığında 1 Ocak 1961'de imzalandı. 1 yıl süren bu ilk stand-by anlaşması 31 Aralık 1961'de sona erdi. 31 Aralık 1961'de biten bu anlaşmanın ardından 1962'de IMF ile yeni bir düzenlemeye giden Türkiye'nin bu anlaşması da 31 Aralık 1962'de son buldu. nbsp;Türkiye, 1961'den 1970'e kadar her yıl IMF ile bir stand-by anlaşması imzaladı. 1970'ten, 1978'e kadar IMF'ye sekiz yıl ara veren ve bu süre içinde stand-by anlaşması yapmayan Türkiye, 1978 yılında acil sıcak para ihtiyacı doğunca tekrar IMF ile tekrar masaya oturmak zorunda kaldı. 1978'den 1980 yılına kadar, IMF ile yeniden birer yıllık stand-by anlamaları gerçekleştirdi. nbsp;Türkiye, 18 Haziran 1980 tarihinde ilk defa, IMF ile en uzun stand-by anlaşmasını gerçekleştirdi ve bu anlaşma 17 Haziran 1983'te sona erdi. 1983 yılında yeni bir stand-by düzenlemesine giden Türkiye'nin anlaşması süresi bir yıl sürdü. Türkiye, 1984'ten 1994'e kadar IMF ile stand-by düzenlemesine gitmedi. 8 Temmuz 1994'te yapılan stand-by ise 26 Eylül 1995'te sona erdi. 1999'a kadar stand-by düzenlemesine gitmeyen Türkiye, 1999-2002 döneminde 17. stand-by düzenlemelerini gerçekleştirdi. 18. stand-by düzenlemesine 4 Şubat 2002'de başlayan Türkiye, 4 Şubat 2005'te bu anlaşmanın sona ereceği tarihten önce Ocak 2005'te 19. stand-by'ına gitti. 49 yıllık stand-by döneminde, genellikle krizlerin ardından mecburi olarak stand-by düzenlemesine giden Türkiye, bu süreçte IMF'den 52 milyar dolar kaynak sağladı. Türkiye yarın 426 milyon dolarlık son taksiti de ödeyerek IMF ile 52 yıl süren birlikteliği son noktayı koyacak.



IMF ofisi açık nbsp;kalacak
IMF'ye 1947 yılında üye olan Türkiye, son borç taksitini ödemesinin ardından IMF ile ilişkisini tamamen bitirmeyecek; 'üyelik' kuralları çerçevesinde sürdürecek. Bütün üye ülkelerin tabi olduğu gibi IMF, 4. Madde kapsamında yılda bir defa Türkiye'yi gözden geçirmeye devam edecek. IMF'de 1999 yılında Türkiye'de açtığı ofisi kapatmayarak bölge ekonomilerinin takip edildiği bir merkez haline getirecek.


Hem icracı olacağız hem borç vereceğiz
Türkiye artık IMF ile ilişkilerinde artık masanın öbür tarafında yer alacak. Alan el olmaktan çıkıp veren el olacak. nbsp;Türkiye 2010 yılında yapılan G20 zirvesinde verdiği taahhütle IMF'ye 5 milyar dolar borç verecek. nbsp;Türkiye'nin IMF nezdindeki kotası da önümüzdeki dönemde 4 milyar 658 milyon SDR'ye (özel çekme hakkı, 1SDR= 1.5 $) yükselecek. Böylece Türkiye'nin ülke kotasının IMF kotaları içerisindeki payı yüzde 0.61'den, yüzde 0.98'e ulaşacak ve Türkiye, IMF'de en yüksek kota payına sahip üye ülke sıralamasında 32'nci sıradan 20'nci sıraya yükselecek. 2014-2016 döneminde IMF İcra Direktörlüğünü Türkiye üstlenecek. 2016-2018 döneminde bu görev Çek Cumhuriyeti veya Macaristan'a geçecek. 2018-2020 döneminde görev yeniden Türkiye'ye geçecek..