Hazret-i Muhammed Mustaf⠓sallallahü aleyhi ve sellem” Allahü teâlâ’nın emri ile Mekke-i mükerremeden hicret etmek dilediği zaman; “Benim ile bu yolda kim yoldaş olur?” buyurdu. Hazret-i Ebû Bekr; “Anam ve babam, malım ve cânım, yoluna fedâ olsun yâ Resûlallah. Bu şerefli hizmete beni kabûl eyle” diye yalvardı. Resûl-i Ekrem; “Peki” buyurdu. Ve kabûl etti. O gece ikisi, ay ve zühâl yıldızı gibi beraber yola çıktılar. Sıddîk “radıyallahü anh” Resûl-i Rabbil âlemîn hazretlerini düşmandan sakınıp, kâh ardına geçerdi, kâh önüne. Kâh sağına geçerdi. Kâh soluna. Ayak parmakları üzerine basardı. Efendimiz; “Yâ Ebâ Bekr, neden böyle ızdırâb çekersin. Bir şeyden mi korkarsın?” diye sual etti. Sıddîk-ı ekber; “Anam ve babam yoluna feda olsun yâ Resûlallah! Mubârek vücûdunun bir kılına halel gelir diye korkarım ki, senin uğrunda benim gibi binlerce kimsenin başı düşse yeridir” diye arz etti. Resûl-i Ekrem; “Üzülme yâ Ebâ Bekr, Allahü teâlâ bizimledir!” buyurdu. Mağaraya geldiler. Hazret-i Ebû Bekr; “Yâ Resûlallah! Bir miktâr sabr edin. Mağaraya önce ben gireyim. Yılan, akreb cinsinden nesne var ise, zararı Ebû Bekr’e olsun!” dedi. (Devamı yarın) > www.gonulsultanlari.com Tel: (0 212) 454 38 10 www.siirlerlemenkibeler.com