"Zamanlar içinden göçtüm"

Zaman gelsin ki bahsedelim diyordum. Zaman gelip geçiyor, yine nisyandayız. İşte bir Asaf Halet Çelebi vardı, büyük düşünen, büyük duyan bir şair... Asrın başlarında doğmuş, 1958'lerde vefat etmiş. Beylerbeyi Küplü Mezarlığı'nda yatıyormuş... Mehmet Nuri Yardım kardeşim şair mezarlarının araştırmacılığını da yaptığından, sanırım gidip bulacaktır; inşallah kabir kayıplara karışmamıştır. Asaf Halet Çelebi, klasik şiirimizden yetişme, İran şiirini iyi bilir, Hint Edebiyatına vakıf, Budizmi incelemiş, aynı zamanda tasavvuf boyutları olan bir şahsiyet... Hazreti Mevlânâ, Eşrefoğlu Rûmi, Molla Cami üzerine araştırmaları, eserleri var. Şiirleri, "He", "Lâmelif", "Om Mani Padme Hum" gibi kitaplarda toplanmış. Yine önemli vasıflarından biri Hazreti Mevlânâ soyundan gelmesi... Zamanlar içinden göçtüm Duvarın taşın, içinden geçtim Dağı taşı bıraktım Sana geldim... Sevgi dolu çocukluğum Sevgi dolu içim dışım Babacığım Kollarına al beni Ben senin çocuğunum. Bilir misiniz hep annelere hitabedilir, hep anne sevgisi dile getirilir de babalar unutulur. Şu çocuk gönüllü şairin babasına "ben senin çocuğunum.." demesindeki coşkuyu, aitlik duygusunu, bu sözlerin belki ölmüş bir babanın mezarı başında söylenmişliğini düşündüm. Düşündüm de içim katılır gibi oldu. Bazen insan tepeden tırnağa doluyor, sağanak olmağa hazır. Evet baba sevgisi... Baba kaybının nasıl bir boyun büküklüğü olduğunu ben henüz çok gençken öğrenmiştim. Hayatın geri kalan kısmını yürümeğe ister istemez koyulursunuz. Sırtınızdan birşeyler, birileri iter durmadan. Değerli insan, hatırlı gönüllü Ahmet Işık beyefendinin vefatı böylesi bir tabloyu getirdi gözümün önüne. Henüz genç sayılabilecek bir yaşta aramızdan ayrıldı. Cağaloğlu'ndayken Güle Güle Han'da aynı kattaydık. Güzel bir sohbet dostluğu kurmuştuk. Bazen bir konuğu oldu mu beni de çağırırdı; konuşkandı dinlemesini de bilen ve seven bir dosttu. İyiliksever, hayırdan hoşlanır, halis niyetli bir insan... Kendisine Allah'tan rahmet, ailesine, yakınlarına, dostlarına, müessesemiz mensuplarına baş sağlığı diliyorum. Asaf Halet'le başlamıştım onunla bitireyim: Şiir şöyle hitam buluyor: Adeta ölüme yol alır gibi... Davullar çalınır uzaktan uzaktan Sabahın sevinci içimde Bayramın sevinci içimde Katar katarın içinde Gözüm açık Gözüm kapalı Gözüm kapalı Götür beni Götür...