Yarim Nereyi Mesken Tuttun? (Öyküsel Duygusallık)

Bu ilginç kitabın yazarı Üstün Akmen.. Yıllarca aynı yokuşu soluksuz -veya solukla- tırmandığımız hâlde hasbel kader aynı masa etrafında toplanmak mutluluğuna erişememiştim.. Sonra, bir gün bilinmeyen bir zaman içinde ve gene bilinmeyen bir mekânda karşılaştık. Yazılarını, eleştirilerini tesadüf ettikçe okudum. Tabii bu ara, bu çerçevenin dışında kalanları da okudum.. Ve karşılaştık, birbirimizi tanıyorduk; ama tanıştırılmamıştık. Asıl gereken, klasik ifadelerden sonra, kırılmış bir kabuğu içinde kalan güzelliğe kavuşmamızdır. İtiraf edeyim.. Eleştirilerinin çoğunu okuduğumu söyleyebilirim, beni etkilediğini de.. Yorumlarımız ayrı olabilirdi, değişik açılarda bakmamız da mümkün.. Bunların hepsi doğaldır.. Asıl öz, eski bir deyişle söyleyeyim: "Künhüne varmak" Bu sözü çok yakın bir tarihte kaybettiğimiz CELALEDDİN ÇELEBİ'ye bir vesileyle sormuştum. Masada duran tabaktan bir fındık alarak uzattı.. "Lütfen şunu kırın, içindeki cevheri tadın.. Sorunuzun karşılığıdır." Akmen'in eleştirilerinin dışında kalan bir dünyası, bir rengi, bir inancı olduğuna emindim. Ve uzun bir süre önce buna ulaştım. Bir başka yazar, bir bambaşka insandı. Çok değişik bir üslûbu vardı... Bir yazar gözlüklü olsa da, olmasa da fark etmez. Gözlerinin gördüğü objenin beyninde oluşturduğu bir evrendir, maddeden uzak bir cehverdir.. Buna henüz tam istediğim gibi ulaştığımı söyleyemem.. Adından söz ettiğimiz bir kitabı -lütfen inanın- bir gece sabaha kadar okuyarak bitirdim. Ancak, yazarın muhayyilemde değil, gerçekte şekillenen büstüne ancak ulaştım.. Tekrar yazmak ümit ve tesellisiyle.. Aksoy Yayınları.