Gazanfer Özcan ve Gönül Ülkü

Yaklaşık olarak, kırk yıllık dostum, ahbabım Gazanfer Özcan, uzun soluklu bir maratonun mutlak birincileri arasındadır. Şehir Tiyatroları'nda başlayan onurlu savaşın kahramanlarından, günümüzün en sevilen, en beğenilen aktörlerinden -mutlak- biridir aynı zamanda. Bu noktaya gelene kadar yaşadığı fırtınalı hayatı, onurlu savaşını sürdürmek ve her gece perdesini açabilmek için yaptığı savaşı, ekonomik zorlukları, nasıl inançlı bir tahammülle yendiğini -uzaktan da olsa- biliyorum. Sevgili eşi Gönül Ülkü'yle beraber, nasıl yokluk ve sıkıntıyla savaştıklarını da... Yıllarca evvel, oyun öncesi bir sohbette, yanımızdan bir iş için ayrılan Gönül Hanım'ın arkasından hasretle baktıktan sonra "Gönül olmasa ben ne yaparım" demişti. Birkaç yıl evvel Gönül Hanım bir rahatsızlık geçirdi. Bir talihsizlik sonucu o günlerde ben de oldukça önemli beyin rahatsızlığından yatıyordum. Çok şükür Allah'a şimdi iyiyiz. İkimiz de iyiyiz. Yıllarca evvel Beyazıt'ta perde açan bu mutlu ikilinin daha nice yıllar perdelerini açmasını diliyoruz. Daha önce bir sözümüz olacak. Gazanfer'i geçen gece bir televizyon dizisinde elinde bir tabancayla gördük. Silah ve Gazanfer yanyana olması imkânsız bir beraberlik. Sevgili arkadaşımın tek silahı var. Yücelen sanatı ve sevecen yüreği... Allah cümlemizi bağışlasın. "Karımla Evlenebilir miyim?" isimli oyuna gelince.. Rol arkadaşlarının müthiş ve yürekten destekleriyle bir kahkaha tufanına dönüşen oyun her gün biraz daha bunaldığımız bu günlerde ilaç gibi gelebilir. Yakında tekrar aynı sahneyi paylaşacağını ümit ve temenni ettiğimiz sevgili ikiliyi tekrar, aynı sahnede görmek istiyoruz. Özellikle bu oyunda...