Dünya böyle karşıladı

Dünyanın dört bir yanındaki camiler ahıreti, sokaklar ise ecdadı hatırlatan eski ramazanların kutsiyetini tekrar yaşatır. Ufak tefek ayrıntılar farklı olsa da bu güzel sahneler dünyanın hemen her yöresindeki İslam memleketlerinde eksik olmaz. Akşam ezanıyla birlikte Kâbe-i Muazzama ve Mescid-i Nebî'nin avlusunda inanılmaz bir heyecan ve hareketlilik başlar ki bu, "Ne olur benim ikramımla orucunu aç" ricasıdır. Bangladeş'te zenginler ramazanda genellikle pek az çalışır, hatta bazı işyerleri de tam gün ya da yarım gün kapalıdır.
Tunus, ramazan ayında mesai saatlerinin düzenlediği bir diğer ülkedir.
Somali'de ramazan-ı şerif geldiğinde evler ışıklandırılır, çiçeklerle bezenir.
Ürdün'de iftar saatine kadar yemek servisi yapmak yasaktır. Yasağı ihlal edenler cezalandırılır ya da hapse atılır.
Gün içinde yemek servisinin yapılması yasak olan Kuveyt'te, iftarda ''agiina'' adı verilen patates, et ve kırmızı biberden yapılan yemek çok
meşhurdur.


Lübnan'da ise caddelerin rengârenk fenerlerle süslenmesi adettir.
İş hayatının yavaşladığı Moritanya'da ise restoranlar ramazan boyu kapanır.
Evlerin ramazana özel dekore edildiği Libya'da dükkanlar iftardan sonra açılır ve geç saatlere kadar açık tutulur.
12 yaşından büyük herkesin oruç tutmak mecburiyetinde olduğu Tanzanya'da alenen yiyip içilmesi kesinlikle yasaktır.
Sahura top atışıyla kalkılan Senegal'de sahurda yulaf lapası gibi çabuk yapılan yemekler yenir.