Abdüllatif Uyan

Süfyan-ı Sevri "rahime-hullahü teâlâ", evliyânın büyüklerindendir. Herkese karşı çok şefkatliydi. Hatta hayvanlara bile.

Süfyan-ı Sevri hazretlerinin sevdiği bir genç şöyle anlatıyor: Bir seher vaktinde, zemzem kuyusunun yanında bulunuyordum ki, biri gelip su içti ve birâzını bırakıp gitti. Kalanını ben içtim.

Süfyan-ı Sevri hazretleri, bir arkadaşıyla Mekke'ye gidiyor, yol boyunca gözyaşıyla ağlıyordu devamlı. Beytullah'a varınca bir genci gördüler ki, sararmış, solmuştu.

Süfyan-ı Sevri "rahime-hullahü teâlâ", tebe-i tâbiînden bir mübarek zattır. Hiç abdestsiz gezmez, ölümden söz olunca, korkusundan takatsiz kalırdı.

Maruf-i Kerhi hazretlerinin talebesi Sırri-yi Sekati hazretleri şöyle anlatıyor:

Ma'rûf-i Kerhî hazretleri, bir gün, genç birine;

Maruf-i Kerhi hazretleri zamanında, bir hristiyan, Müslüman komşusuna giderek;

Maruf-i Kerhi hazretleri, hayâtı müddetince, müslim, gayr-i müslim, herkese iyilik ederdi.

Maruf-i Kerhi hazretleri, abdesti bozulunca hemen tazeler, bir an bile abdestsiz durmak istemezdi. Dicle kenarında uyumuştu bir gün.

Maruf-i Kerhi "rahime-hullahü teâlâ" devrinde bir çocuk bir işi için evinden çıkmış, fakat geri dönmemişti bir daha. Babası yoktu.

Maruf-i Kerhi hazretleri, bir gün Dicle kenarında bazı talebeleriyle oturuyordu ki, o sırada bir kayık peyda oldu ilerde.

Maruf-i Kerhi hazretlerine bir gün bir kimse gelip; - Efendim, Allah'ın sevgisine nasıl kavuşulur? diye sordu. Büyük Velî, ona bir şey buyurmayıp, padişah kapısına götürdü o kimseyi.

Maruf-i Kerhi "rahime-hullahü teâlâ", Hristiyan anne babadan dünyaya geldi.

Malik bin Dinar hazretleri, bir sohbetinde;

Malik bin Dinar "rahime-hullahü teâlâ", Hasan-ı Basri hazretlerinden feyz alıp, velîler arasına girdi. Ama kendisini gizler, evliyâ olduğunu bilmezdi kimseler.

Malik bin Dinar hazretlerinin yanına bir köpek gelseydi, hiç kovalamaz, ilişmezdi ona. Hikmetini soranlara; - Evet bu, bir hayvandır. Ama unutmayın ki, kötü arkadaş bundan daha fenadır, buyururdu. Bir gün de sohbetinde;

Malik bin Dinar "rahime-hullahü teâlâ", büyük velîlerden olup, Basra'da vefat etmiştir. Bir gün, çok hasta olup, halsiz düşmüştü.

Bir gün Hasan-ı Basri hazretlerinden nasihat istediler. Onlara; - Hiçbir kul var mıdır ki, attığı her adımdan hesaba çekilmesin? buyurdu.

İbni Sirin "rahime-hullahü teâlâ", âlim olup, rüya tabiri ilminde meşhurdu özellikle. Her günahtan titizlikle kaçar, Allah'tan çok korkardı.

Bir gün Hasan-ı Basri hazretlerinin yanına biri gelip; - Efendim, filân kişi sizin gıybetinizi yaptı, diye haber verdi. Mübarek zât sordu ona: - O eve niçin gitmiştin? - Yemeğe davet etmişti.