Abdüllatif Uyan

Bir gün, Hasan-ı Basri hazretlerinden, sevdiği bir genç nasihat istemişti.

Behlül Dânâ "rahime-hullahü teâlâ" zamanında bir kişi dînin emirlerine uymaz, ama; "Yâ Rabbî, bana Cennetini nasib eyle" diye duâ ederdi.

Behlül Dânâ "rahime-hullahü teâlâ", zamanında halîfe Harun Reşid hac yoluna çıkmıştı bir sene. Dönüşte debdebe ve ihtişamla Bağdat'a giriyordu ki, hazret-i Behlül önüne çıkıp;

Bir zaman Bağdat'ta müthiş pahalılık olmuş, gittikçe şiddetlenen bu musibete halkın tahammülü kalmamıştı ki, Behlül Dânâ hazretlerine gidip; - Ey Behlül! Duâ et de şu belâ üstümüzden kalksın, dediler.

Behlül Dânâ "rahime-hullahü teâlâ", hâl ehli bir velî idi. Çocuklar, taş attılar bir gün kendisine.

Behlül Dânâ hazretleri, şehirde dolaşıp, rastladığı kimselere nasihat ediyor, yanlış iş yapanları görürse, îkaz ediyordu.

Behlül Dânâ "rahime-hullahü teâlâ", Harun Reşid devrinde yaşayan hâl ehli bir velîdir.

Amir bin Abdullah hazretleri bir gün sevdiklerine;

Amir bin Abdullah "rahime-hullahü teâlâ", tâbiîn-i kirâmdan, bir büyük velîdir.

Abdullah bin Mübarek hazretleri, bir gün şunu anlattı sevdiklerine:

Abdullah bin Mübarek hazretlerinin talebesinden Sehl bin Abdullah vardı ki, yakışıklı bir genç olup, çok takvâ sahibiydi.

Abdullah bin Mübarek hazretleri, bir zaman uzak bir sefere çıkmıştı ki, bir ara yol kenarında ölü bir merkep gördü.

Abdullah bin Mübarek "rahime-hullahü teâlâ", büyük İslâm âlimlerindendi.

Zamanın vâlisi, memurlarını gönderip huzuruna çağırttı Said bin Cübeyr hazretlerini. Memurlar geldiğinde, o namaz kılıyordu.

Said bin Cübeyr "kuddise sirruh", ilmiyle amil olan büyük velîlerdendi.

Seyyid Abdülkâdir hazretlerinin yaşadığı Mültan şehrinde bir kemik hastalığı yayılmıştı.

Macid-ül Kürdi hazretlerinin oğlu anlatıyor: Babamla aynı evde kaldığımız zamanlarda kapımıza kim gelse, karnını doyurur ve giderdi sevinerek.

Macid-ül Kürdi "rahime-hullahü teâlâ", evliyânın büyüklerindendir. Pek çok kerameti vardı. Biri şöyle:

Kadib-ül ban "rahime-hullahü teâlâ" zamanında bir kimse vardı ki, yanında pehlivanlar gezdirir, bunları güreştirip nam yapardı.

Kadib-ül Ban hazretleri, bir sohbetinde; - Kardeşlerim, insanın en büyük düşmanı, nefsidir, buyurdu. Dînin her bir emrinde, bu nefsi kırmak vardır ve nefis kırılırsa netice hayır olur. Sordular: