Abdüllatif Uyan

Abdullah-ı Dehlevi hazretlerinin Resulullah Efendimize "aleyhissalâtü vesselâm" muhabbeti çok fazla idi. Bir gün, Ona olan muhabbet ve hasretten dayanamaz hale geldi ve o aşk ile saatlerce ağlayıp uyuyakaldı. Resulullahı gördü rüyasında.

Zünnun-i Mısri "rahime-hullahü teâlâ", bir gün dere kenarında abdest alıyordu ki, biraz ötede bir kadın ilişti gözüne. Bir kere baktıysa da, hemen kapattı gözünü.

Abdullah-ı Dehlevi hazretleri, Resulullah Efendimizi "aleyhissalâtü vesselâm" pek fazla sever, ismini işitince kendinden geçerdi.

Abdullah-ı Dehlevi "rahime-hullahü teâlâ", kâmil bir mürşit olup, insanların kalbine nur ve feyiz veriyordu.

Abdullah-ı Dehlevi "rahime-hullahü teâlâ", sülale-i Resuldendi. Henüz dünyaya gelmeden babası rüya gördü Onun hakkında.

Behaeddin Zekeriyya hazretleri, fevkalâde sabırlı olup, kendisine kötülük edenlere ihsan ve ikramla cevap verirdi. Bir gün sevdiklerine; - Kardeşlerim, Allahü teâlâ sevdiği kullarını imtihan eder. Sabrederlerse imtihanı kazanırlar, buyurdu. Ve ekledi:

Behaeddin Zekeriyya "rahime-hullahü teâlâ", kerametler sahibi bir veli zattır.

Behaeddin Zekeriyya "rahime-hullahü teâlâ", henüz çocukken, kalbi ilim öğrenmek aşkıyla yanıyordu. Şihabüddin-i Sühreverdi hazretlerinden çok istifade etti ve bu veliden aldığı feyizleri saçtı insanların kalbine. Hocası, insanları irşad için Mültan'a gönderdi Onu.

Arif-i Rivegeri "rahime-hullahü teâlâ", gençliğinde derslerini çok iyi yapıyor, hocaları kendisini çok sevip takdir ediyorlardı.

Alaüddin-i Sabir hazretlerinin vefatından sonra bir İngiliz, yanında adamlarıyla birlikte Kalyar beldesini gezmek için gelmişti bir gün. Bu büyük zatın kabrini görünce, saygısızca ve ayakkabılarıyla girmeye yeltendi.

Bir zamanlar Hindistan'da Ganj Nehri üzerine bir kanal yapılması düşünülmüştü.

Alaüddin-i Sabir hazretleri vefat edince, orada bazı hadiseler vuku buldu Şöyle ki;

Alaüddin-i Sabir hazretlerinin en büyük talebesi Şemseddin-i Türki idi. Bu zat, Kalyar faciasından yedi sene sonra, on kişiyle Acühan beldesine geldi. Maksadı, Feridüddin Genc-i Şeker hazretleriyle tanışmaktı. Görüşüp tanıştılar.

Alaüddin-i Sabir hazretleri Kalyar'a geldiğinde, orada imamlık yapan Kadı Tabrak, bu zata;

Alaüddin-i Sabir "rahime-hullahü teâlâ", dayısı olan Ferideddin Genc-i Şeker hazretlerinin emriyle insanları irşad için Kalyar beldesine geldi.

Alaüddin-i Sabir hazretlerinin babası vefat edince, maddi sıkıntıya düştüler. Annesi, asil bir hanımefendiydi. Kimseye belli etmedi bu sıkıntılarını.

Alaüddin-i Sabir hazretlerinin babası, Şah Abdurrahim adında salih bir Müslümandı. Şiddetli bir hastalığa yakalandı bir gün.

Alaüddin-i Sabir hazretlerinin kalbi, Allah aşkı ile yanıyor, ne dua etse, kabul oluyordu. Kuşlar ve hayvanlar hizmetine koşardı.

Yusüf-i Hemedani hazretleri zamanında üç ilim talebesi, bu zatın büyüklüğünü işitip, kendisini görmeye gittiler. Bunlar, Ebu Said, İbnüssakka ve Abdülkadir-i Geylani idi.

Yusüf-i Hemedani hazretleri, cuma günleri hariç, evinde oturur, dışarı çıkmazdı hiç. Fakat bir gün çıkmak istedi evden. Böyle bir istek doğdu içinde.