Meryem Aybike Sinan

Türk Dünyasında edebiyat iklimi ne yazık ki özlediğimiz sıcaklıkta ve noktada değil zira bir türlü çiçekleri meyveye durmayan bir görüntü içinde.

Ramazan ayındayız…

“Bazen de öyle oluyor ki, Türk olduğumu sanıyorlar ancak telaffuzum nedeniyle emin olamıyorlar. Böyle olduğunda sadece Trabzonlu olduğumu söylüyorum ve bununla her şeyi açıklayabiliyorum.”

Devletin en kritik görevlerinden birini ifa ediyor.

Ağır bir imtihanın içindeyiz... Elin adamı ne yapıp etti bütün dünyaya diz çöktürüp, modern insanı evlere tıktı… Tıpkı birer sürü gibi… Sadece Hollywood filmlerinde gördüğümüz enteresan bir senaryonun içindeyiz ve “sonumuz ne olacak” kaygısıyla âdeta gün sayıyoruz.

Malatya ilginç bir kenttir... "Velisi ve delisi bol bir şehirdir" denir halk arasında. Şehirde deli çoktur derken aklınıza öyle tımarhanelik deliler de gelmesin hemen! Bu söz ile tavır ve davranışlarıyla uç noktalarda yaşayan insanlar kastedilse de doğruluk payı da vardır.

Bugünler bir geçsin hele!.. Covid-19 olup da ölmez isek, ben biliyorum ne yapacağımı!

Hayatımızın belki de en enteresan günlerini yaşıyoruz.

Tarih yine tekerrür etti...

Ne kadar tuhaf bir zamandan geçiyoruz.

Şimdi tam zamanıdır…

Bilim insanları, şimdilik koronavirüsün yüzde yüz yerli Çin malı olduğunu düşünüyor. Hatta ABD Başkanı Trump da ısrarla “Çin Virüsü” ifadesini kullanıyor ancak memleketteki bazı kafalar var ki bunu “yerli malı, yurdun malı” mesabesine indirme derdindeler!

Bu ülkenin verilmiş sadakası var… Bunca ayrılıkçı sefil, hain, alçak ülke sathına yayıldığı hâlde, biteviye ihanet içinde olduğu hâlde, bu aziz vatan hisar hisar yükseliyor ve dimdik ayakta. Anadolu’yu yurt tutan Alplerin, Erenlerin ve Gazilerin otağı olan bu güzel belde, her daim en güzel duaların ve dileklerin içinde nitekim bu topraklara ekilen irfan tohumları biteviye güzel kokulu çiçekler vermekte…

Sıkıntılı ve zor günlerden geçiyoruz... Bu aralar hiçbirimiz iyi değiliz ve her geçen gün korkularımız, endişelerimiz ve paniğimiz artıyor. Korona hepimizi kolumuzdan tutup evlerimize itti ve şimdi bu zorunlu tecrit günlerinde her birimiz binbir çeşit hikâyenin içinde kendi kaderimizi yaşıyoruz.

Hayatımızın en sıkıntılı günlerini geçiriyoruz.

Abartınca, iyi abartıyoruz.

Dünya korkuyor... Korkuyoruz zira korkulmayacak gibi değil.

Biz, devletlerimizi içeride kendi kendimize yıkan bir toplumuz! Ne hainimiz biter ne de kahramanımız...

Millet olarak buruk, heyecanlı ve endişeli günler geçiriyoruz.

Günlerdir ülke olarak hareketli günler geçiriyoruz.