Meryem Aybike Sinan

​Noksan sözcüğü de meğer itibardan düşmüş de farkında değiliz. Geçtiğimiz gün lise 12. sınıfa geçen kızım aniden sordu: -Anne noksan ne demek?

Tarihî figürlerimizi bilmiyoruz.

Siyasetçilerin en az ilgili olduğu alan hangisidir diye soracak olursanız en başta “kültür ve medeniyet” unsurlarının geldiğini rahatlıkla söyleyebilirim. Bu durum bizde mi yoksa bütün dünyada mı böyle bilmiyorum lakin emin olduğum bir şey var ki bu ilgisizlik bizde hayli yüksek ve kangren olmuş durumda…

Nihayet seçim faslı bitti.

İlginç bir çağa demir attık.

Geçen cumartesi ve pazar günleri yapılan YKS sınavlarını yakından gözleme imkânım oldu zira sevgili oğlum Mehmet Kağan da bu yıl bu sınavlara giren öğrenciler arasındaydı. Dolayısıyla bir lisenin duvarları dibinde birçok anne ve baba gibi bendeniz de eşimle birlikte bu heyecanlı saatleri yaşayanlardan birisiyim

Yine siyaset var yine siyaset var…

Adını Koca Yunus’tan alan bu güzel ve özel kuruluşu biliyor muydunuz? diye sorsam bilmeyenlerin sayısının bilenlerin sayısını katlayacağından eminim.

​Bayram da bitti işte. Yine içimizi daraltan, onca dert, tasa, gürültü ve patırtılarla kavga edecek, gündem dediğimiz onca şeye yeni baştan sarılacak ve buna da “yaşamak” diyeceğiz!

“Bayram geldi mi bütün evlere bir şetaret, bir huzur el atıyor.

Peş peşe gelen şehit haberleri karşısında acı acı yutkunuyoruz, içimiz kan ağlıyor lakin elimizden hiçbir şey gelmiyor. Ramazan Bayramı’na buruk, hüzünlü ve acılı giriyoruz...

​Bu sözler Azerbaycan’ın Şamahı şehrinde yaşayan Şehla Abla'mıza ait. Şehla Abla bir şehit annesi. Oğlu askerde iken şehit edilmiş. Acılı ve kederli bir kadın.

Yazacağım yeni roman çalışması için günlerdir Azerbaycan’dayım.

Kadın, genç kaldıkça sevilir ve sayılır!

“Vatan diye ağlaşır, garip Kırım dağları”

​“Sanatçı dalkavuk olmamalıdır!” Hiç şüphesiz Başkan Recep Tayyip Erdoğan’ın bu sözlerine katılıyorum. Sanatçı, sanatıyla öne çıkmalıdır sözlerine de… Peki sanatçı kimdir? Kime sanatçı demeliyiz?

​Çekildi sular, kalkalım artık gönül! Tamamdır bu bağda vuslat ikmalimiz. Vefa, yangın yemiş bir semtten artık kül Kendini üflemeye yok mecalimiz.

Türk dünyası bir hayal mi hakikat mi?

Toplum olarak gittikçe yalnızlaşıyoruz bilmem farkında mıyız?

Bahar ayı gelince memleketin dört bir yanında kitaplar çiçek açıyor âdeta. Kitap fuarı olmayan şehir neredeyse kalmadı. İrili ufaklı kitap fuarları bahar aylarında şehirlerimizde kültür hayatımıza renk ve hareket katıyor…