Ömer Ekinci

Abdullah Avcı F.Bahçe’nin önde baskısına teslim olmuştu. Diğer rakipler de uyandı ve Avcı buna çözüm üretemiyor

Bir teknik efsanenin modern futbol tarifine bir de dünkü Trabzonspor’a baktım... Yarışa havlu atması tesadüf değil.

Bu ligin 5. büyüğü Başakşehir’dir artık. Sürdürebildiği futbol-sonuç istikrarı ve ondan da önemlisi takımın bütün isimlerine sinen oyun mantalitesiyle...

Ondan 3-5 maçta finallere gidecek, Avrupa’da, dünyada ses getirecek takım mı istiyoruz? Yok öyle şey.

Maç öncesi Abdullah Avcı kullanacağı on birin bahanesini sıralıyor.

F.Bahçe’yi yendiği o adrenalin yüklü maçtan sonra bir şeyler oldu Başakşehir’e. Tatminin bir tür rehaveti midir, nedir bilemiyorum...

Porto önündeki Beşiktaş’ı izledikten sonra insanın ‘maç seyir zevki çıtası’, ‘heyecan eşiği’ gibi ölçüleri değişiyor elde olmadan.

"Avcı Beşiktaş’ı çözdüğü gibi Kocaman da Başakşehir’i çözmüştü. Maça kocaman bir kilit attı."

''Emre Mor’un resitaliyle başımız dönmemeli; ‘Kaç Emre Mor yetiştirebiliriz’ derdinde olmalıyız''

Maçın denklemi şuydu: Sen yersen tur için iki gole, onlar yerse tek gole ihtiyaçları vardı...

Beşiktaş’ın fizik gücü yetersiz. Takım ikinci yarıda tükendi. Bir puan bile uçup gidebilirdi.

Sadi hoca dünkü galibiyetin mimarıdır. Üçlü defans, önde iki körük, Cardozo'nun yakınında Mbia... Sonra Ekici hamlesi... İzahı yazıda...

Gürcü çalıştırıcı belli ki 4 haftalık çöküş sonrası Sivas'ta gelen galibiyetin olumlu rüzgarını sürdürmek istedi. "Golü yemeyeyim nasılsa atarım" mantığıyla çıktı sahaya

Sezon başında Onur skandalı, soyunma odasında boks maçı... Disiplini olmayan takım için başarı Kaf dağının ardındadır...

Gürcü hoca takımını set oynatmayı seviyor. Forvette N'Doye ile başlıyor. Ama Senegalli'nin bir kusuru var: Gol atamıyor...

Çok sevdiğinizdir o...Ve çok güvendiğiniz...Onun kanatları altında huzur bulursunuz...

Yıllar öncesine gider hüzünlenirim zaman zaman... Beyin ne muhteşem... Bir buçuk kiloluk et değil o sadece... 100 milyar sinir hücresiyle bir muhteşem saray...

Acziyet içinde başına geleni bekler orada insanlık... Güçleri az çok burada bir şeyleri değiştirmeye, kendilerine yontmaya yeterdi hâlbuki değil mi?

Zaman gelecek toprağının içinden fidan gibi yeşereceksin... Çürümüş, toz olmuş, toprağa karışmış varlığın yeniden birleşecek...

Kelimeler sadece remz... İşaret... Levha... Mühim olan hallenmekte... Kalabalıklar kelimelere takılır oldu... Harf yığınlarına takla attırma kolaycılığı...