Osman Ünlü

Kişinin, başına gelen sıkıntılara dayanması lâzımdır. İnsanların verdiği sıkıntılara da sabretmeli, kızmamalı, onlarla iyi geçinmeye çalışmalıdır...

İster ehl-i sünnet olsun, ister bid'at sâhibi olsun, dînini dünyâ çıkarlarına âlet eden, yani dünyâlığa kavuşmak için dîninden veren câhillere yobaz denir...

"Kızım, iffet, bir kızın, bir kadının, değeri milyonlar eden, bir mücevheridir. Bu mücevheri ele geçirmek için, Allahü teâlâdan korkmayan her erkek bütün şeytânlığını kullanır!.."

Hadis-i şerifte buyuruldu ki: (Allahü teâlâ, hayâ, hilim ve iffet sâhiplerini sever. Fuhuş söyleyenleri ve sarkıntılık yaparak dilenenleri sevmez...)

Zamân çok kıymetlidir. Bu kıymetli zamânları faydasız şeylere harcetmemelidir. Allahü teâlânın râzı olduğu, beğendiği şeyleri yapmakla geçirmelidir...

Îmân edip Müslüman olduğu halde, Allahü teâlânın emirlerini yapmamak, çok çirkin bir hâldir, bir gaflettir. Bu hâlden kurtulmak ve gaflet uykusundan uyanmak lâzımdır...

Dünyânın geçici lezzetlerine aldanmamalı ve ölümü hâtırlamalı, âhıretin dehşetini göz önüne getirmelidir. Kısacası, yüzü dünyâdan âhırete çevirmelidir...

Îmânı olmayanların farzları kabûl olmaz. Farzları yapmayan mü'minlerin de, sünnetleri kabûl olmaz yanî bunlara sevâb verilmez. Bunlar Peygamber efendimize tâbi olmuş olmaz...

Allahü teâlânın Muhammed aleyhisselâma ve Onun ümmetine ihsân ettiği mübârek zamanların kıymetini bilmeli, ele geçen fırsatları değerlendirmelidir. Zira bu dünyâ, âhıretin tarlasıdır.

Aşûre gecesi, Muharrem ayının onuncu gecesidir. Muharrem ayı ise, Kur'ân-ı kerîmde kıymet verilen dört aydan biridir. Aşûre gecesi, bu ayın en kıymetli gecesidir...

Ölümden sonraki üzülmenin, pişmanlığın da hiçbir faydası olmaz. Bunun için din büyükleri buyurdu ki: "Başarı, öldükten sonra elde kalan, işe yarayandır..."

Müslümanın bütün işleri, sözleri, okuması, dinlemesi, çocuklarını okutup yetiştirmesi, insanlarla görüşmesi ve insanlara olan davranışları, darılması, sevmesi, hep Allah rızâsı için olmalıdır...

Din düşmanlarına aldanmamak için, dînini, îmânını öğrenmek lâzımdır. Ecdâdımız, her zamân toplanırlar, ilmihâl kitâplarını okurlar, dinlerini öğrenirlerdi. Ancak, böyle Müslümân kaldılar...

Ümît, korkudan çok olmalıdır. Böyle olanın ibâdetleri zevkli olur. Gençlerde korkunun, ihtiyârlarda, hastalarda ümîdin dahâ fazla olması lâzımdır denilmiştir...

İnsana dertlerin, belâların gelmesine sebep, nefsine uyarak günâh işlemesidir. Sıkıntısı olan kimse, çok istiğfâr okumalıdır...

Ana-babanın kalbi kırılmışsa, derhâl onların rızâsını almaya çalışmalı, yalvarıp, minnet eylemeli ve onların gönlünü almaya çalışmalıdır...

Kul hakkı bulunan günâhlara tövbe ederken, bu hakları ödemek ve terk edilmiş namâzlara tövbe ederken, farzları kazâ etmek lâzımdır...

Mü'minleri harâm işleyici yâni fâsık zannetmek, sû-i zan olur. Sû-i zan haramdır. Haram işlediğini öğrenerek, bilerek sevmemek ise sû-i zan olmaz...

Hiçbir bid'atte nûr, ışık yoktur. Hiçbir hastaya şifâ yoktur, hiçbir hastaya ilâç olamazlar. Çünkü her bid'at, yâ bir sünneti yok eder, yâhut sünnetle ilgisi olmaz...

Yakınlarımızı, dostlarımızı, tanıdıklarımızı ziyâret etmeliyiz. Ziyâret etmenin ve gönül almanın zamanı olmaz. Her zaman yapılabilir...