Prof. Dr. Ramazan Ayvallı

Mürtedler, Cehennemin en alt tabakasında azap göreceklerdir. Cehennem, 7 tabakadır. Her birinin azâbı, üstündekinden daha şiddetlidir.

“Sizden, dîninden dönüp kâfir olarak ölenlerin yaptıkları [iyi] işler, dünyâ ve âhirette boşa gider.”

Küfr-i inâdî ile mürted olanların, tövbe etmeleri için Kelime-i şehâdeti söylemeleri kâfi değildir. Küfre sebep olan şeyden de tövbe etmeleri lâzımdır.

Allahü teâlâ, tövbe edilen her günâhı affeder. Affetmediği tek günâh yoktur. Müşrikleri, kâfirleri bile tövbe edince affediyor.

“Hak teâlâ (hadîs-i kudsîde) buyurdu ki: Kulumun günâhları göklere kadar ulaşsa, benden ümit kesmeyip, af dilerse affederim.”

“Hak teâlâ buyurdu ki: Kulumun, günâhı göklere kadar yükselse, benden ümit kesmeyip, af dilerse affederim.”

Tövbe eden: 1- İşlediği günâha pişmân olup üzülmelidir. 2- O günâhtan hemen vazgeçmelidir. 3- Onu bir daha yapmamaya azmetmelidir.

 “İnsanları iki şey helâk eder: Biri tövbe ederim diyerek günâh işlemeleri, diğeri de sonra yaparım diyerek tövbeyi geciktirmeleridir.”

Tövbe, harâm işledikten sonra, pişmân olup, Allahü teâlâdan korkmak, bir daha yapmamaya azmetmek, karâr vermektir.

"Allahü teâlâ, gazabını, düşmânlığını günâhlar içinde gizlemiştir. Küçük sanılan bir günâh, intikâmına, gadabına sebeb olabilir!” 

Büyük günâhları işlemek ve bunlara devâm etmek, insanı küfre sürükleyip, îmânsız ölmesine sebep olabilir!

Günâhların hepsi, Allahü teâlânın emrini yapmamak olduğundan büyüktürler. Fakat bâzısı, bâzısına göre küçük görünür. 

"Dînde yasak olan şeyler" manâsına gelen "Günâh”lar, genel olarak ikiye ayrılmaktadırlar: 1- "Sağâir (Küçük Günâhlar)", 2- "Kebâir (Büyük Günâhlar)"

Târihçi Yılmaz Öztuna, yazdığı bir makâlesinde, “İstanbul için ne dediler?” başlığı altında, bazı meşhûr kimselerin, bu konudaki önemli sözlerini nakletmiştir...

İstanbul'un, Osmânlı Türk Cihân İmparatorluğu’nun taht şehri olması, 18 Kasım 1922’ye kadar 469 yıl, 5 ay, 20 gündür.

Bir kısım şehirler vardır ki onlar anıldıkları zaman, hemen oralarda yaşıyan bazı büyük âlim ve velîler hâtıra gelir...

Yahûdîler, Hazret-i Îsâ aleyhisselâmı tutup asmak veyâ öldürmek istediklerinde yanında bulunan İncîl-i şerîfi de yok ettiler. 

Hazret-i Îsâ aleyhisselâmın getirdiği hak dîne, ona nisbetle “Îsevîlik”, yerleştiği yer olan Nâsıra’ya nisbetle de “Nasrânîlik” adı verilmiştir.

Hazret-i Îsâ, düşmânları tarafından öldürülememiş, asılamamış, Allah onu rûhu ve cesedi ile birlikte, yükseltip göğe kaldırmıştır.

Hazret-i Îsâ ölmedi!..