Rahim Er

Rohingyalar, 2012'de Arakan eyaletinin kuzeyinde yer alan Budistlerin ırkçı temizlik eylemlerine maruz kaldılar. Kendisi zaten çok yoksul olan Bangladeş, bugün bu mültecilere destekte acze düşmüş vaziyettedir. BM Yüksek Komiserliği, mültecileri vatanlarına döndürmek için uğraştıysa da Myanmar'ın faşist Budistleri buna razı olmadılar.

Zeki Kuneralp, 1978'de İspanya büyükelçimiz iken eşi, ASALA tarafından öldürüldü. ASALA malum işini PKK'ya devretmeden önceki eli kanlı Ermeni örgütü. Bu örgüt, bir sefirimizin hanımının hayatına bile kasdedebilmişti. Zeki Kuneralp kimdir? Ali Kemal'in oğlu.... Peki O, kim?

Son bir asırdaki her zirve hadise alt alta yazılsa en üstte yer alacak olan gündemdeki, Türk-Kürt kardeşliğini, yeniden inşa faaliyetidir.

Muhafazakâr kitle için son şok, 28 Şubat oldu. Tanklı darbe, kansız ve fakat çok sancılı yaşandı. Milli Görüş partilerinin ikinci nesli bu çileden ders çıkartmasını bildi.

İç göçün, köyden kente seferin başladığı 1960'lardan itibaren bu göçün bittiği, durulduğu 2000'lere kadar darbelerin devam etmesi, göçle darbenin paralel gitmesi ayrıca incelenmeye muhtaçtır.

'60'lar Anadolusu, İstanbul ve büyük şehirlere iç göç, Avrupa başta olmak üzere dünyaya da dış göç veriyordu. İ

Kemalist rejimin asimilasyon zulmü Kürtlerde önce isyanları çoğaltmış, sonra da BDP'yi doğuran son silahlı hareketi geliştirmişti. Bugün onu ayakta tutan taraftar kitleye sunduğu ırkçı vaad çeşitliliğidir. Şu var ki bu isyan ve o söylemler, sıcak çatışma dönemine aittir.

Rahim Erİşitmiş olmalısınız; hani derler ya, okyanusta kanat çırpan bir kelebeğin havayı dalgalandırması, dünyanın öbür ucunda rüzgârlara dönüşür...

Nisan geldi, gül devri başladı. Şiirinde "gül devri" diyen bir şairi anmamak olur mu?

Bir akşam toplantısındaydık, aynı masayı paylaştığımız davetlilerle tanışırken Türkiye gazetesinde olduğumuzdan bahsedince masadakilerden biri, ismini söylemenin yanı sıra Bulgar Cemaat lideri olduğunu da söyledi:

Dün sabah işe giderken güzergâh boyunca billboardlarda/ilân tahtalarında merhum Muhsin Yazıcıoğlu'nun büyük boy fotoğraflarını gördüm. Orada "Muhsin Başkanı unutmadık" yazıyordu. Unutulmaması gerekenleri unutan cemiyetler, vefasızlık illetine kapılmış demektir. Şehitlerini unutmayıp hayr-dualarla yâd edenlerin ömürlerine ömürler katılsın. O, daha 55 Yaşındayken 25 Mart 2009'da içinde bulunduğu helikopterin Göksun semalarında sabote edilmesi sonucu hayatını kaybetti.

İsrail, hiçbir zaman BM'de kınanmadı. Hiçbir zaman hiçbir eyleminden dolayı kimseden af dilemedi. Bu defa ise Gazze'ye yardım götüren bir sivil gemiye açık sularda askerî birliklerle saldırarak 9 Müslümanı şehit etti.

Mavi Marmara katliamı üç yıl önce oldu. Sayın Erdoğan, bu zaman zarfında tavrını hiç değiştirmedi. Hep dik durdu, kararlı hareket etti ve tavizsiz davrandı. Sonunda Barack Obama'nın İsrail ziyaretinde İsrail Başbakanı Benjamin Netanyahu, telefon açıp her şartımızı kabul ederek Başbakanımızın şahsında Türkiye'den özür dilemek mecburiyetinde kaldı.

Devlet, hapisteki bir mahkûmun örgütünü idare etmesine kontrollü bir biçimde müsaade etmiştir. Aksi de olabilirdi. Öcalan'ı tamamen tecrit edebilir, dünya ile her türlü irtibatını kesebilirdi. Adı geçenin avukatları vasıtasıyla 14 yıldır örgütü yönetmesine neden izin verildi?

Hocamız merhum Hüseyn Hilmi Işık, Osmanlı Sultanları'na asla toz kondurmazlardı. İstanbul Fatih'teki Darüşşafaka Caddesinde Hocamızın kitaplarını basan Işık Kitabevi vardı. Bu kitabevinin aynı cadde üzerinde bir de deposu bulunuyordu. O depo şimdi Hakikat Kitabevi'dir. '70'ler bayramlarından biriydi. Anadoludan gelenlerle birlikte bütün arkadaşlar, ayakta olarak bu deponun ancak dört duvarının önünü doldurmuştuk.

Yunanlılar, 1897'de yine rahat durmazlar. 18 Nisan 1897'de Ordumuz, Teselya üzerine harekete geçer. Pınar meydan muharebesinde Hafız Abdülezel Paşa, ertesi gün de Celal Paşa şehid düşerler. Padişah, yıldırım harekâtı emri verir. Askerimiz, Atina'yı almak üzereyken Rusya ve Avrupa devreye girerler.

1881'de Yıldız Çadır Köşkü'nde kurulan mahkeme, devrin Silivri'sidir. Maznun/sanık sayısı 20'dir. Aralarında sabık padişah V. Murad, V. Murad'ın annesi eski valide sultan, 1 Eski Şeyh'ül İslam ve 8 Paşa vardır.

Padişah, Avrupa'yla aranın çok kötü açıldığının farkındadır. Bu itibarla bir taraftan köklü inkılablara girişirken, diğer taraftan Avrupa'ya talebe yollamaya başlar. Devlet teşkilatının vasıflı insanlara ihtiyacı vardır. Ne var ki Avrupa'ya giden bu talebeler, istikbalde Tanzimat'ın mason paşaları olarak işe başlayacaklardır.

İnkılabcı Sultanlar III. Selim, II. Mahmud, Abdulmecid ve hatta çok daha öncesinde IV. Murad'ın yaptıkları askerî, içtimai, hukuki, ticari ınkılab ve ıslahat çalışmalarına rağmen devlet, maalesef 1293/1876'da tarihimizin en büyük ve en ağır felaketini yaşamaktan kurtulamayacaktır.

Türkiye gazetesindeki ilk makalem Pırıltı sütun başlığıyla 9 Kasım 1976 tarihinde intişar etti. "Tiranların Ölümü" isminde bir yazıdır. Yazının çıktığı gün Enver Ören ağabeyle karşılaştık. 26 yaşındaydım, yazıyı 6 saatte kaleme alabilmiştim, ilk defa bir sütunum olmaktaydı, sanki bütün dünyanın önünde imtihan veriyordum. Merakla yüzlerine baktım, tebessüm ederken "olmuş" dediler.