Vehbi Tülek

​Fahr-i kâinat efendimizi ziyaret ederken, mübarek yüzüne karşı durup, arkasını kıbleye vermelidir!

​Kul, nefsinin muhalefetini kırmaya çalışmalı ve kötü isteklerini yapmasına mâni olmalıdır.

​Âlimlerimiz buyurdu ki: "Murâkabe; Allahü teâlânın her şeyi gördüğünü, bildiğini bilmektir.”

​Allahü teâlâ, insanların yaşamalarının da, düzenli ve faydalı olmasını dilemektedir.

​Melekler, günah işlemezler. Emîrlere isyan etmezler. Erkek ve dişi değildirler...

Peygamber efendimiz bir hadis-i şerifte buyurdu ki: "Ezan okumak için koşun, fakat imamlığa atılmayın!"

"Ya âlim, ya öğrenci, ya dinleyici veya bunları seven olun. Yoksa helâk olursunuz!"

​Her işte iyi niyet yapmalıdır. Kalp ile hâlis niyet etmedikçe, hiçbir ibâdete başlamamalıdır.

​“Ey Muvaffakuddîn! Hâlâ gaflette misin? Ölüm yakında senin bulunduğun sokağa da uğrayacak..."

​Peygamber efendimiz buyurdu ki: “Ezan ve gözümün nûru olan namaz ile bizi ferahlandır yâ Bilâl!”

​İbni Atâ hazretleri buyurdu ki: “Kim amel ederek tövbesini düzeltirse, tövbesi kabul olunur.”

Resûlullaha hayatlarında olduğu gibi, vefâtlarından sonra da hürmet ve saygı lâzımdır.

​Duânın ve her zikrin sessiz olması eftaldir. Cemaatin imam ile birlikte, sessizce duâ etmeleri eftaldir.

​Namaz kılan bir Müslüman, O yüce peygamber gibi, Allahü teâlâya yaklaştıran makamlarda yükselir.

Hazreti Ebû Bekir'in (radıyallahü anh) Resûlullaha olan sevgi ve muhabbeti pek meşhurdur...

Resûlullahın peygamberliğine ve bildirdiklerine imân ettikten sonra, O’na itaat etmek de lâzımdır.

“Ey oğul! Dünyânın insandan ayrılması muhakkak iken, dünyâya nasıl meyledilir!.."

​Resûlullah (sallallahü aleyhi ve sellem) efendimiz, hem ilk şefaat eden, hem de şefaati ilk kabul olandır.

"Kim, yanında senin ismin anıldığı hâlde salevât getirmezse, Allah onu rahmetinden mahrum etsin!"

​Resûlullah efendimiz çok şefkatli idi. Dâima iyiliği emreder ve iyilik sahiblerine yakın dururdu.