27 Şubat 2020
Adım Adım -1-
Bir yolculuktu benimkisi, nereye varılacağını bilmeden çıkılan bir yolculuk. Belki aklım değil ama ruhum istiyordu bunu, epey uzundu varacağım yer sabretmek gerekliydi. Dayanabilir miydim bilmiyorum ama yaptım ruhumun istediğini. Çıktım o yola ve bir sürü insanla tanıştım. Hayatın gerçekleriyle, acı tatlı ne varsa yavaş yavaş öğrenmeye başladım. Çok kırdılar beni ilk başta sevmediler, istemediler, dışladılar, yokmuşum gibi davrandılar ama geçti o yolları da aştım şimdi hâlâ aynı yolda yürüyorum ama bir şey öğrendim ki bu yolun sonu yokmuş, en azından şu anlık.