Hasan Sarıçiçek

Mutluluk dört bir yandan yayılıyor. Baskette, Avrupa Şampiyonası finallerine katılmayı garantileyen Dev Adamlar, Mehmet Okur ve İbrahim Kutluay'sız da kazanmayı biliyor. Güzel bir gelişme!..

Şampiyonlar Ligi'ndeki Sparta maçının sarhoşluğu mu, yoksa zihni yorgunluk mu bilmem, F.Bahçe bir şaşırtmacayla çıktı Malatya karşısına.

Mustafa Denizli'nin benim yanımda çok başka bir yeri var. Çünkü, o inanmış - yürekli bir fikir ve mücadele adamıdır.

Nasıl anlatsam bilemiyorum! Sen, "dünya takımı olma" iddiasıyla yola çık, bir çuval dövizi bu uğurda gözünü kırpmadan harca, en iyi teknik adamlardan birini takımın başına getir.

Sezon başında, "Bu sezon en koyusundan F.Bahçeliyim" dedim ve bir de iddiada bulundum.

Futbol Federasyonu eski başkan vekili Ata Aksu'nun Star'daki ifşaasını üzülerek izledim. Nahoş açıklamaların içinden cımbızla şu cümleyi çıkardım: ''Federasyon bu sezon F.Bahçe'yi şampiyon yapacak!''

Karadeniz'in suyu sert... İnsanları sıkı bir bölge milliyetçisi... Dolayısıyla bir avuç seyirci inanılmaz şekilde baskı altına alıyor misafir takımı.

Maalesef! Bu ülke tecrübe düşmanı. Maalesef, istikrar ve başarı düşmanı. Kariyer düşmanı bu ülke.

Bülent Uzun hakemliği bırakmış. "Neden yaptın Bülent hoca?" diyen bir Allah'ın kulu çıkmadı.

Üç haftadır anlatıyoruz, "Bu F.Bahçe çok farklı bir F.Bahçe" diye. Bir dönem İspanya Milli Takımı'nın Dünya Kupası finallerinde denediği ve başarılı olamadığı sistemi, Daum, F.Bahçe'ye başarılı bir şekilde uygulatıyor.

Atina Olimpiyat Oyunları gelmese ne Şeref Eroğlu ne de Hamza Yerlikaya'yı hatırlayacağı yoktu bizim medyanın.

F.Bahçe'nin iyi yolda olduğunu sezon başında yazmıştık. Sanırım, "Bu sezon herkes F.Bahçeli olacak" yazısını hatırlıyorsunuzdur.

Allah nasip etti, Barcelona-92, Atlanta-96 ve Sidney-2000 Olimpiyat Oyunları'nı spor yazarı sıfatıyla çıplak gözle yerinde izledim. Los Angales-1984'ü Tercüman Gazetesi Olimpiyat Masası'nın en genç müdavimi ve Seul-1988'i de Gelişimspor'da takip ettim. Hepsinde de inanılmaz bir heyecan vardı.

Türkiye'nin en süratli en ofansif takımı hiç şüphesiz F.Bahçe! Ama bir devre var ki, o F.Bahçe'nin üstünlüklerini ara ki bulasın.

İki ay kadar önceydi. İstanbul'daki Avrupa Milletler Kupası yarışlarına katılmayan Sürayya için Atletizm Federasyonu Asbaşkanı Hüseyin Yıldırım verip veriştirmişti, "Koşmayan atlet atlet olamaz. Süreyya'yı bu kadar şımartmamalıyızl Yarın dizimizi döveriz!"

Vay, vay, vay!!! Ne maç oldu ama!

Takımın en genci, ustasına koştu, onu omuzlara almadan önce kulağına şu sözleri fısıldadı: "Gözün arkada kalmasın ağabey. G.Saray 100. yılında şampiyon olacak. Bize güven!"

Başkaları, geleceği plânlıyor biz günü kurtarma kavgasında boğuluyoruz. Ne acı değil mi?

Bana göre, Daum'un çıkışı bir senaryoydu. Siz buna, başkan Aziz Yıldırım'ın izniyle yapılan bir tür revizyon da diyebilirsiniz. Bu görüşümü de, 27 Temmuz'daki "Herkes F.Bahçeli olmalı" başlıklı makalemde açıkça yazdım:

Bu sezon en koyusundan Fenerbahçeli'yim. Çocukluğumun sevdası G.Saray ne yazık ki bu sezon yüreğimde en ufak bir rüzgâr estiremiyor.