Resûlullah efendimizin mübarek hanımları -1-

 

Resûlullah'ın mübarek hanımları, müminlerin anneleridir. Bu şerefe nail olan Peygamberimizin hanımlarına karşı edep ve saygıda kusur etmemelidir. Bunlardan, Hazret-i Hadîce ile Âişe-i Sıddîka annelerimizden bahsetmiştik. Diğerlerinden de bahsetmeye devam ediyoruz:

3. Hafsa binti Ömer “radıyallahü anhâ”: Hazret-i Ömer'in kızıdır. Hazret-i Ömer’in dokuzuncu dedesi olan Kâ'b, Resûlullah'ın yedinci babasıdır. Yani Resûlullah efendimiz ile dokuzuncu göbekte dedeleri aynıdır. Hafsa vâlidemiz hakkında şânına yakışmayan sözler sarf eden kimse, İslâm düşmanından başkası değildir.

4. Ümm-i Habîbe “radıyallahü anhâ”: Mekke’nin ileri gelenlerinden, Kureyş’in başkomutanı Ebû Süfyan’ın kızıydı. Resûllah ile evlenmesi, babası Ebû Süfyan’ın Müslüman olmakla şereflenmesini hazırlayan sebeplerden biri oldu. Ebu Süfyan “radıyallahü anh” halis Müslüman olup, Tâif Gazâsı’nda çok kahramanlık gösterdi ve bir gözü kör oldu. Yermük Savaşı’nda da öbür gözünü kaybetti.

5. Cüveyriyye binti Hâris “radıyallahü anhâ”: Beni Mustalak kabilesinden alınan esirler arasında, kabilenin reisi Hâris’in kızıydı. Diğer esirlerle birlikte satılığa çıkarılınca, babası, bu kıymetli evladını satın almak için Medine’ye bir sürü deve getirdi. En iyi iki deveye kıyamayıp şehir dışında sakladı. Resûl “aleyhisselam”, (Filan yerde sakladığın iki iyi deveyi de getirirsen kızını sana satarız) buyurdu. Reis Hâris, şaşırıp, bu mucize karşısında, iki oğlu ve daha nice kimse ile iman etti. Resûl “aleyhisselam” develeri alıp, kızını babasına verdi. Kızı da imana geldi. Cüveyriyye Hatunun isteği üzerine, Resûlullah efendimiz, onu nikâh edince, Eshâb-ı kiramın hepsi, (Biz, Resûlullah'ın ailesinin, annemizin akrabasını câriye olarak, hizmetçi olarak kullanmaktan hayâ ederiz) dedi. Hepsi, esirlerini azat etti. Bu nikâh, yüzlerce esirin azat olmasına sebep oldu. (Cüveyriyye ne bahtiyar kız imiş ki, kavminin esaretten kurtulmasına sebep oldu) dediler. Âişe vâlidemiz, “radıyallahü anha”, (Ben Cüveyriyye’den daha hayırlı, daha bereketli bir kadın görmedim) derdi.

6. Hazret-i Safiyye “radıyallahü anhâ”: Hayber Yahudilerinin başı olan Huyey ibni Ahtab’ın kızıydı. Hicretin yedinci senesinde Hayber’in fethinde Safiyye de esir edilmişti. Resûlullah'ın hissesine düşüp azat buyurdu. İman edince, Resulullah’ın nikâhıyla şereflendi. Hazret-i Enes “radıyallahü anh” anlatır: Safiyye Hatun ağlayarak Resulullah efendimize, (Hafsa bana "Sen Yahudi kızısın!" dedi) der. O da, (Sen bir peygamberin neslindensin. Üstelik bir peygambere de nikâhlısın. Bu sözü sana nasıl söyler?) diyerek onu teselli etti. Hafsa vâlidemizi de ikaz etti. [Tirmizî]