Amatör balıkçılığın profesyonel keyfi

Deniz kenarına inip de engin deryaya bakarak iç geçirmeyen, dertlerinden bir nebze de olsa sıyrılmayan var mıdır acaba? Elbette sahilde vakit geçirmek, masmavi suyun yansımasını ya da yakamozları izlemek herkes için keyif verici bir durum. Ancak bunu bir adım öteye taşımak da var. Onun da yolu balık tutmaktan geçer.
Kimileri için amatör balık avcılığı bir tutku, kimilerine göre ise boşa vakit harcamak ve gereksiz yorulmak anlamına gelir. İşte bu “Balık tutmaktan ne anlıyorlar?” diyen ikinci gruba sözümüz… “Yaşayan bilir” derler ya, aslında balıkçılık da öyle bir hobi. Biz amatörlere biraz kulak verin lütfen… Öncelikle balık avı için ister deniz kıyısına ister göl kenarına gidin günlük koşuşturmadan ve stresten sıyrılırsınız. Hele bir de merada balık varsa değmeyin keyfine. İkisi bir arada şenlik başlamıştır artık.

HAFİF TAKIMLARLA BAŞLAYIN
Peki, balık tutmaya yeni başlayacak olanların ne yapması gerekiyor? Bendeniz âcizane okul öncesinde bu hobiyle tanışmış ve yaşı 45’e dayanmış bir amatör balıkçı olarak LRF sistemini tavsiye ederim. Light Rock Fishing olarak bilinen ve ülkemizde son yıllarda yaygınlaşan bu sistem, eline hiç olta makinesi ve kamış almamış kişiler için biçilmiş bir kaftan. Kurulan takım hafif olduğu ve atılacak olan yem + kurşunlu kanca kombinasyonu sadece 1 ila 5 gram civarında olduğu için âdeta balıkçılığa giriş ve ısınma aşamasını taşır. Bu sistemde amaç, jighead denilen kurşunlu kancaya kurt ya da balık görünümlü silikon yemlerle balıkları kandırmak ve yakalamak. Ne yakalanır diye soracaksınız cevabını vereyim, denizin içinde ne varsa! Yani hiçbir balık, solucan/kurt ya da küçük balık aksiyonuna dayanamaz. İstavritinden gümüş balığına, karagözden isparisine, levrekten lüfere kadar her türlü balığı bu sistemle yakalamak mümkün.

BOĞAZ’DAKİ AVIN BEL KEMİĞİ
LRF sistemiyle balığa ve olta atmaya ısınanlar diğer kıyı balıkçılığı metotlarına yavaş yavaş geçiş yapabilirler. Surfcasting ismiyle anılan ağır kurşun, daha büyük olta ve atarı yüksek kamışlarla yapılan avcılıkla daha uzaktaki balıkları yakalamak mümkün. İstanbul Boğazı’nda 225 gramlık kurşunlara kadar çıkan bu sistemde ister istavrit için çapari yapar ister boru kurdu gibi yemleri kullanarak karagöz, mırmır ve minakop gibi dibi tarayan ve daha açıkta olan balıklar için şansınızı deneyebilirsiniz. Çapariye istavritin yanı sıra mevsimine göre sardalya, palamut ve çinekop da denk gelebildiğini aklınızın bir kenarında tutun.

DİŞLİ BALIĞA DİŞLİ SİSTEM
LRF ile Surfcasting arasında kalan bir balıkçılık metodu daha var. Onun adı da spin. Maalesef bu tabirler hep İngilizceden alındı, o yüzden spin için en azından at-çek balıkçılığı diyebiliriz. Spinde amaç, plastikten yapılmış ancak içinde ağırlık bilyesi olan sahte balık, metalden imal edilmiş kaşık ve jiglerle avcı balıkları kandırabilmektir. İstanbul’da lüfer familyası için biçilmiş bir kaftandır at-çek sistemi. Bu yöntemle Tekirdağ yönüne doğru levrek de yakalanabilir. Boğaz’a ve Marmara’ya giriş yapan lüferler, kaçan yavru balık taklidi yapan sahte yemlerle rahatlıkla avlanabilir. Burada önemli olan meranın derinliğine göre alınacak sahte balığın dalar değerinin uygun seçilmesi. Boğaz için 1,5-2 metre dalarlı, İstanbul’un Marmara kıyıları için 50 cm civarı dalarlı sahte balık almak doğru bir seçim olacaktır. Ayrıca gece ve gündüz için renk seçimini de güvenilir malzemecilerden öğrenmek avantaj teşkil edecektir.

TAKIM KURARKEN DİKKATLİ OLUN
Her av sitilinin kendine özgü makine, kamış ve misina birleşimi vardır. İlk kez takım kuranların baştan doğru hareket etmesi şarttır. Böylelikle yeniden malzeme almak gibi bir problemleri kalmayacaktır. LRF için boyu 210-240 cm arasında 1-10 gram atarlı kamış, 1.000 ya da 2.000’lik makine (aşağı yukarı 200-250 gram arasında olurlar), 0,16 misina (örgü misinalar için 0,06 veya 0,08) en ideal malzemelerdir. Surfcasting’de ise 100-200 gram atarlı en az 3,60 m boyunda kamış, 6.000-10.000’lik makine (500 gram ve üstü ağırlıkta olurlar), 0,35’lik misina (örgü misina için 0.018 ve üstü) idealdir. Spinde ise 3.000 ya da 4.000’lik makine (ağırlığı 280 gram civarında), 10-40 gram atarlı 240 veya 270 cm uzunlukta kamış ve 0,24 naylon misina (0,015 örgü misina) ihtiyacı doğru olarak karşılayabilir.

AAA VARMIŞ!
Gelelim başımızdan geçenlere… Bilenler bilir, levrek İstanbul’da nadir çıkar, ancak lodosu buldu mu kendini kıyıya atar. Bu rüzgâr Afrika yönünden eser, güney kıyılarını karıştırır, börtü böcek, kurt, kaya balığı yavrusu ne varsa dipten yüzeye çıkarır... Eee fırsatçı ve avcı levrek hiç böyle bir ortamı kaçırır mı? İşte ben de bir akşam bu durumdan istifade edip kendimi kıyıya attım. Lodosun coşturduğu dalgalar, sahte balık atmamı zorlaştırıyordu. Yanıma gelen bir grup genç “Ya bu havada balık mı tutulur? Çok sık buraya geliyoruz. Bu kış mevsiminde bu civarda balık tutulduğunu hiç görmedik” derken 1 kiloluk bir levrek oltama takılıverdi. “Yakaladım” deyip balığı çektiğim gibi gençlerin ortasına bırakıverdim. Benden daha fazla heyecanlandıklarını ve hayrete düştüklerini gördüm. Beni bu sefer soru yağmurunu tutuverdiler: “Nasıl levrek yakalanır?”, “Abi bize de bu sistemi öğretir misin?”, “Bu balık kaç kilo gelir?..”