İrfan Özfatura

Memur muhabbetlerinde “Aman dikkat” derler “Bak Çemişgezek’e tayinin çıkar sonra!”

Sabah Fenerbahçe Deniz Hamamlarından dönüyor; Göztepe’deki evimize gidiyoruz.

İngiltere, Fransa ve İsrail ortaklığındaki askerî harekât başarılıdır, lakin netice galibe değil mağluba yarar.

Bizim dostumuz az, çilemiz çoktur. Ne Doğu’ya güvenilir ne Batı’ya. Zaafımızı hissederlerse toplaşır üşüşürler başımıza.

Yıl 1973... Batı bir yandan Arap petrollerini pazarlayıp para kazanır. Bir yandan da Tel Aviv’i silahlandırıp Arapları kırdırır. Artık dur demenin zamanı gelmiştir buna...

I. Murat Han oğluna gelen izdivaç teklifine sıcak bakar, “Bir de Bayezid’e mi sorsak acaba” der o kadar.

Satılacak malın mı var? Erkenden kalkacak, yerini kapacaksın meydanda.

Havacıların, gemicilerin, madencilerin, otomotivcilerin adı büyük; cips, ciklet, meşrubat, kozmetik ve oyuncak yapan paraya para demiyor.

İsrail’in kurucusu Ben Gurion silahlı terör ve tedhiş örgütü Haganah’ın lideridir. Menahem Begin ise kanlı Irgun teşkilatının şefi, King Davud ve Deyr Yasir katliamlarının failidir. İzak Şamir en acımasız örgüt Lehi’nin militanıdır. Nazilerle ittifaktan yanadır.

Tuğra, Türk bayrağı, kabulümüzdür daima. Sepet, bez torba, şeker kavanozu da uyar. Çocuklar topa, topaça, balona bayılır.

Gazze bizim neyimiz olur? Başta Efendimiz (sallallahü aleyhi ve sellem) olmak üzere Amr ibn-i As’ın, İmam-ı Şafii’nin, Selâhaddin Eyyûbi’nin, Sultan Baybars’ın, Yavuz Selim’in, Mavi Marmara şehitlerinin hatırası var.

Çeteci Antranik, Türk köylerini basar, çoluk çocuğa kıyar. Eğitimi yoktur ama Bulgarlar subay, Ruslar general yapar, tepe tepe kullanırlar.