M. Said Arvas

"Ne kadar yaşarsan yaşa, bir gün öleceksin! Ne kadar seversen sev, bir gün ayrılacaksın! Ne yaparsan yap, ister iyi, ister kötü, karşılığını göreceksin!" Hadis-i şerif

İnsan, bırakıp gideceği muhakkak olan dünyaya önem veriyor da, gidip kalacağı, muhakkak olan ahiretini ihmâl ediyor ve unutuyor!..

Ne kadar da çabuk geçti. Sayılı günler böyledir işte... Sanki bir ay değil de bir gündü. Bırakın ayı, seneler gün gibi geçiyor...

Kadir Gecesi bize mahsustur. Diğer ümmetlerin böyle bir gecesi yoktu. Büyük bir ihsan-ı ilâhidir. Rahmet, mağfiret ve ateşten kurtuluş gecesidir...

Dua ederken, kabul olunacağına inanmak lazım. "Benim duamdan ne çıkar, ben kötü bir kulum, şu kadar zamandır dua ediyorum da n'oldu?" demek yanlıştır...

Kavuştuğumuz bunca nimetlere şükrediyor muyuz? İtiraf edelim ki hayır. Rabbimiz de; şükreden kullarım azdır buyuruyor. Şükretmiyorsak bunun sebepleri vardır...

Sabretmek, insanlara mahsustur. Melekler sabretmezler, çünkü onlar yemez, içmez ve hasta olmazlar. Hayvanlarda da sabır söz konusu değildir...

Oruç ibadeti, yalnız bu ümmete değil, diğer ümmetlere de farz kılınmıştı. Fakat onların orucu başka günlerde ve başka aylarda idi...

Dünyanın, kendisi fani olduğu için saadeti de fanidir. Yaşadığımız dünya, ebedi saadet yeri olamaz. Buradan ayrılacağız, başka bir âleme gideceğiz...

Peygamber efendimiz Berât Gecesine çok değer verir ve ibadet ederlerdi. Buyurdu ki: "Berât Kandili gecesini ihya ediniz, bir sonraki günü de oruçlu geçiriniz..."

Çocuk yaşta öğrenilenler, mermer üzerine yazılmış yazı gibidir. Büyüdüğünde öğrenilenler ise buz üzerine yazılan gibidir; erir ve kaybolur...

Resul-i Ekrem efendimizin, Mescid-i Haram'dan Mescid-i Aksa'ya kadar gitmesine "İsra" denir. Mescid-i Aksa'dan semaya çıkmasına da "Mirâc" adı verilir...

Receb ayının 27. gecesi; yani önümüzdeki salıyı çarşambaya bağlayan gece mübarek Mirâc Kandilidir. Resulullahın göklere çıkarıldığı gecedir...

Niyetini düzelten bir kimse, yemekte, içmekte ve her türlü dünya işlerinde ahiret faydasını gözeterek sevâp kazanabilir. Yeter ki, niyeti Rabbimizin rızasına kavuşabilmek olsun...

Bir insan kelime-i şehâdetle son nefesini verebilmiş ise Rabbimizin en büyük nimetine kavuşmuş demektir. İmânın geçerli olabilmesi için dinin bütün emirlerine inanmak lâzımdır...

İnanan mü'minler olarak bizleri manevi zevklere kavuşturan ve fevkalâde hallerin meydana geldiği mübarek günlerimiz, mübarek gecelerimiz ve mübarek aylarımız vardır...

Nakil yolu ile anlaşılan, yani Peygamberlerin söyledikleri şeyleri, akıl ile araştırmaya uğraşmak, düz yolda zor giden yüklü bir arabayı yokuşa çıkarmak için zorlamaya benzer...

Arkadaş seçerken dikkatli olmalıyız. Birincisi, onun akıllı olmasıdır. Akıllı olmazsa bize fayda vereceğine zarar verir. Yani kaş yapacağı yerde göz çıkarır...

Hazreti Ali buyuruyor ki: "Hayırlı arkadaş edinin, çünkü onlar hem dünyada hem de ahirette işinize yarar ve size yardımcı olur. Garip insan, arkadaşı olmayan insandır..."

Kalb, Allahü teâlânın komşusudur. Bütün bedenin padişâhıdır. Bu kadar kıymetli ve değerli olan kalbi kırmanın vebâli ve günâhı da elbette ki çok büyüktür...