Öcal Uluç

Milli Takım heyecan vermiyor, Milli Takım'ın hocası ümit vermiyor, Milli Takımın futbolcuları "az bir bölümü" hariç "gücünü ve futbolunu" esirgiyor; vatandaş Federasyon'dan ve özellikle Başkan'ından haz etmiyor; onun için, değil 500'üncü, 1000'inci maç bile olsaydı, bir Hadise yerine bin Hadise konser verseydi, işte Danimarka maçı gene statta da, TV başlarında da ancak "bu kadar" ilgi görürdü.

Galatasaray, eğer "santradan öteye geçmeye korkan, 90 dakika doğru dürüst gol pozisyonuna giremeyen", dahası, sadece birkaç hızlı "Nduka hücumu" hariç "Cluj yorgunuyduk" mazeretlerini "bütünü ile" ortadan kaldıracak kadar "yürüyerek oynayan" bir Mersin İdman Yurdu'nu bile, hele hele "ilk golü de attıktan sonra" yenemiyorsa, bitmedi;

Spor Bakanı Suat Kılıç, ciddi ciddi ve nihayet "Kulüpler Yasası'nın çıkacağını ve tasarının 2013 başında Meclis'e geleceğini" söylüyor!..

Koşmayan, savaşmayan, görevini yapmayan yoktu Galatasaray'da; hatalar yok muydu, elbette vardı ama bu hatalar, takım için de, tek tek oyuncular için de "kabul edilebilir" sayının bile altında kaldı!..

Sporun, futbolun içinde "saydığım, sevdiğim, inandığım, güvendiğim", bakanlıktan, kulüp başkanlığına, genel müdürlükten, federasyon başkanlığına kadar "üst düzey yönetimlere lâyık gördüğüm" insanlar vardır, Türkiye'de!..

Fenerbahçeliler de "önemli bazı gerçekleri" anlamaya, hem sorgulamaya, hem de vicdan muhasebesi yapmaya başladılar; camia olarak da, taraftar olarak da!..

Fenerbahçe - M Park Antalyaspor maçı bitmiş ve sarı-lâcivertliler "kendi sahalarında" 3-1 mağlûp olarak, haftalardan beri "skor olarak iyi, futbol olarak kör / topal giden" yolculuklarında gerçeğin "acıtan" duvarına çarpmışlardı!..

Ben "hakemler için yazmayı sevmem", o işin "uzmanları" vardır; onlara bırakırım ve de TV'lerde "Al geri, yavaşlat, bakın çizgilere" gibi komutlarıyla ekranlara gelen görüntülere bakar, "Helâl olsun hakeme" ya da "Böyle karar olur mu" der, geçerim!..

Bir gazete haberi; "Polonya Spor Bakanı Joanna Mucha, 16 Ekim'de Polonya'nın Dünya Kupası elemelerinde İngiltere ile oynaması gereken maç, şiddetli yağmurdan ötürü bir gün ertelenince Başbakan Donald Tusk'a istifasını sundu. Mucha, aksiliklere karşı elinden bir şey gelmediğini ifade ederek, yine de ertelemeden ötürü kendisini 'siyasi olarak sorumlu' hissettiğini belirtti."

Düne kadar bana sorsalardı, "Dünyanın gelmiş geçmiş en büyük sporcusu kimdir" diye, hiç düşünmeden "Lance Armstrong" derdim!..

Geçen cuma günü, Ömer Faruk Ünal, Türkiye Gazetesi'nde gene hakemlik camiamızda "neler döndüğünü" anlatan müthiş bir yazı yazmıştı. Bu yazının içindeki bölümlerden birinin başlığı da "MHK ipin ucunu kaçırmış" idi ve sevgili Ömer Faruk, bu bölümde şöyle diyordu:

Hiç sıkılmadan "altyapıdan, eğitimden" bahsediyorlar; sanki "bugüne kadar hiç bir şey yapılmamış, onca çalışma, onca proje Eğitim Dairesi raflarında durmuyormuş" gibi!..

Doğrusu "Artık finallere play-off oynayarak katılma devri geçecek, doğrudan lider olarak katılma devri başlıyor" deyip de, "12 maçlık bir grubun daha dördüncü maçında play-off oynayarak gruptan çıkma ümidini bile hayal hâline getiren" bir teknik direktörü anlamam mümkün değil!..

Bu satırları, "dün geceki milli maça 10 saat kala" yazıyorum; Macaristan maçının sonucu "ne olmuşsa olmuştur"; benim aşağıda yazacaklarımdan bir virgülünü bile değiştirtemeyecektir!..

Benim çiftliğim" diyor, kulüp başkanı; "Kulüpte istediğimi yaparım!.." "Benim oyuncağım" diyor, teknik direktör; "Takımla istediğim gibi oynarım!.." "Benim formam" diyor, futbolcu; "Bu formayı ister temiz, ister kirli giyerim, kim karışır!.."

1014 Dünya Kupası eleme grubumuzda, "ikinci tur maçlarımız" bu gece "kendi sahamızdaki" Romanya karşılaşması ile başlıyor, salı gecesi de deplasmanda Macaristan ile oynayacağız!..

Yapışmışlar koltuklarına, bırakmıyorlar, dahası ve asıl "üzücü olanı", bıraktırılmıyorlar; oh ne âlâ!.. "Normal bir insan", bu hazretler hakkında ortaya atılan iddiaların, yazılan haberlerin, yapılan yorumların 10'da biri ile muhatap olsa, sokağa çıkamaz, ellerin yüzüne bakamaz, ama "onlar için" vız geliyor, tırıs gidiyor!..

Garip bir durum var; Fenerbahçe'nin, Almanya'dan 4-2'lik bir galibiyetle dönmesinin ardından, dün sabah gazetelerdeki yorumları baktım, bir daha, bir daha baktım; evet bir gariplik var!.. Gariplik, "Fenerbahçeli" olarak tanınan, bilinen yorumcuların, spor yazarlarının "önemli bir sayı tutan" bazılarının yazılarında!..

Enteresan bir istatistik ile karşı karşıyayız!.. Galatasaray Manchester United-Orduspor-Braga maçlarında "15'ten fazla gol fırsatı yakaladı"; direkler, verilmeyen penaltılar, kalecilerin kurtarışları, bazıları "kaçırılması, atılmasından daha zor" pozisyonlar ve sarı kırmızılılar puan olarak da, gol olarak da "sıfır" çekti!..

Ne yapıp, edip "Alex'i gönderen" Aykut Kocaman'a ve de "Quaresma da kim" diyen Samet Aybaba'ya selam olsun; son derslerini Kasımpaşa'dan ve Sivasspor'dan aldılar!..