Osman Ünlü

Resûlullah efendimiz, şöyle dua buyurdu: "Yâ Rabbi! Enes'in malını, evlâdını mübârek ve yümünlü eyle, ömrünü uzun eyle, günâhlarını affeyle!"

İnsân iyi düşünmeli, tercihini ona göre yapmalıdır. Ebedî olarak ateşte yanmak, çok büyük azaptır! Sonsuz ni'metler içinde yaşamak ise, çok büyük ni'mettir.

Ebû Zer Gıfârî hazretleri, insanlara nasihat olarak sık sık şöyle buyururdu: "En garip ve en çok muhtaç olduğunuz gün, kabre konduğunuz gündür."

Allahü teâlâyı sevmenin alâmeti, Onun Resûlüne tâbi olmaktır. Tâbi olmak, emirlerine ve yasaklarına uymak demektir...

Bu kısa ömrü, en lüzumlu yerde, en lüzumlu şeyde kullanmak gerekir. En lüzumlu şey de, devamlı Allahü teâlâyı hatırlayanların yanında bulunmaktır...

Abdurrahmân Tâgî "İnsanlara hayret ediyorum niçin sohbeti istemezler, niçin sohbet meclisine katılmazlar, niçin Allah adamlarının yanında bulunmazlar?"

Allahü teâlâ, dünyâ zevklerinden, nefse tatlı gelen şeylerden hiçbirini menetmedi. Bunları, İslâmiyete uygun olarak kullanmaya izin verdi...

İsâ aleyhisselâmın doğum günü olarak kabul edilen milâd, tam bilinmemekte ve şimdi kutlanan Noel de, Hıristiyanlığa, putperestlikten alınarak monte edilmiştir...

Ebû Zer Gıfârî hazretlerinin vefâtını işiten Abdullah İbn-i Mesûd hazretleri; "Resûlullah efendimiz (Ebû Zer, yalnız vefât eder ve yalnız haşrolunur) buyurmuştu" diyerek ağlar...

Amel, îmânın şartı değilse de, îmânın kemâlinin şartıdır. Tek başına amelsiz ilim, işe yaramayan bilgiler, insanı kurtarmaz...

Allahü teâlânın sevgisine, rızâsına kavuşmak için, kalbin mahlûklara olan bağını, bağlantılarını kesmek, onu dünyâ zevklerine düşkün olmaktan kurtarmak lâzımdır...

"Öyle bir yolculuğa çıkacaksınız ki, bu yolculuk çok zor ve çok uzundur. Bu çetin yolculukta size lâzım olacak ve sizi kurtaracak olan azığı hazırlayınız!"

İslâmiyet, insanların amel ve ibâdetlerine yol gösterdiği gibi, onların kalblerinin ve rûhlarının temizlenmesi yani güzel ahlâk sâhibi olmalarının yolunu da göstermiştir.

Allahü teâlâ kerîmdir, rahîmdir. Yani lütfu, ihsânı boldur ve merhameti çoktur. İhsân sâhibi, yalnız Allahü teâlâdır, dilediğine verir...

Ebû Zer Gıfârî hazretleri, bir günlük nafakasından fazlasını fakirlere dağıtırdı. Dünyâya değer vermez, son derece kanâatkâr, fakîr ve yalnız yaşardı...

Müslüman, İslâmın güzel ahlâkı ile süslenir ve herkese iyilik eder. Kendisine kötülük yapanlara iyilikle karşılık verir. İyilik yapamazsa, hiç olmazsa sabreder.

Mal müminin yardımcısıdır. Bu sebeple çalışmalı, helâl yoldan kazanmalıdır. Başkalarına muhtâç olan, dînini kaybedebilir!..

Resûlullah Efendimiz "Sallallahü aleyhi ve sellem" (Yâ Rabbî, Abdurrahmân bin Avf'ı Cennet ırmaklarından kandır) diye duâ etmişlerdir...

Akıllı kimse, Allahü teâlânın varlığını, gönderdiği Peygamberleri; emir ve yasakların, dünyâda ve âhirette insana faydalı olduğunu inkâr edemez!..

Allahü teâlâya inanarak ve Onun emri olduğu için değil de, başka sebeple yapılan iyi işler, yani îmânsız olan ameller, kıymetsizdir...