Rahim Er

Linç kültüründe "söyletmen urun!" yobazlığı esastır. Yeniçeri, 24 ayar altın değerindeyken dünyaya hükmediyordu. Ocak bozulunca âsi oldular. İsyan küstahlığı başladı. Padişah'ı ayak divanına çıkmaya zorlamalar yaşandı. Böyle bir zorbalıkta sadrazam Hafız Ahmed Paşa padişahın gözü önünde paramparça edildi. Bu hunharlıkların bir çok numunesi mevcut. Sonuncusu İstiklal Harbi yıllarındaki muhalif gazeteci Ali Kemal. O da İzmit'te linç edildi. Esefle görüyoruz ki bu linç kültürü içimizden tamamen kazınıp atılmamış.

Yazar, kelimesinin karşılığı esasında müelliftir. Gazetelerde yazanlar, en azından bir kısmıyla fıkra muharrirleridir. Hem müellif, hem muharrir kelimelerinin ikisi birden toprağa verilip sadece fıkra kalınca mefhumlar alt-üst oluyor. Sütununda 15 satırlık fıkra kaleme alana da yazar diyoruz, bin sayfa kitap telif edene de.

Benzeri, galiba, daha evvelki cumhurbaşkanı seçimlerinde görülmemişti. Nedense meselenin bu tarafı üzerinde duran da olmadı. Abdullah Gül, partilerden sivil toplum kuruluşlarına kadar gidilmesi gereken yerlerin asgari yüzde 70'ini ziyaret ederek Çankaya'ya çıkmak için destek istedi.

Acemi korsanlar, milyonları meşgul ettiler. "Acemi korsanlar" dememizi yadırgamayın lütfen, zaten, korsanlar, kursa gitmez, sertifikalı olmazlar. Haliyle acemi olacaklardır. Belli ki ortada iki kafadar genç var. Şayet Türkiye iç siyasetini zora sokmak gibi bir ajanlık söz konusu değilse öyle el Kaide vs'nin de işin içinde yer aldığını pek tahmin etmiyoruz.

Soru şimdi bu? Cumhurbaşkanı Ahmet Necdet Sezer, AK Parti genel başkanı Recep Tayyip Erdoğan'ın sunduğu listeyi kabul etmemekle ne yapmak istedi, niyeti neydi? Seçimin galip partisinin lideri sıfatıyla sayın Erdoğan, sayın Sezer'e gitmeyebilirdi. Sezer, bir süre evvel "süreniz bitti kararname göndermeyin" demişti. Bu mantıktan hareketle Erdoğan da şartlar icabı mecburen Çankaya'da bulunan bir cumhurbaşkanına yeni hükümetin listesini arz için gitmeyebilirdi.

CHP cumhurbaşkanlığı seçiminde TBMM'ye girmeyecek. MHP'ye de "girme!" diye baskı uygulama peşinde. Maksadı 11. Cumhurbaşkanı adayı Abdullah Gül'ün hukukun esnetilerek yükseltilen 367 duvarını aşamaması. Halbuki bu film daha dün görüldü.

Bu stratejiyi bekliyorduk, birkaç konuşmamızla yazımızda da dile getirdik, sayın Recep Tayyip Erdoğan, TBMM başkanlığına eşinin başı açık bir arkadaşını seçtirdikten sonra Çankaya'ya Abdullah Gül'ü gönderecekti. Bunu tahmin etmemek mümkün değildi. Böylece "devletin üç önemli makamı da aynı görüşün elinde" şeklinde dile getirilen itiraz bertaraf edilecekti.

Birinci adam, liderdir ikinci, lidere destek olan, yükünü alan. Türkiye'nin hemen her alanda çok sayıda insanı var. Buna rağmen hemen her sahada yetişmiş insan sıkıntısı yaşıyoruz. En büyük sıkıntı ise ikinci adam ihtiyacıdır. İkinci adamlar çok kere göze görünmezler.

Mirac, Sevgili Peygamberimizin -aleyhisselam- etkisi, kıyamete kadar sürecek büyük mucizesi. Olağanüstülerin olağanüstüsü, fevkaladelerin fevkinde. İlk safhası, zamanlı ve mekânlı, devamı zamansız ve mekânsız cereyan eden bir risalet mührü, her dem taze kalabilen, zamanın aşındırmaktan âciz olduğu yüksek hadise. İnananların bahtiyarlıklara erdiği, inanmayanların bir kısmının inkâr bataklığına, bazılarının bid'at sapıklığına sürüklendiği bitmez imtihan.

Meclis Başkanlığı, Cumhurbaşkanlığı ve kabine seçimi, uzun vadedeki neticeleri cihetiyle bir genel seçim kazanmak kadar zordur. İbret ve tedbir adına hafızalardan asla çıkmaması lazım, Adalet Partisi'ni en kuvvetli olduğu, kalkınma hızı arttığı bir zamanda, 1969'da ikiye böldüler, bölünme, anarşi ve teröre, o da darbeye yol açtı. Birinci merhale başarıyla ikmal edildi. Köksal Toptan, siyasetimizin ak sakallarından, artık devlet adamlığı katına yükselmiş seçkin bir kişi..

TBMM Başkanlık seçimi bugünün bir numaralı gündem maddesi olsa bile ondan daha fazla konuşulan Abdullah Gül'ün cumhurbaşkanı adaylığından feragat edip etmeyeceği. Sayın Gül, normal süreçte partisi tarafından aday gösterilmiş fakat karşısında internet muhtırasıyla hukuk suistimali çıkmış, siyaset kilitlenmiş, Çankaya krizi yüzünden Türkiye genel seçime gitmişti. Başbakan Erdoğan'ın AK Parti grubunda "adayımız Gül'dür" demesinden sonra herkes Abdullah Gül'ün Cumhurbaşkanlığına kesin gözüyle bakarken bahsettiğimiz iki pürüzün ortaya çıkmasıyla rüzgâr muhalif yönden esmeye başladı.

Başbakan Recep Tayyip Erdoğan'ın şu sıra işi hiç de kolay değil. Hem makamlara isabetli seçimler yapılacak ve hem de ümit sahibi diğerleri gücendirilmeyecek. "Seçim kazanmak kolay mıydı?" Hayır değildi, ne parti kurmak, ne iktidara gelmek ve ne de oyları çoğaltarak yeniden seçim kazanmak kolay değil.

Cumhurbaşkanı Ahmet Necdet Sezer, Başbakan Recep Tayyip Erdoğan'a görevi tevdi eyledi. 60. Cumhuriyet Hükümeti kurulacak. 60. Hükümet 75 Milyon vatandaşı, 300 Milyon Türk, 1.5 milyar İslam âlemini, ABD, AB, batı ve dünya ile bir arada yaşama gerçeğinden hareketle taşıyacak.

Meclisteki and içme töreninde yaşanan şu manzara hiç unutulmayacaktır. MHP genel başkanı Devlet Bahçeli, grubuyla birlikte merasimi takip etmektedir. DTP genel başkanıyla arkadaşları, içeri girerler, yerleri MHP ile komşudur. Bahçeli'nin yanından geçeceklerdir.

Bir eski bakan, mahkemede. Bu bakanın meclise girmeden evvelki halini biliyoruz.. Milliyetçi bir partiden aday oldu, kabineye seçildi. Mensubu olduğu hükümet düştükten sonra yolsuzluk iddiasıyla hakkında dâvâ açıldı. O beş parasız adam, artık büyük servetler sahibi. Partisinin onu ihraç ettiğine dair bir bilgimiz yok. Yargılama sonucu ise meraka değer.

Vefatının üzerinden 10 Asra yakın bir zaman geçmiş, fakat o hâlâ aramızda. Nasrettin Hoca, iklim kültürümüzün ortak değeri. Sadece Anadolu'da yaşamıyor. Gittiğinizde Orta Asya ve Balkanlar'da onunla karşılaşıyorsunuz. Orta Asya Türkleri Hoca Nasreddin diyorlar. Orada da heykeli var. Balkanlar ve Orta Asya'da da fıkraları anlatılmakta, kitapları mevcut.

Siyasetin bir ölçüsü olmalı. Herkes her işi yapamaz. Herkes siyaset de yapamaz. Siyaset bir yönetim, insan idare etme sanatıdır. Siyaset, geçici bir hizmet dönemidir. Fakat asla meslek değildir. Seyisin tedvirle, idareyle mükellef olması gibi siyasetçi de ülkesinin meseleleriyle meşgul olmakla, çare bulmakla mükelleftir. Siyaset ve politika anlamları eş, buna rağmen politika ve politikacı kelimeleri daha bir yozlaşmayı ifade etmekte. Siyasetçi, devlet adamı değilse de devlet adamı adaylarındandır. Mecliste yasama faaliyetlerine iştirak etmek, tek başına devlet adamı pâyesini kazandırmaz.

Ölümden "..madem ki" diye başlayarak söz etmek, taş gibi bir vakayı bir kere daha hatırlatmak içindir. Öyleyse sormalı, "madem ki ölüm var, bu kavgalar niye?" Çünkü insan, gafil, insan unutmakla malûl. Nitekim darbı mesel olmuş "hafızayı beşer nisyan ile malûldür/insan, hafızası unutma özürlüdür." Gaflet derecesinde unutkanlık felaket, acıları katlanır kılan unutma nimettir. Ölüm, en mükemmel nasihatçi iken unutuluyor. Âdemoğlu, sevdiklerini toprağa tevdi ettikten sonra yine dünya günleri başlıyor.

Salı sabahı erken saatlerden gece yarısına kadar Eğirdir'in muhtelif mıntıkalarında hakiki mermilerle yapılan müthiş komando tatbikatlarını yaşadık.

Genelkurmay başkanlığı, Eğirdir'e çok geniş katılımlı bir basın turu tertipledi. Salı günü bu tabiat harikası yerde savaş manzaraları yaşadık. Az ötemiz tehlikeydi. Eğirdir, Isparta'nın nüfusu 20 bini bulmayan bir ilçesi. Dağ, orman ve göl manzarası inanılır gibi değil. Burada yeşille mavinin aşkı var. Bir ilçe fakat aynı zamanda "Başkent"... Elmanın başkenti meğerse Eğirdir'miş.