'Hiç korku hissetmedim'

Damla PEKER

Babasından emanet kalan minare ustalığına devam eden Trabzon Çaykaralı Yaşar Yaldız (39), cuntacılara direnmek için sokağa çıktı. Yaldız, darbecilerin tanklarını görünce elindeki bayrağı sallayarak önlerine atladı. Bir anda ne yapacağını şaşıran askerler tankları Yaldız’ın üzerine sürmeye başladı. Bunun üzerine Yaldız, engel olabilmek için canı pahasına paletlerin önüne yattı. Askerler Yaldız’ı geçmeyi başaramayınca darp edip, yolun kenarına fırlattı. Yaldız, o gece yaşadıklarını şu şekilde anlattı: “Evde haber programlarını izliyordum. Boğaz Köprüsünün askerlerce kapatıldığını gördüm. Sonra Başbakanımız ‘Bu bir kalkışmadır’ deyince evde bulduğum bayrağımı alıp, aracımla Çankaya Köşkü’ne doğru yol aldım. ‘Başbakanımız oradadır, ilk orası hedef alınmıştır’ diye düşündüm. Destek olmak için direk Çankaya Köşkü’ne geldim. Tankların geldiğini gördüm. O sırada tankların önüne geçmem gerektiğini, vatandaş olarak görevimin bu olduğunu düşündüm. Ben aslında polisle asker arasında bir tampon oluşturdum. Onlar karşı karşıya gelselerdi sıkıntı olabilirdi. Hatta koruma polislerine ‘siz geri durun, korkmayın. Ben önlerinde duracağım’ dedim. Ben tankın önüne yattım. Tankı süren terörist askerler böyle bir direniş beklemiyorlardı. Beni korkutmak için 3-4 kere üzerime doğru manevra yaptılar. Hatta bir asker yerden beni kaldırmaya çalıştı ama ben direndim. Sonra beni tartaklamaya başladılar. Bu arada bana ‘Burada ne işin var? Neden bizi engelliyorsun?’ dedi. Ben de ‘Asker kışlaya, bu vatanı size yedirmeyeceğiz’ diye sloganlar attım. Hatta ‘Ne yaptığınızın farkında mısınız? Siz bizim askerimiz değil misiniz’ diye sordum. Onlar da ‘Yalnız başına neden tankın önünde yatıyorsun? Kalk ‘ diye karşılık verdiler. Daha sonra beni yolun kenarına attılar. Yol geniş olmasaydı ben hiçbirini geçirmezdim” 
CANIMI HİÇE SAYDIM
Sözlerine devam eden Yaldız, “Yalnız o insanlar tatbikat yapan insanlar değildi. Olayın bilincindeydiler. Orada tektim, yalnızdım. Ancak hiç korku hissetmedim. Vatanımı müdafaa etmem gerekiyordu, o tankın önünde durmam gerekiyordu. Can korkusuyla çıkmadım. Şehit olsam da önemli değildi. Biz üzerimize düşeni yaptık, her vatanını seven insanın yapacağı bir hareketti. Bunu da Türk milleti ispatladı. Safiye Bayat hanımı görünce kendi yaptığımın hiçbir şey olduğunu anladım” dedi.