Abdüllatif Uyan

İstanbul’da yetişen velîlerden Abdülehad Nûrî hazretleri bir gün talebelerine şöyle sesleni

İstanbul’da yetişen Velîlerden Abdülehad Nûrî hazretlerinin talebesinden bir Sâdık Efendi vardır.

Abdülehad Nûrî hazretleri, İstanbul’da yetişen büyük velîlerdendir.

Ahmed Sarban hazretleri, Hayrabolu'da doğdu.

Ahmed Sarban hazretleri, Hayrabolu'da doğdu, orada vafat etti.

Mısır’da vefât eden Seyyid Ahmed Rıfâî hazretlerinin bir talebesi şöyle anlatıyor: Hocamızın mübârek huzûruna, bir kimse geldi.

Mısır’da vefât eden Seyyid Ahmed Rıfâî hazretlerinin talebeleri, birbirlerini çok severlerdi. Hele iki talebesi vardı. Aşk derecesindeydi onlarınki. Birbirlerinde fâni olmuşlardı.

Mısır’da vefât eden Seyyid Ahmed Rıfâî hazretleri zamânında bir kadının doğan çocukları ölüyordu.

Mısır’da vefât eden Seyyid Ahmed Rıfâî hazretleri zamânında bir adam işitti bu büyük velînin ismini.

Mısır’da vefât eden Seyyid Ahmed Rıfâî hazretleri zamânında, dertli ve hasta olanlar bu zâta gelir, arz ederlerdi dertlerini.

Mısır’da vefât eden Seyyid Ahmed Rıfâî hazretleri zamânında “hayâsız” biri vardı ki, bu büyük velîyi sevmezdi.

Mısır’da vefât eden Seyyid Ahmed Rıfâî hazretleri bir gün sevdiklerini toplayıp;

Mısır’da vefât eden Seyyid Ahmed Rıfâî hazretleri, çok merhametliydi. Hattâ hayvanlara bile.

Mısır’da vefât eden Seyyid Ahmed Rıfâî hazretlerinin yeğeni Hasan Alî şöyle anlatıyor: Bir gün dayımın evindeyken hiç tanımadığım biri geldi. Dayımla “gizli bir şeyler” konuştular.

Mısır’da vefât eden Seyyid Ahmed Rıfâî hazretleri, büyük velîlerden ve evlâd-ı Resûl'dendir.

Horasan velîlerinden Ahmed Nâmıkî Câmî hazretleri bir gün evden çıktı, o anda kalbine; "Gitme, dertli bir mümin sana geliyor" diye ilham olundu.

Herat'ta, Abdullah Zâhid diye biri vardı ki, her gün oruç tutar, çok ibâdet yapardı.

Horasan velîlerinden Ahmed Nâmıkî Câmî hazretleri, büyük bir velî olup, herkese karşı çok merhametliydi.

Horasan velîlerinden Ahmed Nâmıkî Câmî hazretlerinin, gençliğinde “kötü” arkadaşları vardı.

Bağdat'ta vefât eden büyük velîlerden Ahmed bin Mesruk hazretlerinin bir talebesi vardı. O, bir gün yolculuğa çıktı. Bir müddet sonra yoruldu. Ve bir ağaç altına oturdu.