Hep ilimle meşgul olurdu

Doğu Anadolu'da yetişen evliyânın meşhurlarından Seyyid Mehmed Emîn Efendi’nin (rahmetullahi aleyh) mübârek kabri, Doğu Bâyezid'de aile kabristanındadır.

Geceleri, parmaklarından sızan 'Işık’la yazı yazardı.

Bu kerâmetini görenler;

“Biz bu ışıkta satırları sayardık” demişlerdir.

Zaif yapılı bir zâttı.

Soğuktan sakınırdı.

Ekseriyâ evinde otururdu.

Hep ilimle meşgul olurdu.

Kimseyle görüşmezdi.

Sebebi sorulunca da;

"Herkes fasulyeden, patatesten söz ediyor, Allah’tan Peygamberden bahseden yok” derdi.

Geceleri uyumazdı.

Bunu merak ettiler.

Oğlundan sordular.

Oğlu, cevâbında;

“Ben zâten babamı hiç yatakta görmedim ki” dedi.

● ● ●

Seyyid Abdülhakîm Arvâsî hazretleri kuddise sirruh, Doğu Bâyezid'e akrabâ ziyâreti ve irşâd için her gidişinde Seyyid Mehmed Emîn Efendi'nin evinde misâfir olurdu.

Konuşurlardı.

Sohbet ederlerdi.

Bir defâ yine gitti.

O gün Mehmed Emîn Efendi’nin bir oğlu dünyâya geldi.

Ona muhabbetinin çokluğundan, bu bebeği kucağına alıp, ismini kendi ismi gibi “Abdülhakîm” koydu ve kendisine hayır duâlar etti.

● ● ●

Bu zât bir gün;

“Allahın kullarına yardım etmek çok sevaptır ve din kardeşine yardım edenin yardımcısı, Allahü teâlâdır” buyurdu.