Abdüllatif Uyan

Vaktiyle bir ateşperest, oğlunu evlendirmek ister.

Ömer bin Hattâb (radıyallahü anh) henüz Müslüman olmamıştı

Habbâb bin Eret’in (radıyallahü anh), azgın müşrik olan Âs bin Vâil’den bir miktar alacağı vardı.

Habbâb bin Eret'in (radıyallahü anh) îmân etmesine, müşrikler önce aldırış etmediler.

Habbâb bin Eret (radıyallahü anh), îmân edince sâhibesi müşrik Ümmü Enmar ve diğer müşrikler deliye dönüp hemen işkenceye başladılar .

Habbâb bin Eret (radıyallahü anh), kalbi Allah sevgisiyle yanan bir sahâbîdir.

Bir gün Resûlullah Efendimizle Hazret-i Ebû Bekr birlikteyken yanlarına biri gelir.

Abdülazîz Dehlevî hazretleri şu menkîbeyi anlatır:

Abdülazîz Dehlevî hazretleri, bir gün sevdiklerine; “Öfke, aklı örter” buyurur.

Şücâeddîn Karamânî hazretleri, hâl ehli bi zâttır.

Evliyâdan Şücâeddîn Karamânî hazretlerinin kabri, Edirne'nin Debbağlar Mahallesi'ndedir. Mübârek bir zâttır. Kerâmetleri anlatılır.

Edirne evliyâsından Velî Dede, herkese karşı çok cömertti. Geleni gideni çoktu. Hânesi de genişti. Ama biraz eskiydi.

Kahire’de yaşayan evliyâdan Metbûlî hazretleri, talebeleri ile bir yere giderken, yolda Kemâlüddîn adında bir çocuğun güvercinlerle oynadığını gördü.

Bir kadın, Kahire evliyâsından Metbûlî hazretlerine gelip yana yakıla ağlayarak “Oğlumu kâfirler esir alıp götürdüler, ne olur oğlumu kurtarın!” diye yalvardı.

Kahire’de yaşayan evliyânın büyüklerinden Metbûlî hazretleri, Resûlullah Efendimizi rüyâsında çok görür ve annesine anlatırdı.

İmâm-ı âzam Ebû Hanîfe hazretleri “rahmetullahi aleyh”, kazancına haramın zerresini sokmazdı.

İmâm-ı âzam hazretleri, “elli beş” defâ hac yaptı. Sonuncuda Kâbe-i şerîfe girip iki rekât namaz kıldı. O namazda Kur’ân-ı kerîmi baştan sona okudu.

İmâm-ı âzam Ebû Hanîfe hazretleri bir gün odasında uyurken Resûlullah Efendimizi gördü rüyâsında. Sabah uyanınca İbni Sîrîn hazretlerine gidip rüyâsını anlattı ve “Bu rüyânın tâbiri nedir?” diye sordu.

Medîneli sahâbîlerden Şeddad bin Evs “radıyallahü anh”, yumuşak huylu, açık sözlü, hiddet zamânında gadabına hâkim olan bir zâttı.

Bağdat Evliyâsından Alî bin Muvaffak hazretlerine, bir gün “felçli” ve “kötürüm” bir kimseyi getirip “Efendim, bir duâ edin de şifâ bulsun” diye ricâ ettiler.