Halime Gürbüz

Araba arkası yazıları başlı başına bir edebiyat, mesleklere göre de çeşit çeşit; kimisi taze kimisi bayat... Kimyager; Beyaz önlüğüm kar gibi, bu yollar bana dar gibi.

Paranoya sonsuzluktur: Ağustos'ta yağmur yağabilir şemsiye al, fanila giy içini tutar... Yabancılarla konuşma... Akşam vakti kaçırırlar... Etraf sapık dolu gündüz gözü kaçırırlar... Cık, cık,cık. Yeme o pis pis şeyleri evde mis gibi dolma var.

Bebesi doğduğu gün Facebook hesabı açanlardan tutun da, sosyal paylaşım sitesini çocuğunun günlüğü olarak kullananlara kadar her türlüsü mevcut artık... Ebeveynleri değil de, bebişlerin kendileri kullansaydı Facebook durum güncellemeleri nasıl olurdu şöyle bir göz attık;

Evdekiler "Mısır Çarşısında ucuzluk vardı, seni ordan aldık" deseler de, yarın benim doğum günüm. "Hepibördey!" çığlıkları yankılanırken benim duyduğum "Iııwaooww, pıh pıh 34 Ha Li Me 38 sağa çek" anonsu!.. Yolun yarısını geçmişken bi koşu hayatı sorgulamaya gittim geliyorum. Siz de bu arada "o'nu nasıl bilirdiniz?" anketine verilen cevapları okuyadurun...

İnce fikirliler; Yaptığı, çay doldurucuya yeniden zahmet vermemek veya misafirlikte ev sahibini tekrar tekrar yerinden kaldırmamak adına çayı hızlandırmaktır.

Ninem diyor ki... Selin ağzı tutulur, elin ağzı tutulmaz.

Şu soğuk kış günlerinde şapır şupur yediğimiz C vitamini deposu portakalı soymak, görsel bir şölen olduğundan artık festivali düzenleniyor. İşte bu yıl üçüncüsü düzenlenen Altın Portakal Dilim Festivali'nden notlar;

Sabahları itinayla dalga geçilmenize sebeptir. "Konuşursam Türkiye sarsılır" havalarına giremezsiniz. Karizma çizilmiştir, "uykuda bile konuşuyorsun kızım yeter! aaa!" benzeri azarlar işitilir...

Taş yok sopa yok, buzdağı atmak da külfetli, adamlar avuçlamış karı; sıkmış, top yapmış, patlatmış!..

"Satranç, hayat gibidir!.. Her parçanın kendi işlevi vardır. Bazıları zayıftır, bazıları ise güçlü... Bazıları oyunun başında işe yarar, bazılarıysa sonunda... Aynen hayatta olduğu gibi, satrançta da skor tutulmaz. On parçanı kaybedip, yine de kazanabilirsin oyunu! Satrancın güzelliği budur işte. İşler her an tersine dönebilir." Adam Fawer -Olasılıksız- say.108

Her yılbaşında olduğu gibi geçen hafta da yine ve yeniden piyango çekilişinden gayrı bir şey düşünemez oldu millet. İnsanların 'gözü dönmüşlükleri' başımızı öyle bir döndürdü ki, kırk beş milyon Lira'lık ikramiye sonunda birilerine çıktı, yorgan gitti kavga bitti...

2012 yıl sonu muhasebesi; Hâlâ herhangi bir dikili ağacım, herhangi bir taşınmazım mevcut değil. Sahip olduğum en mühim eşya cep telefonum ve renk skalasını tamamlamış ayakkabı koleksiyonu.

Soba gibiydi eskiden sevgiler... Sıcacıktı, harlı ve devamlı... Sonraları kombiler çıktı; dokunmatik, mekanik ve zamanlı... İliklerine kadar ısınarak ama bir o kadar da çekinerek severdin... Bir bebeğe, bir çiğ tanesine, tomurcuğa, kuş kanadına dokunur gibi ürkerek ve mesafeli severdin...

Dünkü sempozyumda 'gereksiz toplumsal endişeler' başlığı altında 'beslenen evcil hayvanla sosyal mesaj mı verilmek isteniyor?' sorusuna cevap arandı. Bulunan cevaplar, tercihler ve mesajlar ne işe yarayacağı bilinmeksizin şöyle sıralandı;

İstanbul'a yılın ilk karı yağdı! Bir patırtı, bir hengama ki görmeyin. "Sanki meteor yağıyor, ne İstanbul'muş arkadaş" demeyin. Hor görmeyin garibi, buralara nadiren uğruyor, iki gram yağınca 'kar tatili' oluyor ya hani...

İddia ediyorum günümüz dekorasyon trendi motifsiz halılar ve halıfleksler çocukların ruhsal gelişimine zararlıdır! Yapıştı mı bırakmayan yazlık site sakini emekli amcalar gibi sorayım; Niyeeağğ?

Soğuktan, yağmurdan, çamurdan hoşlanmıyor çoğu insan. Hele de ben gibi, güneş enerjisiyle çalışanlar...

Kimi yurdum aydınları gidişattan endişe ederek, "Ya gen havuzumuzdan haşemalı çıkarsa!" gerilimi yaşayadursun bilim insanlarının derdi başkaydı. Tıkanmıştı! Gen havuzunun deliği diyorum, tıkanmıştı... DNA sarmalı mı, kodlama mı derken bir baktılar ki sebep bir yer beziydi... Hem de yırtık bir atletten! Eskiyenleri yer bezi yapmak, insanımızın genlerindeydi...

"Çocuklar ve Renkler" temalı bir araştırmaya katıldım bu hafta. Sokakta, eşte dostta bulabildiğimiz bütün 4-6 yaş arası çocuklara "Annen ne renk? Baban ne renk?" diye sorduk. Çocukların büyük çoğunluğunun cevabı aynıydı: "Annem; Pembe, Babam; Siyah..." Hiç düşünmeden verilen bu cevaplarda anneler, sevginin ve yakınlığın rengi pembe, babalar ise gücün ve sarsılmazlığın rengi siyahtı...

Ana haber bülteni... Hındı rı nıım. Tıs dı dım. Pıngk! Sayın seyirciler, Avrupa şokta! Evlerde var olduğu iddia edilen 'canavar' yüzünden borsa düştü, euro üşüttü. Musluklardan gelen canavar çığlığı, halkı sokağa döktü.