M. Said Arvas

Biz dünya için yaratılmadık. Burada kalıcı da değiliz. İstesek bile bizi burada bırakmazlar. Dünyaya gönderiliş gayemiz, ahiretimizi kazanmak içindir...

Bir kimse, dünya hayatı ile yalnız dünyasını düşünmüş, ahiretini unutmuş Rabbini tanımamış, haramlardan sakınmamış ise, hem dünyasını, hem de ahiretini mahvetmiş olur...

Bakara suresinin 153. âyet-i kerimesinde meâlen buyuruluyor ki: "Ey iman edenler! Sabrederek ve namaz kılarak Allah'tan yardım dileyin. Şüphe yok ki, Allah sabredenlerle beraberdir."

Hristiyanlar gibi Noel kutlayan kimsenin varlığına şaşıyoruz!.. Kendi inançlarının gerektirdiklerini bırakıp, kendi örf ve âdetlerini terk eden bir topluluk kendisine olan güvenini kaybeder.

Bütün insanlar imtihandadır. Kimi zenginlik ile, kimi fakirlikle, sıhhatli olanlar sıhhatleri ile, hasta olanlar da hastalıkları ile imtihan olunurlar. Kazananlar olabildiği gibi kaybedenler de çoktur...

Üzerimizde Rabbimizin hakkı var, Peygamber aleyhisselamın hakkı var, annemizin, babamızın, hocalarımızın hakkı var, komşu hakkı var, evlatlarımızın hakkı var, hatta hayvanların bile hakkı vardır...

Arap Yarımadası'nda zulümler, rezâletler, hurâfeler ayyuka çıkmıştı. Hak, hukuk, adâlet kavramları tarihe karışmış, güçlü zayıfı eziyor, kız çocukları diri diri toprağa gömülüyordu.

Yardımlaşmayı unuttuğumuz için yapayalnız kaldık. Hayvanlar bile kendi cinsinden olup da yardıma muhtaç olana yardım ederler. Yardımlaşma olmayan bir hayatın, ne tadı vardır ve ne de değeri...

İnsan kadar değerli, insan kadar alçak ve kıymetsiz hiçbir varlık olamaz... Yaratılmışların en efdali de (eşref-i mahlukat) insan, en kötüsü de (erzel-i mahlukat) insandır!..

"Ümmetimin üzerine öyle bir zaman gelecek ki üç şey çok az bulunacak. Bunlar: Helal para, Allah için seni seven bir dost ve bidatlerden uzak bir inanç ve ibadettir."

"Yol çok uzun, bu uzak yolculuğa da azık gerekir. Bu da dünyada elde edilir. Dünya sevgisi ve meşgâlesi bu azığı insana unutturur, elleri boş olarak dünyadan çıkmasına sebep olur..."

Cenâb-ı Hak irâde etmedikçe hiçbir şey meydana gelmez. Bizim için sebepler önemlidir, ama Rabbimiz her şeye kadirdir. Dilerse sebepsiz de yaratır. Sebeplerden verdiği gücü alabilir.

İnsanoğlu zayıf olarak yaratıldığından basit olan hastalıklara, musibetlere aşırı derecede feryât eder. Hâlbuki, dünyanın kendisi de içinde bulunanları da fânidir, devam etmez.

Günah işleyen hemen tövbe etmelidir. Zehir yiyen, onu hemen kusmazsa büyük sıkıntılar yaşar. Hadis-i şerifte buyuruldu ki: "Cehennem halkının azabının çoğu tövbeyi geciktirenlerindir."

Halid bin Velid Rum komutana şöyle dedi: "Ben öyle bir kavimden geliyorum ki; siz hayatı ne kadar çok seviyorsanız onlar da Allah yolunda şehit olmayı o kadar çok seviyorlar..."

"Siz nasıl paranızı acıyarak harcıyorsanız Eshab-ı kiram efendilerimiz de vakitlerini öyle acıyarak harcarlardı. 'Ne yapsam daha çok sevap kazanırım' diye hareket ederlerdi..."

Dünyada en kıymetli şey, salih komşudur. Hadîs-i şerîfte buyuruldu ki: "Allahü teâlâ, bir salih Müslümanın hürmetine komşularından binlerce belayı uzaklaştırır."

"Allah'a ve ahiret gününe iman eden kimse, konuşmalarına dikkat etsin. Ya doğru konuşsun veya sussun. Çünkü ağızdan çıkan bütün sözler melekler tarafından kaydedilir ve hesabı da görülür."

Dünyanın dört bir yanından insanlar bir araya gelmişler, aynı ibadetleri yapıyorlar... Renkleri ayrı, dilleri ayrı, âdet ve ananeleri ayrı; ancak birbirlerine bakışları sevgi dolu.

Gençlikte, nefis şeytan ve kötü arkadaş insana musallat olur, kötülüklere yönlendirir. Düşman, ne kadar güçlü olursa, onu mağlup etmek de o kadar kıymetlidir.