Osman Ünlü

Cimrilik; Allahü teâlânın kuluna ihsan ettiği malı, ilmi ve bütün iyi şeyleri, dînin ve mürüvvetin yani insanlığın vermeyi emrettiği yerlere vermemek yahut vermesi kendisine zor gelmek demektir.

İyi bir Müslüman, her gününü son gün ve kıldığı her namazı da son vakit olarak bilir. Zaten Peygamber efendimiz bir hadîs-i şerîflerinde; (Dünyâda garîb veyâ yolcu gibi ol ve kendini ölmüş say!) buyurmuşlardır.

Netice almak isteyen, sabırlı olur. Sabır; yüzü ekşitmeden başa gelen dert ve musîbeti yudum yudum içine sindirmektir. Sabır; emirleri yapmakta, yasaklardan sakınmakta, başa gelen belâ ve musîbetlerde tahammül etmek, katlanmaktır.

Bayram, affa uğramaktır. Bayram, günahlardan kurtulma günüdür. Mü'minin bayramı, günahlarının affedildiği gündür. İmanla öldüğü gün bayramdır. Cennette Allahü teâlânın rûyetine kavuştuğu ve Peygamber efendimizi gördüğü gün, mü'minin bayramıdır. Hakiki bayram, Rabbimizin huzuruna, yüz akıyla çıkabilmektir.

Âlim, hakkı bâtıldan ayırt eden, islam âlimlerinden nakil yapan kişidir. Âlim, ışığı, karanlığı gören kimsedir. Âmâ, ışığı göremez. Zira âmâya, herşey hep karanlıktır...

İnsanın iki kalbi yok ki, birisi ile Allahü teâlâya, diğeri ile de Allahü te âlâdan başkalarına yönelsin... Allahü teala, bir kalb yaratmış. Bu kalbde de, ya Cenab-ı Hakkın sevgisi veya O'nun mahluklarının sevgisi bulunur. İkisi aynı anda bulunmaz.

Müslüman, yol levhası gibidir. Sizi arzu ettiğiniz yere götürür. Ebedi saadete götüren yol levhası olmak çok kıymetlidir.

Hatâ, insanın şânındandır. Yaratılışı böyledir. Noksandır, kusurludur. Bunun için; "İnsan beşer, durmaz şaşar, eyler hatâ, üçer beşer.

Müslümanlık, dünya ve ahiret saadetidir. Allahü teâlânın en sevdiği şey, imandan sonra kullarına hizmet etmektir.

Dünyadaki bütün insânlar mes'ûd olmak ister. Fakat, mes'ûd olan, pek azdır. Çünkü, saâdetin neden ibâret olduğu bilinmiyor.

Dünya iş yeridir. Ahiret ücret yeridir. Ahirette faydası olmayan şey dünyalıktır. Dünyada Cehenneme götürücü tuzaklar var. Bu tuzaklara yakalanmamalıdır.

Öğrenmenin acısını bir müddet tatmayan, hayatı boyunca cehaletin zilletini yudumlar. İlim öğrenmek farzdır.

Allahü teâlâ, ölüm hariç her derdin devasını yaratmıştır. Her sıkıntının, her üzüntünün çaresi vardır. Her şey bir sebep ile yaratılmıştır. Bir şeye kavuşmak istiyen, o şeyin sebebine yapışır. Herhangi bir şeyin sebebine yapışan da, onun neticesine kavuşur.

Peygamber efendimiz, "Mûtû kalbe en temûtû= ölmeden önce ölün" buyuruyor. Peki ölmeden önce ölmek ne demektir? Bunu İslâm âlimleri açıklamışlar.

Mazlûm, zulüm görmüş, zulme uğramış, halim, selim, sakin, sessiz kimse demektir. Zalim ise, zulmeden kimseye denmektedir.

Tabîbler diyor ki, hasta perhîz yapmalıdır. İyi olmadan önce ona gıdâ iyi gelmez. Yağlı kuş eti bile böyledir. Hattâ hastalığını arttırır. Bunun için, önce hastayı iyi etmeyi düşünmek lâzımdır.

Bir şeye gönül veren, onu kendine dert edinenler hep başarılı olmuşlardır. "Maksad sâhibi olan, deli gibidir" sözü meşhurdur. Bunun için;

Danışılarak yapılan işin neticesi hayırlı olur. Elbette sonunun hayırla mı, yoksa şerle mi biteceğini bilemeyiz. Ancak olmasını şiddetle arzu ettiğimiz bir iş, bizim için çok tehlikeli olabileceği gibi; aksine olmamasını istediğimiz bir iş, bizim için çok hayırlı olabilir...