Prof. Dr. Ekrem Buğra Ekinci

* “Etrafımdaki herkes ağlıyordu. Nezle olmuşlar deniyordu. 6 yaşındaydım. Anormal bir şey olduğunu hissettim...” Böyle diyordu ailesiyle sürgüne gönderilen Bilûn Hanımsultan...

Almanya, II. Cihan Harbi’ni hezimetle bitirdi. Ama az bir zaman sonra yine dünyanın en büyük birkaç devletinden biri hâline geldi... Peki, bu iş nasıl olmuştur?

​Almanya, iki büyük harpte hezimete uğradığı hâlde, her defasında toparlandı. Dünyanın en güçlü devletlerinden birisi oldu. Peki nasıl?..

Sarıkamış harekâtında hayatını kaybedenler hatırlatıldığında Enver Paşa’nın, “Nasıl olsa bir gün ölmeyecekler miydi?” sözü, meselenin vahametini en veciz şekilde ifade eder.

Batı Hristiyanları 24 Aralık’ta İsa aleyhisselâmın doğum gününü kutlarlar. Bugün dinî olmaktan ziyade, sosyal ve ekonomik bir tatil aktivasyonuna dönüşen Noel’in serüveni dikkate değerdir...

Damad Mahmud Paşa, başını sonunu düşünmez tabiati sebebiyle kendisini de, ailesini de heder etti. Kendisi ve oğlu, kimileri için İngiliz ajanı, kimileri için maceraperest; kimileri için hürriyet kahramanıdır.

​Sarı Ceket, Fransa’daki halk ayaklanmasının sembolü oldu. Son devirde sembolsüz ne isyana, ne ihtilale rastlanıyor. Fransız İhtilali'nde kırmızı külah; Portekiz’de kırmızı karanfil, Ukrayna’da turuncu kaşkol ihtilal sembolüydü. Jön Türk isyanının da garip bir sembolü vardı: Geyik...

​Filistin-Suriye cephesinin çözülüşü ve Mondros Mütarekesi'nin imzalanmasının üzerinden tam yüz sene geçti. Burada cereyan eden hâdiselerin içyüzü bugün bile iyi bilinmemektedir...

​Rodos’un merkezi olduğu ve 4 asır Osmanlı hâkimiyetinde kalan 12 Ada’nın, Lozan ile elden çıktığını söylemek hiç de ‘cahilce’ bir söz değildir...

Osmanlılar zamanında Mevlid Kandili tatil olduğu gibi, fevkalâde ihtişamlı merasimlerle kutlanırdı...

1914 sonbaharında harbe giden gençler, Noel’de evde olmayı umuyorlardı. Ne çare; harp 4 sene sürdü. Çoğu, evini bir daha göremedi...

​Andımız’ın mimarı Reşit Galip, Türkçe ibadetten, Halkevlerine; üniversite reformundan İstiklal Mahkemelerine kadar çok inkılabın da başrol oyuncusudur. Çankaya sofrasında Gazi’ye kafa tutacak kadar da cüretkârdır...

Ankara hükûmeti, 23 Nisan 1920’den, hiç değilse saltanatın kaldırılmasından beri zaten cumhuriyettir. Ancak 29 Ekim 1923 tarihinin manası daha başkadır.

Gazi’nin serveti ve mallarını CHP’ye bıraktığı vasiyeti, münakaşa mevzuu olmuştur. Bu vasiyetin iptali ve malların hazineye iadesi mümkün müdür?

Gazi’nin CHP’ye vasiyet ettiği İş Bankası hisseleri öteden beri münakaşa mevzuu olmuştur. Bu hisselerin kaynağı daha da enteresandır...

​Sultan Abdülhamid, Düyûn-ı Umumiye idaresini kurmakla dış borçları indirtmeye ve fâizlerini kaldırtmaya muvaffak oldu. Böylece devleti mutlak bir uçurumun kenarından aldı...

İspanyol iç savaşında milliyetçi güçlerin lideriydi ve komünist cumhuriyetçileri bozguna uğratarak, memleketinin bir Sovyet peyki vaziyetine düşmesini önlemişti.

590 senelerinde Mekke’de birkaç mert erkek, haksızlığa uğrayanları korumak, mazlumları himaye etmek üzere ant içmişlerdi. O zaman 20 yaşlarındaki Resûlullah aleyhisselâm da bu ahidleşmede hazır bulunmuştu.

Osmanlı hânedanının şu andaki reisi, Sultan Abdülhamid’in torunu 88 yaşındaki Dündar Efendi, Şam’da tek başına hayat mücadelesi vermektedir.

*Sanayi inkılâbı, köleliğin sonunu getirdi. Kapitalist sistemde kölenin yeri yoktu. Yevmiyeli işçi çalıştırmak mı; köle beslemek mi daha ucuza geliyordu? Mühim olan buydu...