Prof. Dr. Ekrem Buğra Ekinci

Mısır meliki Faruk yıllar önce isabetli bir tahminde bulunmuş: "Bir zaman gelir, dünyada beş kral kalır. Dördü iskambil kâğıtlarında; diğeri İngiltere'de!"

Londra Belediye Başkanı seçilen Boris Johnson, yakın tarihin meşhur bir simasının torunudur. Zaruretler sebebiyle ülkesiyle irtibatı kesilmiştir. Hıristiyan-İngiliz terbiyesi ile büyütülmüştür. Bu akrabalık bağının hikâyesi oldukça hazindir...

Ders kitaplarına bile girmiş bir iddia var: Güya Sultan Fatih, bazı vakıflara el koymuş. Bunları devlet hazinesine zapt etmiş. Hatta bunu padişahların gerektiğinde şer'î hukuka uymadıklarına delil gösteriyorlar. Halbuki devlet, vakıflara el koyamaz. Hususi mülkiyete ilişemez.

Osmanlı yollarında soygunculuk, hele cana ve ırza tecavüz işitilmemiş bir şeydi. Bu yolları korumak, derbentçiler için şeref meselesi idi.

Hastanelerin masrafları zengin vakıflar tarafından karşılanırdı. Burada halka bedava bakılır; fakirlerin ilaçları da bedava verilirdi.

Sarkozy, her gün yeni bir gündem oluşturmayı biliyor. Soyu da başka bir âlem. Dedelerinin izlerini, Osmanlı ülkesinde bulduk. İmparatorluklar dağılınca, enkaz taşlarının nereye sıçrayacağı belli olmuyor.

Anlaşılamayan bir şey var: Nevruz, 5000 yıllık bir Türk bayramı imiş. Altay dağlarının en soğuk zamanlarında, bu nasıl bahar bayramı!

Çanakkale Boğazı, 1918 değil de 1915 yılında geçilseydi tarihin seyri tamamen değişebilirdi. Çanakkale'nin geçilmesi durumunda neler olacağını tahmin etmek enteresan olduğu kadar zor ve riskli.

Son günlerde gündeme gelen, "affetme yetkisinin maktulün yakınlarına ait olacağı" yönündeki görüş tart?şma konusu oldu. Halbuki Osmanlı'da asırlarca uygulama bulan bu usul, kan dâvâlarının önüne geçer ve sosyal barışın teminine yardımcı olurdu.

Cumhurbaşkanı Gül'ün Bükreş ziyaretiyle ortaya çıkan gerçek