Rahim Er

Erkan Mumcu'yu tanıyorsunuz.Pırıl pırıl bir isim. Karizma sahibi bir siyaset ve devlet adamı. Bakanlık yaptı.ANAP'ta genel başkan yardımcısı oldu.Partisinin başkanı saklanamaz hatalar işleyince O, bu hataları kapalı, kapılar ardında dillendirmek yerine Mesut Yılmaz'ın yüzüne karşı söylemekten çekinmedi.

Stupıd White Men, Mıchael Moore ismindeki Amerikalı bir yazarın eseri. Kitap ABD'de 2002 yılında basıldı ve en çok satanlarda zirveyi buldu. Bu kitabı, BKY-Babıali Kültür Yayıncılığı Aş, Amerika'dan sonra ilk defa Türkçeye çevirtti. Tercümeyi kendisi de çeyrek asra yakındır Amerika'da yaşayan değerli yazar Ayşe Göktürk Tunceroğlu yaptı.

Amerika, Mersin ve Trabzon limanlarını istiyor. Muş ve Diyarbakır havaalanlarını da istiyor. İncirlik Üssünü zaten emrindeki toprak farz etmekte. Herhalde Konya, Malatya havaalanlarını da istiyordur. Veya isteyecektir.

ABD'nin ölüm canavarlarının tetiğine şubat ayında basacağı söyleniyor. Eğer bir hedef şaşırtma yoksa şubat ayında ve 14 Şubat Sevgililer Günü'nde savaşın patlak vereceği yazılmakta. G.W. Bush, böyle bir tarih seçerek kime çiçek gönderiyor? Savaşı, bir armağan gibi sunma niyetinde. Kendi halkına çiçek. Bölge yerlilerine kurşun ve göz yaşı.

Dağda Aç Kalmış Kurtları Doyuran Vakıflar... Osmanlıca'da büyük harf-küçük harf tefriki yoktu, isimleri de böyle yazılmıyordu ama bu unvanda vakıflar vardı. Dedelerimizle ninelerimiz, dağda aç kalmış kurtlarla dalda üşümüş kuşlardan bile kendilerini sorumlu sayarlardı.

Cumhurbaşkanlarının malum tasarrufuna "veto" denmesi galatı meşhur bir tarif . O, bir veto değil "iade"dir. İlgili çalışmayı tekrar görüşülmek üzere TBMM'ye göndermek, cumhurbaşkanlarının görevleri arasında olduğu için bazı kanunları meclise iade edebilirler. Yasama organı, bunu bir kere daha görüşerek ya cumhurbaşkanının fikrine aynen riayet eder veya eski metinde ısrarcı olur. Birinci yapılırsa mesele yok.

İnşallah bu defa da faili meçhul bir cinayetle karşı karşıya değiliz.Görünür hiç bir sebep yokken bir doçent öldürüldü. Üstelik ustalıkla..

Gece yarısı ve son dakikada bir şeylerin dönmesi.. Bu alışkanlık, devam mı edecek? Bir mesele, kendi zemininde hakkıyla görüşüldükten sonra gereği yapılamaz mı? Önceki gece, TBMM Plan ve Bütçe Komisyonu'nda mali miladı kaldıran kanun tasarısı görüşülmekte. Bu esnada AK Partililer, tasarıya bir madde daha ekliyorlar.

'74 Kıbrıs Harekâtı, ne kadar haklı idiyse bugün o kadar haksız duruma düşme tehlikesiyle karşı karşıyayız. Bülent Ecevit'in el attığı bir çok işte olduğu gibi bu mesele de ele-yüze bulaştı. Daha ne olsun?

Elazığ'a takdir, çünkü Elazığ, bir evladını yıllar yılı yalnız bırakmadı. Hatta bu yüzden bazı mahrumiyetlere bile maruz kaldı. Fakat onlar, Mehmet Ağar'ı her seçim döneminde Meclis'e göndermekten geri durmadılar.

AB, Türkiye'ye 2004 dedi. Bu kararın açıklanddığı gün, kafalar karıştı. Medya da bürokratlar da hükümet de ilk ânda işin mahiyetini kavrayamadılar. Bir şaşkınlık yaşandı. Fakat bu şaşkınlık uzun sürmedi. Avrupa Birliği, bizim 2003 teklifimizi benimsemezken aynı zamanda 2005'i de reddediyor ve kendini de kayıt altına alıyordu.

12 Aralık gecesi halk, Kopenhag'a kilitlendi. Herkeste aynı merak vardı. "Alacaklar mı?" Aslında bu soruyu sorar durumda olmak hayıflanılacak bir netice. Ne kadar kötü ki şu veya bu sebepten aralarına kabul edilmiyorsunuz.

Avustralya'da Türkler var, sayılarının tam olarak bilindiğini sanmıyoruz. Almanya, Avusturya, Hollanda, Danimarka, Avrupa'nın her ülkesinde Türkler var. Amerika'da Kanada'da Türkler var. Sadece Avustralya'dakiler değil saydıklarımız ve saymadıklarımızla hemen hepsinin sayısı tam olarak bilinmiyor.

Elbette belli belirsiz bir burukluk yaşanacak. Açılmasını beklediğimiz kapı, hâlâ kapalı. Hazmı kolay değil. Müzakere tarihi alamıyoruz. Veya vermiyorlar. Acaba hangisi? Vermediler, vermiyorlar mı, yoksa alamadık mı? Hani bazı öğrencilerin mazeret formülü açıktır. İyi not alınca "aldım" der, kötü olunca hoca kastedilerek "verdi" denir.

Televizyonlar, gazeteler gün saymaktalar. Daha doğrusu gün sayıyorlardı. Şimdi aynı işi saatle yapıyorlar. Kilitlendiğimiz tarih 12 aralık 2002. Perşembenin gelişi çarşambadan belli olur.

Dışişleri Bakanı Yaşar Yakış, İngiliz Dışişleri Bakanı Jack Straw'u kabulden sonra Türkiye'nin Irak harekatı sırasında tesisleri Amerika'ya açacağını söyledi. Sözü aynı gün Ankara'da olan ABD Savunma Bakan Yardımcısı Paul Wolfowitz adeta havada kaptı.

Turgut Özal, Köşk'e çıktıktan sonra Mesut Yılmaz'la anlaşamamaktan dolayı ANAP'la münasebetlerini kopardı. Ölümünden önceki projesi Köşk'ten inip yeni bir parti kurmak ve tekrar siyasete girmekti.

Anavatan Partisi'nin tarihçesi iki kısma ayrılabilir. Turgut Özal dönemi ve sonrası. Merhum Özal'ın bu partiyi kurduğu günlerde ona hiç şans verilmiyordu. Süleyman Demirel hapisteydi ama Büyük Türkiye Partisi siyasetin tam ortasındaydı.

Dünya genelinde savaş aleyhtarı yazılar, konferanslar, mitingler giderek güçlenmekte. Savaşı reddeden mitingler, Amerika kıt'asından Avrupa'ya sıçradı. Kasım başındaki Floransa Mitingini şimdi 1 Aralık'taki İstanbul Mitingi takip ediyor.

Ramazan ayındayız. Savaş, terör ve dehşet başta olmak üzere her türlü kötülükten uzak durulması gereken mukaddes günleri yaşıyoruz... Buna rağmen Filistinliler Kenya ve İsrail'de sivil hedeflere saldırarak ölümlere yol açtılar. Bu bir terördür veya değildir gibi tartışmalar boş.