Sadık Söztutan

Dede, göl üstünde hayal meyal gördüğü eski bir filmini "izlerken", kocaman adamın ağlamasını çabuk unutan torunu, tekrar oyuncak trenini rayına yerleştirmeye çalışıyordu.

Türk kızı, kendisini görmezden gelen sanatçının fotoğrafını yırtıp yere attı. Sokak ortasında hıçkıra hıçkıra ağlamaya başladı. Gözyaşları, o sabah giydiği ve üzerinde sanatçının resminin bulunduğu tişörtünün üstüne düştü.

Müdür karısı, eşinin gömleğini çamaşır makinesine atmadan önce ceplerini kontrol edip de bu mektubu bulduğunda, ayakta okumaya başladığı satırları âdeta çökerek bitirmişti.

&gt2; Abdullah Avcı’yı şampiyonluk tahtına taşıyan merdivenlerin ilk basamaklarında Başakşehir vardı. Hoca, tacını giymiş olarak geldiği eski evinde duygusaldı.

Boğazını temizledi, saatine baktı, oturuşunu düzeltti. Kızlara döndü “Radyodan arayacaklar da…” diye gülümsedi. Kızlar birbirine baktı, tepki vermedi.

Erzurum’da üniversite öğrencisi kız ile Antalya’da turist rehberi delikanlının, birbirleri hakkında hiçbir şey bilmeden, sormadan satırlarda “yaşadıkları” bu “şey”, on dokuzuncu ayına girerken, ağzı açılmış bir balon gibi yavaş yavaş sönmeye başladı.

“Abi çok özür dilerim senden… Bu benim için hayat memat meselesi… Uzun zamandır görmek için hayal kurduğum, tur attığım, beklediğim kızı gördüm şurada…”

&gt2; Galatasaray bir puanlık oynadığı maçtan üç puan çıkardı; Kerem denen illüzyonistinin müthiş golüyle…

Nuri’yi işten attı. Arkasından “Evime misafir gelmiş, kız kardeşime göz koymuş” diye söylendi durdu.

Giresun tam bir deplasman olmuş. O nasıl bir maç başlangıcıydı öyle! Ligin genç ve parlak teknik adamlarından Hakan Keleş’in ekibi, ilk dakikalarda sağdan soldan göz açtırmadı Beşiktaş’a…

&gt2; Gün boyu kripto para derbisi, sosyal medya derbisi, futbol otoriteleri derbisi, hocaların derbisi derken, sahadakilerin derbisi başladı. Fener’in ikinciliği ve Torrent’in gidiciliği derbisiydi aslında...

&gt2; Maç öncesi göz yaşartıcıydı. Yerinde duramayan otuz sekiz bin kişi, 38 yılın hararetini dindiriyordu. (38 deyince Trabzonlular kızıyor ama ne yapalım resmî kayıtlar böyle.)

&gt2; Bilmem kaç ay sonra kaleye geçen Muslera, maça Muslera gibi başladı. Bir hatalı pas ile Gaziantep forvetlerinin iştahını kabarttı, Galatasaray tehlikeyi zor savuşturdu.

&gt2; İki takım adına da şahane bir maç başlangıcı… Fenerbahçe’nin iki pozisyonu var, on dakika dolmadan… Ama Alanyaspor’un rakip kalede şutu daha fazla…

&gt2; Geçen haftanın “son dakikada kazanan” iki takımının Kadıköy’deki buluşmasının ilk 22 dakikasında bir kırmızı kart, bir gol vardı ve ortalık toz dumandı.

&gt2; Galatasaray’a takviye olsun diye alınan üç futbolcuyu yedek kulübesinde oturtan Torrent, orta sahasını yine değiştirmişti.

&gt2; İlginç bir kadro dizilişi ile çıktı İsmail Kartal. Ozan Tufan sağ bek, Çağtay sol bek, forvet arkasında Arda… İki genç Arda ile Çağtay görevlerini fazlasıyla yaparken, Ozan Tufan taraftarın ıslıklarıyla gittiği soyunma odasından çıkamadı.

Abartarak başlayalım; dün akşam Şenol Güneş Spor Kompleksinde ligin flaş takımı Konyaspor değil, Manchester City olsaydı o atmosferden yenik çıkardı. Tam bir şampiyonluk havası vardı, horon havasıyla birlikte…

&gt2; Önce Torrent’in tercihleri… Pena kalede… Pulgar, Semih kulübede… Gomis tribünde… -Bence- sahada olması gerekenlerden Boey, Covid’den çıkmış, güçsüzmüş. Feghouli artık müzmin yedek. Morutan on birde oynamaz mı?

&gt2; Şaşılacak şey… İlk yarının mutlak hâkimi, savcısı, avukatı, mübaşiri her şey Galatasaray’dı. Sadece ev sahibi olmanın avantajı mı bu? Tabii ki hayır!