Vehbi Tülek

​Hadis-i şerifte buyuruldu ki: "İbâdetlerin en kolayı ve en hafîfi, az konuşmak ve güzel huylu olmaktır."

​İnsân, niyeti ve işleri, ne kadar hâlis ve iyi olsa da, kendini kusurlu ve kabahatli bilmelidir.

"Arzusu âhiret olup, âhiret için çalışana Allahü teâlâ, dünyayı hizmetçi yapar."

​"Şu kimseler ki, gece ve gündüz gizli ve âşikâr mallarını infâk ederler." (Bekara sûresi)

"...Ve Rûm [Arablara] en yakın olan bir yerde [Şâm civârında, Îrânlılara] mağlup oldu..."

​Dînin temeli takvâdır. Verâ ve takvâ, haramlardan kaçınmak demektir.

​Allahü teâlâ kullarına, mübâh olan şeylerle zevklenmeye izin vermiştir.

​Her müminin, en önce, Ehl-i sünnet îtikadını, kısaca öğrenmesi farzdır.

Muhammed aleyhisselam olmasaydı, Allahü teâlâ, hiçbir şeyi yaratmazdı...

​Ödünç verirken bir menfaat şart koymak fâiz olur. Şart koymadığı hâlde, bir şey vermek câizdir.

​Nisâ sûresinde meâlen buyuruldu ki: "Resûlüme itaat eden, elbette Allahü teâlâya itaat etmiştir."

Bir farzı vaktinde yapmak, bin sene nâfile ibâdet yapmaktan daha çok faydalıdır.

Hayır ve şer her şeyin yaratılmasında, insanın irâdesinin ve ihtiyârının da tesîri vardır.

​Meleklerin varlığına inanmayan kâfir olur. Cisim olduklarına inanmayan bid’at sâhibi olur.

​Kalbin hasta, bozuk olması demek, Peygamberlerin getirdikleri bilgilere, tam inanmaması demektir.

"Bir zaman gelir ki, Kur’ân-ı kerîmi mizmârlardan, yani çalgılardan, şarkı gibi okurlar..."

​"Bir din kardeşinin ihtiyacını karşılayan kimseye Allahü teâlâ, yetmişbeş bin melek gönderir..."

​Müslümanların her günkü duâsı, Fâtiha-i şerifedir ki, beş vakit namazın, her rekâtında okunur.

Kur’ân-ı kerimde, Muhammed [aleyhisselam] ism-i şerifinin geçtiği âyet-i kerimelerin mealleri...

​Vakfın ebedî olması lâzımdır... Vakfedilen mal, vakfedenin mülkünden çıkar...