Bu gece [3 Şubat 2012-11 Rebîu’l-evvel 1433 Cuma], mübârek Mevlid Gecesi ya’nî Sevgili Peygamberimizin dünyâyı şereflendirdikleri gecenin bir sene-i devriyesi olduğu için, bugün ve yarınki makâlelerimizde inşâallah birer nebze Fahr-i kâinât Efendimizden ve Mevlid Gecesinden bahsetmeye çalışacağız... Bilindiği üzere, mübârek ismi “tekrâr-tekrâr medhedilmiş, pek çok övülmüş” ma’nâsına gelen “Muhammed” aleyhisselâmın Ahmed, Mahmûd, Mustafâ gibi başka mübârek isimleri de vardır. O, Allahü teâlânın Habîbi (mahbûbu, sevgilisi, ya’nî en çok sevdiği zât), yaratılmış bütün insanların ve diğer mahlûkâtın her bakımdan en üstünü, en güzeli, en şereflisi, Allahü teâlânın medhettiği ve bütün insanlara ve cinnîlere Peygamber olarak seçip gönderdiği, son ve en üstün Peygamberdir. Âlemlere rahmet olarak gönderilmiş olup, her şey O’nun hürmetine yaratılmıştır. Hicretten 53 sene önce Rebîul-evvel ayının onikisinde [mîlâdî olarak 20 Nisan 571’de] Pazartesi gecesi, sabâha karşı Mekke-i Mükerreme’de doğdu. Doğmadan birkaç ay önce babası, altı yaşında iken de annesi vefât etti. Sekiz yaşına kadar dedesi Abdülmuttalib’in, onun ölümü üzerine ise amcası Ebû Tâlib’in yanında kaldı. Yirmi beş yaşında Hadîcetü’l-Kübrâ vâlidemizle evlendi. Bu hanımından doğan ilk oğlunun adı Kâsım idi. Arablarda künye ile anılmak âdet olduğundan, Peygamberimize de “Ebü’l-Kâsım” ya’nî “Kâsım’ın Babası” denildi. Kırk yaşında, bütün insanlara ve cinnîlere, Peygamber olduğu, Allahü teâlâ tarafından bildirildi. Üç sene sonra, herkesi alenî olarak îmâna da’vet etmeye başladı. Elliiki yaşında iken isrâ ve mi’râc mu’cizesi vukû buldu. Mîlâdî 622 yılında 53 yaşında Mekke’den Medîne’ye hicret etti. Bizzât kendisi iştirâk ederek ve başkumandân olarak yirmiyedi kerre muhârebe yaptı. Ayrıca birçok yere pekçok seriyye de gönderdi. [632 (H. 11) senesinde yine Rebîul-evvel ayının onikisinde Pazartesi günü öğleden evvel, Medîne’deki Mescid-i Nebî’nin bitişiğindeki, zevcelerinden Hazret-i Âişe’nin (radıyallahü anhâ) odasında 63 yaşında vefât etti. Vefât ettiği yere defnedildi.] MÜBÂREK GECELER Bilindiği üzere, mübârek geceler, İslâm dîninin [ya’nî Allahü teâlânın ve Resûl-i ekreminin] kıymet verdiği gecelerdir. Bu ve benzeri gecelerde gâfil olmamalı, böyle vakitleri mutlakâ lâyıkı vechile ihyâ etmelidir. Bütün mübârek geceleri birer ganîmet bilmeli, bu fırsatları iyi değerlendirmelidir. Bu geceleri ibâdetle, gündüzleri de oruçla geçirmelidir. Kazâ namazı borcu olanlar [ve olmayanlar da], bolca, çokça kazâ namazları kılmalıdır... Yine böyle mübârek gecelerde her zamankinden daha çok Kur’ân-ı kerîm okumalı, sevâbını da ölülerimizin rûhlarına göndermelidir. Fakîrlere ve yetîmlere sadaka ve hediyeler vermeli, Müslümânları da çeşitli hediyelerle sevindirmeli, bunların sevâblarını da ölülerimizin rûhlarına göndermelidir. Bilhassa mübârek zamanlarda ilim öğrenmelidir. En kıymetli ilim ise, doğru yazılan ilmihâl bilgileridir. Günâhlarını düşünmek, ayıplarını-kusurlarını hâtırlamak, kıyâmetteki azâpları düşünüp korkmak, Cehennemin sonsuz acılarından titremek lâzımdır. Afv ve mağfiret için çok yalvarmalıdır. “Yâ Rabbî, bize dünyâ ve âhıret saâdeti ihsân eyle...”, “Bize hidâyet verdikten sonra, kalblerimizi kaydırma...” diye de duâ etmelidir. Sevgili Peygamberimize ve âl ü eshâbına da çokça salevât-ı şerîfe okumalıdır. Ana-baba, diğer yakın akrabâ ziyâret edilmeli veya telefonla gönülleri ve duâları alınmalıdır. Dargınlar, küskünler barışmalıdır. Ayrıca bu vesîleyle güzel vatanımızın dirliği, asîl milletimizin birliği ve berâberliği, bütün Müslümanların ve İslâm âleminin huzûr ve saâdeti, bütün insanların da hidâyeti için duâ etmeliyiz. Bunların yanında, şu anda bütün dünyâda elem ve ıstırâp çeken, milyonlarca Müslümân kardeşimizi de duâlarımızda unutmamalıyız; onlara hiç olmazsa duâlarımızla yardımcı olmalıyız. [Bu vesîleyle, kıymetli okuyucularımızın, necîb milletimizin ve bütün İslâm âleminin mübârek Mevlid gecelerini cândan tebrîk ediyoruz. Cenâb-ı Hak, hepimizi, sıhhat ve âfiyet içerisinde ve sevdiklerimizle birlikte daha nice Mevlid Kandillerine kavuştursun.]