Kemal Belgin

F.Bahçe Teknik Direktörü Lorant'ın Ortaga'sız bir çuval gol atmış takımı, Kocaelispor maçına orası burası ile oynamadan çıkarıp çıkarmayacağı oyun başlayana kadarki en büyük merak konusuydu. Ve F.Bahçe bir önceki haftanın başlangıç 11 ile İsmet Paşa zeminine dizilince "Lorant maça iyi başladı" yorumlarını cebine indiriyordu.

Kore - Japonya ortak yapımı Dünya Kupası'nın ilk tur oyunları sırasında bir yazı yazmış ve şu endişemi dile getirmiştim: "Bu Milli Takım'ın devamı, yani yenilenme süreci sıkıntılarla geçebilir. Çünkü Ümit Milli Takımı'nın ne oyun anlayışı, ne de kadro yapısı umut vericidir..."

Yıllarca Şehir Tiyatroları Genel Sanat Yönetmenliği ve 3 yıl da milletvekilliği yapmış olan Gencay Gürün hanımefendi, geçtiğimiz hafta bu ülkenin acı gerçeklerini dile getirmiş. Demişler ki, "Artık utanmaya başladım. Sadece göbek atan, dedikoduyla uğraşan küçük beyinliler üretmeye başladık. Devlet politikasından kaynaklanan bu yanlışı düzeltmek için çok geç kaldık.

F.Bahçe, Atina bozgunundan sonra sürgünde oynadığı Bursaspor maçını, Lorant göreve geldiğinden bu yana hiç yaşanmamış bir kolaylıkla kazandı. Cezalı Ortega'nın Japonya'da ne yaptığını bilemem, ama dün akşam F.Bahçe'nin onsuz kadrosu kazandığı toplarla en ufak bir Bursa karşılaması da yaşamadığından ayağa ve koşu yoluna zaman zaman az, zaman zaman çok olumlu pasla skora gitti.

Dostumuz, büyük futbol alimi Hıncal Uluç, G.Saray'ın Göztepe'ye attığı üçüncü golün ne mene bir gol olduğunu, yazarın kaçamağı olan yeni moda "Soru-cevap" tiyatrosunda şöyle cevaplamış: "Hiç kimse rakip kaleye toptan daha yakın olamaz. Atakta, G.Saray'ın üç adamı daima topun gerisindeydi...

Fatih Terim'li G.Saray sezon başından bu yana geçtiğimiz üç sezona göre geriye doğru süratle koşan bir takım haline gelivermiş. Sanki uçsuz bir kalem gibi sahada geziniyor, dolaşıyor ama hiç birşey yönetemiyor.

İlhan Mansız; ya körlere kalırsa!..Geçen hafta burada İlhan Mansız'a yeni turizm elçimiz olduğu için teşekkür etmiştim. Ama aynı İlhan, binlerce kilometre uzaklardan kendisini görmeye gelen, sahada futbolunu alkışlamak için yırtınan çekik gözlülere büyük ayıp etti. Bir Kadıköylü olmama rağmen bulmakta zorluk çekeceğim Nevzat Demir Tesisleri'ne kadar zahmet eden hayranlarının yüzüne bile bakmamış.

Ben son yıllarda, özellikle İstanbul'a düşen Avrupalı takımlar arasında hiç bu kadar eleman yetersizliği yaşayan bir yabancı takım seyretmedim. Önce, bu özelliği vurgulayayım da, maçın analizine sonra geçeyim dedim.

Benim G.Saray'la ilgili Şampiyonlar Ligi anılarımda böyle tatsız bir gece yaşamışlığım yoktur. Bir sezon kimleri kimleri eleye eleye çeyrek finale gelmişim; orada da Real Madrid'i bir kere yenmiş, bir kere yenilip o yoldan dönmüşüm. Bir sezon sonra kimleri kimleri eleye eleye ikinci tura çıkmış; orada da bir kere daha çeyrek final oynama hakkımı sadece tek golle kaybetmişim.

Bölümün başlığı biraz uzun oldu ama, öyle olması gerekiyordu. Çünkü, G.Saray-Altay maçının son 10 dakikası gerçekten benim için büyük önem arzetti. Neden mi? Çünkü, Terim hoca, G.Saray'da dörtlü alan savunmasını oynattığından bu yana ikinci defa savunmanın göbeğini son 10 dakikada üçlü kurdu. İlki, Milan'la oynanan ve 3-2 kazanılan maçta olmuştu, ikincisi de İzmir'de... Yani Altay karşısında...

Brugge faciasından sonra Fatih Terim hoca, yüreğindeki acı, beynindeki karmaşıklıkla ekranlara çıkıp kısa ve öz bir değerlendirme yaptı. Bu değerlendirmenin içinde öyle bir cümle var ki, işte buna hayret ettim. O cümle şuydu: "Felipe de diğer arkadaşları gibi koşana kadar..."

Bütün kabahat Mahmut Uslu'nun! F.Bahçe, Adanaspor karşısında bocalayıp, beraberliğe takıldı. Hatta hatta yenilgiden kurtuldu dersen yalan olmaz. Peki, bu seyircisiz ortamda çekilen sıkıntının sebebi neydi? Lorant mı, futbolcular mı, seyircisiz maç oynama cezası veren Disiplin Kurulu muydu, yoksa Adanaspor'un mükemmel futbolu mu? Hayır, hiç biri değil...

Ogün'ün İzmir'de Altay'a, Revivo'nun da dün Adana'ya attığı goller, F.Bahçe'nin zaten dar düşünen hocasını yanlış takım kurup, yanlış değişiklikler yapmaya yöneltti. Altay'ın hem enine, hem dikine açılarak ve hiç korunmayarak, her tarafından rüzgar giren virane evleri andıran oyun felsefesi F.Bahçe'nin çabuk ve dikine giden ayakları tarafından cezalandırılmıştı.

Şayet son dünya üçüncüsü kendi sahasında Liechteinstein gibi bir ülkeciğin milli takımıyla oynuyor ise bunun teknik yorumunu yapmak biraz değil, çok fazla bir fantazi olur. Ama biz bazı ilgi çekici oluşumları dile getirmeliyiz. Örneğin en çarpıcı olanı Milli Takımımız'ın karşısında böyle bir av bulunca üç forvetle oynamasıdır.

F.Bahçe'nin bu Yunan takımı ile çok ilgi çekici maçları olmuştur tarihte... 1950'li yılların başlarında F.Bahçe, Panathinaikos'u kendi sahasında ve kendi seyircisi önünde 3-0 yenmişti. Feridun, Burhan ve Niyazi'nin golleri bu galibiyeti getirmişti.

Evet bu kaleci, F.Bahçe ve Milli Takım'ın kalecisi Rüştü'nün ta kendisidir. Açık ve net ifade edeyim; Rüştü, Allah'ın kendisine verdiği niteliklere ve bu doğal zenginliklerin üzerine katkıda bulunanlara, dolayısıyla da kendisine kötülük yapabilmek için adeta "Olmaz"la inatlaşmaktadır.

Hürriyet'te Cumartesi günü bir röportaj vardı. Bizim Korkut'la İlyas, Beşiktaş maçının arasına Saraybosna'da bir de keyifle okunacak röportaj sığdırmışlar. Tarık Hosiç'i bulmuşlar orada... Hani şu, centilmen sporcu, mükemmel golcü G.Saraylı Tarık Hosiç'i... Hosiç, Terim hocanın savaşın hemen sonrasında Müfit Erkasap'la kendisine paketle dolar gönderdiğini anlatmış... Şimdi burada biraz durun...

Yok yok, asla ve asla politika ile ilgili olmayacak yazılarım... Bizim işimiz spor ve ağırlık biçimde futbol... Peki, bu "Devir, tek adam devri" nedir?

G.Saray-Brugge maçında görevim yoktu. Yazı yazamadım. Ama maçı her zamanki gibi büyük bir dikkatle izledim. Ve de Türk futbolu adına üzüldüm. Çünkü G.Saray bu ülkenin futboldaki lokomotifi idi. Şayet o böyle yanlışlar içinde kalacaksa, yarınlardan çok şey beklemek de galiba boşuna olacaktı.

İsveç'teki ilk oyunda rakibin blok halinde oynayan dörtlü alan savunmasıyla dörtlü orta sahası arasına Revivo, Ortega ve Serhat'ı koyup bu futbolcuların yer değiştirerek oynamalarını da öğütleyen Lorant, bir Avrupa Kupası maçının ilk raundunda çok değerli bir gollü beraberliği İstanbul'a taşıyan adamdı. Ama aynı Lorant orada ikinci yarı Revivo'yu oyundan alıp bu sihirli üçgeni bozan adamdı da aynı zamanda. Dün akşam ise Revivo'yu kulübeye çekip Washington'u Serhat'la Ortega'nın önüne koymuştu.