Osman Ünlü

Rehberin yani mürşidin her hareketi, her duruşu, her sözü, İslamiyete uygundur.

Ebû Hanîfe hazretlerine düşmanlık, bu ümmete düşmanlıktır.

Resulullah Efendimiz Huvaysıra'ya buyurdu ki: "Ben adalet yapmazsam, kim yapar?"

Zengin olan çocukların, fakir olan ana babalarına nafaka vermesi farzdır.

Hadis-i şerifte buyuruldu ki: “Saçını, sakalını Müslüman olarak ağartan affolunur.”

"Dua ederek ve sadaka vererek her an merhume validenizin yardımına koşunuz!"

Hakiki ilim, insana aczini, kusurunu ve Rabbinin büyüklüğünü, üstünlüğünü bildirir.

"Siz onların işlerine bakarsınız. Ben kalplerindeki imana bakarım."

Üstünlük, kendini üstün görmekte değil, tevazu göstermektedir. 

Tasavvuf ehline ölüm, bir felaket değil, Allaha dönmek olduğundan bir sevinç vesilesidir.

Mesnevî şerhinde, "ney"in "insan-ı kâmil" olduğu, dokuz türlü isbat edilmektedir.

Celâleddîn-i Rûmî hazretleri, ney çalmadı, raks etmedi, dönmedi. Bunları, sonradan gelen cahiller uydurdu.

Bir ibadetin ilmini öğrenmeyenin, şartlarını bilmeyenin, yaptığı ibadet, ihlas ile yapılmış olsa da, sahih olmaz.

Sonsuz var olmak, yaratmak, her şeyi bilmek, hastalara şifa vermek, ülûhiyyet sıfatlarındandır. 

Hubb-i fillah, Allahü teâlâ için sevmek demektir. Buğd-ı fillah ise, Allahü teâlâ için sevmemektir.

"Birinize dert ve bela gelince, Yunus Peygamberin duasını okusun!"

Hazret-i Ali buyurdu ki: "Çalışmadan cennete kavuşacağını zanneden kimse, hayale kapılıyor."

Bir şeyi kapalı anlatmak, dinleyene sıkıntı verir, onu incitir. Emr-i maruf yapmanın şartları vardır.

“Ey Hempher! Müslümanları birbirine düşürebildiğin zaman nazırlık madalyasını kazanmış olacaksın.”

Namazı bozanlardan birisi de Zellet-ül-kâri yani yanlış okumaktır.