Rahim Er

SSCB dağıldığında, Türkiye Cumhuriyeti, bağımsızlığını ilân eden Azerbaycan'dan Kırgızistan'a kadar bugünkü Türk cumhuriyetlerini tanımasaydı, şimdi, acaba münasebetlerimiz ne vaziyette olurdu? 15 yıl evvel tarihin seyrini hakkıyla takip ederek, dünyaya istiklallerini ilân eden kardeş ülkeleri "devletsiniz" diyerek ilk tanıyan Türkiye'dir.

Hamas, Filistin'de tamamen demokratik usullerle siyasi seçimleri kazanarak iktidar oldu. Ancak, batının marjinal kabul ettiği bu hareketle Filistin-İsrail problemi nasıl çözülecekti? Seçimlerden sonra bazı kafalar bu suale takıldı.

Kopenhag karikatürleri dolayısıyla Danimarka'nın özür dilemesini bekliyoruz. Neden? Çünkü Müslümanlar incindi. Peki, Danıştay'ın başını üstelik de kendi hususi hayatında örten bir öğretmen hanım hakkında verdiği karar ne yaptı, Müslümanları sevindirdi mi? Müslümanlar bundan da son derecede rahatsız oldu. Bu rahatsızlığa rağmen bir protesto yapılmadıysa devlet, dini vecibelerine bağlı on milyonlarca vatandaşa teşekkür etmelidir. Danıştay yanlış yapmıştır.

Böyle başbakana böyle dışişleri bakanı. "Kel başa şimşir tarak" denir ya o hesap. Danimarka Dışişleri Bakanı Per Stig Moeller, "özür dilemek anlamsız, demiş ve eklemiş, suç işlemedik ki özür dileyelim. Karikatürlerin suç ihtiva edip etmediğine mahkemeler karar verir." Hayret! Dünya gerçeklerinden bu kadar bîhaber bir kişi, küçük de olsa bir devletin hariciyesini tedvirle vazifeli. Çok görmemek lazım. Daha evvel de başbakanı Anders Fog Rasmussen, o rezil karikatürleri yapıp yayınlamayı "ifade hürriyeti" olarak savunmuştu.

Iraklı çocukların İngiliz askerler tarafından coplarla dövülmesi günlerdir ekranlarda. Askerler çocuk ve gençleri hem copluyor hem kahkahalarla gülüyorlar. Ebu Gureyb işkencelerini Amerikan medyası ortaya çıkardığı gibi bunları da İngiliz medyası dünyaya duyurdu. Bir mesleği namusuyla yapanlara teşekkür ediyoruz.

Kopenhag karikatürleri dolayısıyla ortaya çıkan bir güzelliği fark etmiş olmalısınız. Evvela Danimarka, sonra da hemen her Avrupa ülkesinden birtakım densizler, Sevgili Peygamberimize -aleyhisselam- hakarete yeltenince Türkiye'de de protesto gösterileri oldu.

Sevgili Peygamberimizi o çirkinlikte tasvir etmeye kalkışanlar aslında kendilerini çizmekteler. Bu bakımdan Müslümanların malum edepsizlik karşısında soğukkanlılıklarını kaybetmemeleri lazım.

Bir deyim vardır, "bir şey, haddini aşarsa zıddına inkılap eder" der. Onun için cezanın dahi makul ölçüler içinde olması gerekir. Cezayı kim verir? İlgili makam, merci, mahkeme. Her önüne gelen ceza veremez. Ceza bir müeyyidedir. Sahibi salahiyet olan ceza tayinine ehildir. Ceza verenin hakkaniyetle davranması, hislerine kapılmaması gerekir vs. Ceza, hukuka uymayana hürriyet mahrumiyeti yahut mali mes'uliyetle ödetmedir. Hukukun tatbikat olarak tecellisine adalet denir. Şayet cezada had tecavüz edilirse netice zıdda inkılap, dolayısıyla zulüm olur.

İki densiz karikatüristin yaptıkları bir hezeyan. Onlara sahip çıkılması ise vahim hata. Hatanın tekrarlanması, kasdi bir davranış. Bir insanın ülkesinin başına başbakan olarak gelmesi kendisi adına büyük şereftir. Geldikten sonra oraya layık olması gerekir. Danimarka başbakanı Rasmussen makamına layık olmadığını göstermiştir. Karikatüristlerin yaptığını ifade hürriyeti sayacak kadar hayattan kopuktur. Sövmenin, hakaret etmenin hürriyeti olamayacağını deliler bile bilirken Rasmussen, yapılanı fikir hürriyeti saymaktadır.

Haçlı mutaassıbı birtakım batılı okur yazarların karikatürle Müslümanlara saldırdığı günlerde Trabzon'da bir cinayet işlendi. Bu cinayette rahip Andrea Santaro hayatını kaybetti. Toprağı bol olsun. Neden öldürüldüğü belli değil.

İfade hürriyeti, insanın bir baskı altında kalmadan düşüncelerini serbestçe dile getirebilme hakkıdır. Ancak, daha ilkokulda öğretilir ki bir kişinin hürriyeti başka bir kişinin hürriyetinin başladığı noktada biter.

İstanbul'un tamamı artık büyük şehir. Bu büyük şehrin bir ucu Şile'de, diğer ucu Silivir'de. Bir ucu Tuzla'da, diğer ucu Çatalca'da. Bu kadar geniş bir alanda 15 milyon civarında insan yaşıyor.

Önce Rusya, sonra İran, ardından tekrar Rusya, Türkiye'ye sattıkları doğal gaz vanalarını kıstılar. Rusya, Ukrayna ile kavgalı. Bu iki devlet çekişirken biz sıkıntıya düşüyoruz.

Yalçın Özer, rahmeti Rahman'a kavuşalı 4 yıl olmuş. Bir kere daha hayret halindeyiz. Zaman ne çabuk geçiyor yahu!.. İnsan aklı, zamanın ne olduğunu çözemedi ki geçip geçmediğini bilsin.

Yollar, köprüler medeniyetin eserleri. Eskiden Anadolu'da "körpü" denirdi, "torpah" denmesi gibi. Doğrusu bu kelimelerden zamanla onlar şimdiki söyleyişlerle yer değiştirip yanlışa düşmüşlerdi.

Eskiden kendimizi kitap okumamakla suçlardık. Kalıp söz de şuydu "bizde kitap okunmuyor ki". Bu söz el'an da edilmekte. Bununla birlikte son senelerde kitaba bir yöneliş var. Ne var ki televizyonlardaki müthiş kalite kaybı aynen kitap dünyasında da yaşanıyor. Sektör, kendini bulmadan yozlaşmayla, magazinleşmeyle, çarpıklaşmayla tanıştı.

Ne İran, ne Suriye ve ne de bir başka komşumuzla kötü olamayız. Bazı komşularımızla seneler senesi çekişmeliydik. Şu günkü barış ortamını zor yakaladık. Barışı kurmak kadar korumak da kolay değil.

Bayram öncesinde "Kuş gribi mi, biyolojik savaş mı?" diye sorduk. Yankı, tahmin ettiğimiz gibi oldu. Çok vatandaş aynı kanaatte. Şimdilerde "kuş gribi" denen tavuk, bu ülkede yüzlerce yıldır var, bundan sonra da devam edebilir. Buna rağmen birdenbire böyle bir hastalıklı olay patlak verdi. Bu musibeti kim topraklarımıza yaydı? Hakikaten göçmen kuşlar mı? O kuşlar, kaç asırdan beri ilk defa üzerimizden uçmakta? Biyolojik savaşla ekonomimiz taarruza uğradı.

Mehmet Ali Ağca, 1979'da Abdi İpekçi'yi öldürdü. 21 Yaşındaki bir üniversite öğrencisinin neden meşhur bir başyazarı katlettiği hâlâ bir bilinmez. Sebep ya çok basit veya çok karışık. Kullanıldığı ihtimali ise çok yüksek. Kim kullandı? Sorusu ise karşılıksızdır.

Gariban köylünün evinin önündeki bahçede, arsada kümes hayvanları yetiştirmesinin engellenmesini doğru bulmuyoruz. Köyler zaten boşalıyor. Oralarda kalmış 4 yaşlıyı 4 tavukla meşgul olmaktan da mahrum edersek köyler külliyen biter.